ستاره | سرویس ورزش – موی تای که به نام بوکس تای هم شناخته میشود، یک هنر یا ورزش رزمی است که در کشور تایلند به وجود آمد. برخلاف کیک بوکسینگ که ورزشکار فقط از ضربات مشت و پا استفاده میکند، موی تای تحت عنوان “هنر ۸ اندام” معروف است، چون ورزشکار این رشته از مشت، پا، آرنج، زانو و ساق پا بهره میگیرد (به صورت سنتی استفاده از سر هم برای ضربه زدن مجاز بود، اما آن را در مسابقات مدرن حذف کرده اند). تاریخ این ورزش به اواسط قرن شانزدهم باز میگردد و امروزه از محبوبیت فراوانی برخوردار است و مسابقات آن در سراسر جهان برگزار میشود.
برخلاف بسیاری از هنرهای رزمی که ورزش هم محسوب میشوند، بوکس تای هیچ یک از تأثیرات رزمی خود را از دست نداده است. موی تای یک ورزش ارتباطی کاملاً مؤثر و نابودگر است و تمام ورزشکاران این رشته باید در وزن ایده آلی باشند تا بتوانند در مسابقات شرکت کنند. علاوه بر اینکه خود ورزش موی تای از محبوبیت فراوانی برخوردار است، همچنین یکی از محبوبترین سبکهایی به شمار میآید که ورزشکاران هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) تمرینات آن را به خاطر تکنیکهای ضربه زنی و رژیمهای تمرینی سخت گیرانه انجام میدهند.
هدف موی تای
مبارزان و تجهیزات ورزشی موی تای
طبق قوانین شورای جهانی موی تای، مبارز باید بیش از ۱۵ سال سن و دست کم ۱۰۰ پوند وزن داشته باشد تا بتواند در مبارزات حرفهای موی تای شرکت کند. مبارزان در گروههای وزنی مختلف طبقه بندی میشوند و نباید اختلاف وزن ورزشکاران هر گروه وزنی بیش از ۵ پوند باشد. تقسیم بندیهای وزنی در این ورزش به صورت زیر هستند:
- بسیار سنگین وزن (بیش از ۹۵ کیلوگرم)
- سنگین وزن (۹۵ کیلوگرم)
- ۸۶ کیلوگرم
- سنگین وزن مافوق سبک
- سنگین وزن سبک (۸۰ کیلوگرم)
- ۷۶ کیلوگرم
- میان وزن (۷۲ کیلوگرم)
- ۷۰ کیلوگرم
- سبک وزن (۶۶ کیلوگرم)
- ۶۳ کیلوگرم
- ۶۱ کیلوگرم
- ۵۹ کیلوگرم
- کم وزن (۵۷ کیلوگرم)
- ۵۵ کیلوگرم
- خروس وزن (۵۳ و نیم کیلوگرم)
- ۵۲ کیلوگرم
- مگس وزن (۵۰ کیلوگرم)
- ۴۹ کیلوگرم
- ۴۷ و نیم کیلوگرم
تجهیزات ضروری مبارز موی تای بسیار اندک هستند. تمام مبارزان باید دستکشهای مخصوص بوکس را پوشیده و بنا بر وزن صحیح خود در طبقه بندی وزنی مورد نظر، باید از شورتهایی که نصف ران را پوشش میدهند، استفاده کنند. مبارزان باید از محافظ ران و محافظ دهان نیز استفاده کنند و موی سر و ریش بلند هم برای این ورزش مناسب نیستند. تمام مبارزان باید قبل از شروع مبارزه یک “مونگ کول”، که نوعی پیشانی بند مقدس است، را به پیشانی خود ببندند. همچنین، هر مبارز شاید یک پارچه طلسم را به دور بازو یا کمر خود ببندد. مبارزان هیچ کفشی نخواهند پوشید، چون بازی با پاهای لخت برگزار میشود.
امتیازگیری
امتیازگیری در ورزش موی تای نسبتاً ساده است و برنده نهایی بر اساس تعداد برد هر راند محاسبه میشود. در اصل، مبارزی که به عنوان برنده راند معرفی میشود، ۱۰ امتیاز خواهد گرفت و به مبارز بازنده بر اساس نحوه مبارزه در طول راند ۹، ۸ یا ۷ امتیاز کسب خواهد کرد. وقتی که داوران در پایان هر راند چنین تشخصی دهند که اجرای هر دو مبارز را در سطح یکسانی بوده است، هر یک از مبارزان ۱۰ امتیاز کسب خواهد کرد.
