سمعک چیست و چگونه کار می کند؟

ستاره | سرویس محتوای کمک درسی – سمعک یک وسیله الکترونیکی کوچک است که آن را در داخل یا پشت گوش می‌پوشیم. این دستگاه باعث می‌شود که برخی از صدا‌ها بلندتر شنیده شوند به طوری که فردی که شنوایی کمی دارد می‌تواند بشنود، ارتباط برقرار کند و بیشتر در فعالیت‌های روزانه شرکت کند با این حال تنها یک پنچم از افرادی که از سمعک استفاده می‌کنند از آن بهره می‌برند و به خوبی می‌شنوند.

سمعک دارای سه قسمت اصلی است:

• میکروفون
• تقویت کننده صدا 
• بلندگو

سمعک صدا را از طریق میکروفون که امواج صوتی را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کند، دریافت کرده و به تقویت کننده می‌فرستد. تقویت کننده قدرت سیگنال‌ها را افزایش داده و آن‌ها را از طریق بلندگو به گوش می‌فرستد.

 

 

سمعک چگونه به شنوایی کمک می‌کند؟

سمعک‌ها عمدتا در بهبود بخشیدن به شنوایی و گفتار افراد کم شنوا که نقص آن‌ها ناشی از آسیب به سلول‌های حسی کوچک به نام سلول مویی در گوش داخلی هستند، مفید است. این نوع از ناتوانی شنوایی به نام ناشنوایی حسی-عصبی معروف است. این آسیب می‌تواند به دلایلی مثل بیماری، پیری، آسیب‌های ناشی از سر و صدا یا دارو‌های خاص رخ دهد.

سمعک ارتعاشات صدا را تقویت کرده و وارد گوش می‌کند. سلول‌های مویی زنده موجب تشخیص ارتعاشات بزرگ‌تر و تبدیل آن‌ها به سیگنال‌های عصبی می‌شوند که به مغز منتقل می‌شوند. هرچه آسیب بیشتری به سلول‌های مویی فرد وارد شود، آسیب بیشتری به شنوایی می‌رسد و تقویت کننده سمعک باید کار بیشتری انجام دهد. با این حال محدودیت‌های عملی برای میزان تقویت کننده‌ای که سمعک ایجاد می‌کند، تعیین می‌شود. علاوه براین اگر گوش داخلی بیش از حد آسیب دیده باشد، حتی ارتعاشات بزرگ هم به سیگنال‌های عصبی تبدیل نخواهند شد. در این وضعیت سمعک بی اثر خواهد بود.

سمعک‌ها صدایی را که وارد گوش می‌شود دریافت کرده، آن را پردازش می‌کنند تا با ناتوانی شنوایی مطابقت داشته باشد. سپس بلافاصله سیگنال را به درون گوش برمی‌گردانند.

• سمعک‌ها با دو نوع تکنولوژی در دسترس هستند: آنالوگ و دیجیتال

 

اجزای سمعک

انواع مختلفی از سمعک وجود دارد، اما همه آن‌ها دارای پنج جزء کلیدی هستند:
۱. میکروفون
۲. ریزتراشه
۳. بلندگو (تقویت کننده صدا)
۴. باتری
۵. دریافت کننده

 

شرح وظایف: میکروفون در بیرون از سمعک صدا را از هوا به گوش می‌برد و امواج صوتی را به سیگنال دیجیتال تبدیل می‌کند. تقویت کننده سیگنال‌های دیجیتال را تقویت می‌کند. بلندگو سیگنال‌های دیجیتال را به ارتعاش تبدیل می‌کند که سپس از طریق گوش داخلی به مغز منتقل می‌شود. یک باتری کوچک به سمعک قدرت می‌دهد. ریزتراشه یک کامپیوتر بسیار کوچک است که به ما کمک می‌کند سمعک خود را با توجه به نیاز‌های فردی تنظیم کرده و شخصی سازی کنیم.

 

چگونه می‌توانیم بفهمیم که به سمعک نیاز داریم؟

اگر فکر می‌کنید که ممکن است کم شنوا باشید و می‌خواهید از سمعک استفاده کنید، به پزشک خود مراجعه کرده که در صورت نیاز ممکن است شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی یا شنوایی سنجی معرفی کند. متخصص گوش و حلق و بینی پزشکی است که در اختلالات گوش و بینی و حلق تخصص دارد و می‌تواند علت ناتوانی شنوایی شما را بیابد. شنوایی سنجی یک متخصص سلامت شنوایی است که میزان ناتوانی شنوایی را شناسایی و اندازه گیری کرده و یک آزمون شنوایی را برای ارزیابی نوع و میزان ناتوانی انجام می‌دهد.

 

آیا انواع مختلفی از سمعک وجود دارد؟

جواب مثبت است. در ادامه با تنوع‌های موجود برای این وسیله آشنا می‌شوید:

 

 

۱. سمعک‌های پشت گوشی

از یک پوشش پلاستیکی سخت پوشیده شده اند که قالب گوشی پلاستیکی به گوش خارجی متصل می‌شود. قطعات الکترونیکی در پوشش پشت گوش قرار دارند. صدا از سمعک به قالب گوشی رسیده و از آن جا به گوش می‌رسد. سمعک‌های پشت گوشی توسط افراد در سنین مختلف برای بهبود کم شنوایی خفیف تا شدید مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نوع جدیدی از سمعک‌های پشت گوشی سمعک‌های کوچک پشت گوشی (Open-fit) است. این نوع از سمعک‌های پشت گوشی بسیار کوچک و بی نظیر هستند و فقط با یک لوله باریک به طور کامل در داخل کانال گوش قرار گرفته و کانال را باز می‌کند. به همین دلیل این نوع از سمعک‌های پشت گوشی کوچک برای افرادی که از ویروس گوش رنج برده اند مناسب است، زیرا به احتمال زیاد این نوع کمتر دچار آسیب می‌شود. علاوه براین برخی از افراد ممکن است این نوع از سمعک‌ها را ترجیح دهند، چراکه فکر می‌کنند در غیر این صورت ممکن است صدای آن به خوبی شنیده نشود.

