بیوگرافی شهید عباس بابایی

ستاره | سرویس چهره ها – «در میان رزمندگان، شهید بابایی یک انسان بزرگ و یک چهره‌ ماندگار و فراموش نشدنی است.» این توصیف آیت الله خامنه ای از یکی از قهرمانان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی ایران با عراق است. برای آشنایی بیشتر با زندگی و فعالیت ها و این شخصیت بزرگ به عنوان یک الگو، با ما همراه باشید.

بیوگرافی عباس بابایی

شهید سرلشکر خلبان عباس بابایی در جوانی

فعالیت های عباس بابایی

شهید بابایی که جزء خلبان‌های تیزهوش و ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف۵ بود، با ورود هواپیما‌های پیشرفته اف۱۴ به نیروی هوایی، به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد. در بهبوهه مبارزات علیه نظام طاغوت، بابایی نیز به عنوان یکی از پرسنل انقلابی نیروی هوایی به میدان مبارزه وارد شد.

عباس بابایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عنوان «سرپرست انجمن اسلامی پایگاه» انتخاب شد و به پاسداری از دستاورد‌های انقلاب اسلامی پرداخت.

بابایی با دارا بودن تعهد، ایمان، تخصص و مدیریت اسلامی چنان درخشید که شایستگی فرماندهی وی محرز و در تاریخ ۱۳۶۰/۵/۷، «فرماندهی پایگاه هشتم هوایی» بر عهده او گذاشته شد.
به هنگام فرماندهی پایگاه با استفاده از امکانات موجود آن، به عمران و آبادانی روستا‌های مستضعف نشین حومه پایگاه و شهر اصفهان پرداخت و با تامین آب آشامیدنی و بهداشتی، برق و احداث حمام و دیگر ملزومات بهداشتی و آموزشی در این روستا، گذشته از تقویت خط سازندگی انقلاب اسلامی، در روند مردمی‌تر کردن ارتش و پیوند بیشتر ارتش با مردم خدمات شایان توجهی انجام داد.

بابایی، با کفایت، لیاقت و تعهد بی پایانی که در زمان تصدی فرماندهی پایگاه اصفهان از خود نشان داد، در تاریخ ۹/۹/۱۳۶۲ با ارتقاء به درجه «سرهنگی» به سمت «معاون عملیات نیروی هوایی» منصوب و به تهران منتقل گردید. او  با بیش از ۳۰۰۰ ساعت پرواز با انواع هواپیما‌های جنگنده، قسمت اعظم وقت خویش را در پرواز‌های عملیاتی و یا قرارگاه‌ها و جبهه‌های جنگ در غرب و جنوب کشور سپری کرد و به همین ترتیب چهره آشنای بسیجیان و یار وفادار فرماندهان قرارگاه‌های عملیاتی بود و تنها از سال ۱۳۶۴ تا هنگام شهادت، بیش از ۶۰ مأموریت جنگی را با موفقیت کامل به انجام رسانید.

سرلشکر بابایی به علت لیاقت و رشادت‌هایی که در دفاع از نظام، سرکوبی و دفع تجاوزات دشمنان از خود بروز داد، در تاریخ ۱۳۶۶/۲/۸ به درجه «سرتیپی» نائل شد.

همسر و فرزندان شهید عباس بابایی

عباس بابایی در بیست و پنج سالگی در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۵۴  با دختردایی‌اش «ملیحه حکمت» (متولد ۱۳۳۷) ازدواج کرد. آن ها صاحب دو پسر به نام‌های «محمد» و «حسین» و یک دختر به نام «سلما» شدند.

شهید بابایی و دخترش سلما

همسر و فرزندان شهید بابایی

ملیحه حکمت، همسر شهید بابایی، سوم خرداد ۱۳۹۵ در سن ۵۷ سالگی درگذشت.

شهید بابایی و همسرش ملیحه حکمت در جوانی

شهادت عباس بابایی

عباس بابایی در سن ۳۷ سالگی پس از یک عملیات برون مرزی در منطقه عملیاتی سردشت در تاریخ ۱۵ مرداد مصادف با عید قربان سال ۱۳۶۶ با آتش پدافند نیروهای خودی کشته شد. پیکر پاک او در مزار شهدا در جنوب شاهزاده حسین قزوین به خاک سپرده شد.