- راند ۱۰:۹ زمانی است که یک مبارز به عنوان برنده راند تلقی میشود.
- راند ۱۰:۸ زمانی است که یک مبارز به عنوان برنده واضح راند تلقی میشود.
- راند ۱۰:۷ زمانی است که یک مبارز به عنوان برنده واضح راند تلقی شده، حریف وی روی زمین افتاده و داور وسط در حال شمارش فرصت برخواستن ورزشکار است.
اگر داور در طول راند به یکی از مبارزها اخطار دهد، ورزشکار خاطی یک امتیاز را از دست خواهد داد.
برد در مبارزه
مبارز میتواند به یکی از سه روش زیر برنده مبارزه باشد:
- ناک اوت: اگر مبارزی حریف خود را ناک اوت کند، بلافاصله به عنوان برنده بازی اعلام خواهد شد.
- ناک اوت تکنیکی: این نوع از ناک اوت که به نام TKO شناخته میشود، مانند مبارزات بوکس است، یعنی زمانی اتفاق میافتد که داور وسط تشخیص بدهد که مبارز قادر به ادامه مبارزه نیست.
- امتیازها: اگر هیچ کدام از مبارزها تا پایان مبارزه قادر به از پا درآوردن حریف خود نشوند، تصمیمگیری به عهده شمارش امتیازها توسط داوران خواهد افتاد. در این موارد، مبارزی که امتیاز بیشتری را کسب کرده باشد به عنوان برنده اعلام میشود. اما در صورتی که شمار امتیازهای هر دو مبارز مساوی باشد، مبارزه به قرعه کشی خواهد افتاد.
قوانین موی تای
- مبارزات موی تای در رینگی به بزرگی ۶/۱ متر در ۶/۱ متر و ۷/۳ متر در ۷/۳ متر برگزار میشوند.
- مبارزانی که در مسابقات حرفهای رقابت میکنند باید بیش از ۱۵ سال سن داشته باشند، باید بتوان آنها را در یکی از گروههای وزنی مسابقات طبقه بندی کرد و نباید بیش از ۵ پوند (۲/۲۶ کیلوگرم) اختلاف وزن داشته باشند.
- هر مبارز باید قبل از آغاز مسابقات بوکس تای، مراسم ادای احترام را مطابق سنت موی تای برگزار کند. این مراسم شامل رقص تشریفاتی همراه با موزیکی که توسط یک درام تام تام جاوانیز، اوبوی جاوانیز و یک جفت سنج کوچک نواخته میشود، میگردد.
- همراه با پایان یافتن مراسم ادای احترام، زمان آغاز مبارزات میرسد و هر دو مبارز باید قبل از شروع بازی با یکدیگر دست بدهند. به این صورت آنها موافقت خود را برای مبارزه بر اساس قوانین و به صورت انسانی اظهار میکنند.
- بسیاری از مبارزات تای از ۵ راند ۳ دقیقهای تشکیل شده اند و در بین هر راند ۲ دقیقه زمان استراحت تعیین شده است.
- با شروع مبارزه، هر دو مبارز از مشت، پا، آرنج، زانو و ساق پای خود برای برنده شدن در مبارزه و شکست حریف خود استفاده میکنند.
- مبارز زمانی به عنوان برنده اعلام میشود که حریف خود را ناک اوت کند، داور وسط مبارزه را به دلیل عدم توانایی حریف برای ادامه بازی متوقف کند یا بازی روال خود را ادامه دهد تا در پایان شمارش امتیازها انجام شده و یکی از مبارزها به عنوان برنده اعلام شود. اگر امتیازها کاملاً برابر باشند، مسابقه به قرعه کشی خواهد افتاد.
آیا با این ورزش آشنایی دارید؟ نظرات و تجربیات خود را در انتهای این صفحه در قسمت “ارسال نظر” با سایر مخاطبان ستاره به اشتراک بگذارید.
بدون نام
مطالب خیلی خوب بود ممنونم
یاسر
کشتی آزاد بهترین و سخت ترین و حرفه ایی ترین ورزش رزمی است.