«حسن روحانی» که در سال۱۳۶۴ فرمانده پدافند هوایی وقت بود در مورد نحوه مرگ عباس بابایی می گوید که او به دست نیروهای پدافند هوایی به اشتباه مورد هدف واقع نشد؛ بلکه هنگام عبور از مرز ایران به دست سربازی بسیجی به اشتباه و به زعم این که هواپیمای دشمن حمله کرده است با شلیک توپ زمینی و اصابت آن به گردنش کشته می شود.

روایت زندگی شهید بابایی در مجموعه تلویزیونی «شوق پرواز»

مجموعه تلویزیونی «شوق پرواز» به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران در مورد زندگی شهید سرلشکر عباس بابایی ساخته شد. اگرچه پروژه سریال از سال ۱۳۷۴ آغاز و بخشهایی از فیلم نیز که مربوط به دوران کودکی شهید بابایی در شهر قزوین بود فیلمبرداری شد؛ به علت اختلاف نظرهای بوجود آمده بین عوامل تولید در همان ابتدا متوقف شد. پس از وقفه‌ای ۱۰ ساله مجدداً از ۱۳۸۶ کلید خورد.در این دوره نویسندگی فیلمنامه کار مشترک ارتش، بنیاد امور ایثارگران و جانبازان و خانواده عباس بابایی بود. کارگردانی این مجموعه را یدالله صمدی به عهده داشت و نقش عباس بابایی را نیز شهاب حسینی که به پیشنهاد ملیحه حکمت؛ همسر شهید بابایی برای ایفای آن انتخاب شده بود، بازی کرد. این سریال از شهریور تا بهمن سال ۱۳۹۰  و طی ۲۴ قسمت به روی آنتن رفت. طبق نظرسنجی صدا و سیما مجموعه «شوق پرواز» بهترین سریال ژانر دفاع مقدس شناخته شد.

شهاب حسینی در نقش شهیدبابایی در سریال شوق پرواز

روحیات و ویژگی های اخلاقی شهید بابایی

•  مردم داری و شوق سازندگی

«بابایی همواره به دنبال این بود که راهی برای خدمت به مردم بیابد. همیشه در پی سرکشی به روستاهای اطراف بود تا با مشکلات مردم آشنا شود و خدمتی انجام دهد. در یکی از این رفت‌وآمدها، به روستایی رفتیم که هیچگونه امکانات بهداشتی نداشت. بابایی از مردم آن روستا نیازهایشان را پرسید و در فاصله‌ای کم و با هزینه شخصی دست به کار ساختن حمامی برایشان شد. همچنین برق را نیز برایشان فراهم ساخت.» (روایت از محمد حسین صادق زاده)

• فروتنی و دوری از تکبر

«شهید عباس بابایی آنچنان رفتار می کرد که کسی پی نمی برد که با فرمانده عملیات نیروی هوایی ارتش روبه روست! ایشان موی سر خود را چون سربازان تراشیده و لباسی خاکی بسیجی پوشیده بود. وقتی وارد مسجد شدیم به ایشان اصرار کردم به صف اول نماز برویم ولی ایشان قبول نکرد و در همان میان ماندیم، چرا که ایشان سعی می کرد ناشناخته بماند.» (روایت از: سرلشگر رحیم صفوی)

• ساده زیستی و دوری از تجملات

ستوان رجبی با بیان خاطره ای از شهید بابایی می گوید: «شبی از شب های ماه مبارک رمضان،سرهنگ بابایی،همراه با خانواده منزل ما بودند،هنگام افطار بخاطره سفره رنگی به ما اعتراض کردند.»

•  حفظ اصالت و دوری از غربزدگی

شهید بابایی که برای برای گذراندن دوره خلبانی به آمریکا رفته بود طبق مقررات دانشکده می‌بایست به مدت دو ماه با یکی از دانشجویان آمریکایی هم اتاق می‌شد. او در آن شرایط تمام واجبات دینی خود را انجام می‌داد و از بی‌بند و باری موجود در جامعه آمریکا بیزار بود. هم اتاقی او در گزارشی که از ویژگی‌ها و روحیات عباس نوشته، یادآور می‌شود که بابایی فردی منزوی و در برخوردها، نسبت به آداب و هنجارهای اجتماعی بی‌تفاوت است. از رفتار او بر می‌آید که نسبت به فرهنگ غرب دارای موضع منفی است و شدیداً به فرهنگ سنتی ایران پایبند است.

•  پایبندی به احکام دین 

شهید عباس بابایی ماجرای فارغ‌التحصیلی اش از دانشکده خلبانی آمریکا را چنین تعریف کرده است: «روزی به دفتر مسئول دانشکده، که یک ژنرال آمریکایی بود، احضار شدم. به اتاقش رفتم و احترام گذاشتم. او از من خواست که بنشینم. پرونده من در جلو او، روی میز بود، ژنرال آخرین فردی بود که می‌بایستی نسبت به قبول و یا رد شدنم اظهار نظر می‌کرد…کسی در زد و ضمن احترام، از ژنرال خواست تا برای انجام کار مهمی به خارج از اتاق برود. با رفتن ژنرال، من لحظاتی را در اتاق تنها ماندم. به ساعتم نگاه کردم، وقت نماز ظهر بود. با خود گفتم، کاش در اینجا نبودم و می‌توانستم نماز را اول وقت بخوانم. انتظارم برای آمدن ژنرال طولانی شد. گفتم که هیچ کار مهمی بالاتر از نماز نیست، همین جا نماز را می‌خوانم. ان‌شاالله تا نمازم تمام شود، او نخواهد آمد. به گوشه‌ای از اتاق رفتم و روزنامه‌ای را که همراه داشتم به زمین انداختم و مشغول نماز خواندن شدم. در حال خواندن نماز بودم که متوجه شدم ژنرال وارد اتاق شده است. با خود گفتم چه کنم؟ نماز را ادامه بدهم یا بشکنم؟ بالاخره گفتم، نمازم را ادامه می‌دهم، هرچه خدا بخواهد همان خواهد شد. نماز را تمام کردم و در حالی که بر روی صندلی می‌نشستم از ژنرال معذرت‌خواهی کردم.» او با این رفتار ژنرال آمریکایی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. 

•  از خودگذشتگی

«او تمام وجود خود را وقف جبهه می‌کرد و چقدر راحت، از فضای کعبه و طواف کردن و عرفات و منا و کنار قبر پیغمبر بودن و تمام این زیبایی‌ها گذشت و همه اینها را فدای زیبایی دیگری کرد.» (راوی: حسین رضایی، رئیس پیشین سازمان حج و زیارت)

• کمک به نیازمندان و محرومین

«عباس در نیروی هوایی که بود، ماهی یک بار به دیدار ما می آمد. وقتی هم که به خانه ما می آمد، مستقیم به زیرزمین می رفت تا ببیند ما چی داریم و چی نداریم. وقتی گونی برنج و یا حلب روغن را می دید، می گفت: «مادر! اینها چیه که اینجا انبار کردید؟! … خیلی ها نان خالی هم ندارند بخورند، آن وقت شما …» خلاصه هرچی که بود جمع می کرد و می ریخت توی ماشین و با خودش می برد به نیازمندان می داد» (نقل از مادر شهیدبابایی)

مادر شهید عباس بابایی

• تعهد، مسئولیت پذیری و وظیفه شناسی

شهید بابایی با وجود این که در سال های آخری که به شهادتش انجامید، در سمت های فرماندهی خدمت می کرد و از پرواز معاف بود، ولی بیشترین ساعات پرواز و خطرناک ترین مأموریت های جنگی را به خود اختصاص می داد. هنگامی که مسؤولان و فرماندهان بالاتر وی، که وجود او را برای حفظ و برتری نیروی هوایی و تقویت جبهه های جنگ ضروری می دیدند، از او می خواستند که از پرواز خودداری کند؛ بابایی که در مقابل انقلاب و خانواده های شهیدان و مردم ایثارگر کشورش، بیش از این ها احساس وظیفه می کرد، در برابر این توصیه ها می گفت: «من نمی توانم پرواز نکنم و باید پرواز کنم.» او همیشه با دلایل گوناگون، فرماندهان و مسؤولان رده های بالاتر را برای شرکت در مأموریت های جنگی قانع می کرد.

یقیناً نسل امروز با الگو قراردادن قهرمانانی چون شهید بابایی می توانند سربلندی و شکوه و عظمت کشورشان را بیش از پیش رقم بزنند.