 

۲. سمعک داخل گوشی

این نوع سمعک کاملا داخل گوش خارجی قرار گرفته و برای ناتوانی‌های خفیف تا شدید شنوایی به کار می‌رود. پوششی که حامل قطعات الکترونیکی است از پلاستیک سخت پوشیده شده است.

بعضی از سمعک‌هایی که در داخل گوش قرار می‌گیرند ممکن است برخی دستگاه‌های نصب شده بخصوص داشته باشند مثل سیم پیچ آنتنی. سیم پیچ آنتنی یک سیچم پیچ مغناطیسی کوچک است که به افراد کمک می‌کند صدا را به جای میکروفون، از طریق مدار سمعک دریافت کنند. این کار باعث می‌شود تا از طریق مکالمات تلفنی صدا‌ها را بهتر بشنود. همچنین سیم پیچ آنتنی به افراد کمک می‌کند در تجهیزات عمومی که سیستم‌های صوتی خاصی (که به آن‌ها سیستم‌های حلقه القا گفته می‌شود) را نصب کرده اند، به خوبی بشنوند.

سیستم‌های حلقه القا می‌توانند در بسیاری از کلیساها، مدارس، فرودگاه‌ها و سالن‌ها نصب شوند. سمعک‌های داخل گوشی در کودکان استفاده نمی‌شود، چراکه گوش آن‌ها در حال رشد است و در این صورت سمعک دائما نیاز به جایگزینی دارد.

 

۳. سمعک کانالی

در کانال گوش قرار گرفته و در دو سبک در دسترس هستند. سمعک کانالی داخل گوشی (ITC) به اندازه و شکل یک گوش ساخته شده است. سمعک کانالی کامل (CIC) در داخل کانال گوش پنهان است. هردو نوع این سمعک برای کم شنوایی شدید تا خفیف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از آنجایی که این سمعک‌ها کوچک هستند، برای فرد مشکل است که آن را تنظیم کرده یا درآورد. علاوه براین سمعک‌های کانالی فضای کمتری برای باتری و دستگاه‌های اضافی مثل سیم پیچ آنتنی دارند. این سمعک‌ها معمولا برای کودکان یا افرادی که کم شنوایی شدید دارند توصیه نمی‌شود، چراکه اندازه کوچک آن‌ها قدرت و صدای آن‌ها را کم می‌کند.

 

آیا همه سمعک‌ها به یک شیوه عمل می‌کنند؟

سمعک‌ها باتوجه به قطعات الکترونیکی شان به شیوه‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند. دو نوع اصلی سمعک الکترونیک شامل آنالوگ و دیجیتال است.

۱) سمعک آنالوگ

این نوع سمعک امواج صوتی را به سیگنال‌های الکتریکی تقویت شده تبدیل می‌کنند. سمعک‌های آنالوگ که قابل تنطیم هستند به صورت سفارشی برای تامین نیاز‌های افراد ساخته شده اند. این سمعک توسط سازنده و طبق مشخصات گفته شده توسط متخصصان شنوایی سنجی برنامه ریزی شده است. سمعک‌های آنالوگ قابل برنامه ریزی بیش از یک برنامه تنطیمی دارند. متخصص شنوایی سنجی می‌تواند با کمک یک کامپیوتر برنامه ریزی کرده و شما می‌توانید این برنامه را در محیط‌های مختلف شنوایی تغییر دهید-از یک اتاق کوچک و آرام گرفته تا یک رستوران بزرگ و شلوغ و فضا‌های باز مثل استادیوم و تئاتر. مدار‌های سمعک‌های آنالوگ می‌توانند در همه انواع سمعک استفاده شوند. سمعک‌های آنالوگ معمولا ارزان‌تر از سمعک‌های دیجیتال هستند.

 

 

۲) سمعک دیجیتال

این نوع سمعک امواج صوتی را قبل از تقویت کردن، به کد‌های عددی شبیه به کد‌های کامپیوتری تبدیل می‌کنند. از آنجا که این کد‌ها شامل اطلاعاتی در مورد بلندی صدا هستند، سمعک‌ها می‌توانند به طور خاص برنامه ریزی شده و فرکانس‌های صدایی خاصی را تقویت کنند. مدار‌های دیجیتالی به متخصص شنوایی سنج کمک می‌کند تا بهتر بتواند سمعک را با توجه به نیاز‌های فرد و محیط‌های مختلف شنوایی تنظیم کند. همچنین این سمعک‌ها می‌توانند برای تمرکز روی صدا‌هایی که از یک جهت خاص می‌آیند، به کار بروند. مدار‌های دیجیتال می‌توانند در تمام انواع سمعک استفاده شوند.

 

 

چه تحقیقاتی در مورد سمعک انجام شده است؟

محققان دنبال راهی برای اعمال استراتژی پردازش سیگنال‌های جدید در تولید سمعک‌ها هستد. پردازش سیگنال روشی برای تبدیل امواج صوتی طبیعی به صدای تقویت شده است که بهترین عملکرد را از میزان شنوایی باقی مانده برای فرد استفاده کننده از سمعک به وجود آورد. همچنین محققان در حال بررسی هستند که چگونه سمعک سیگنال‌های گفتاری را افزایش داده و درک فرد را بیشتر می‌کند.

علاوه براین محققان در حال بررسی استفاده از تکنولوژی کامپیوتری در سمعک برای طراحی و تولید سمعک‌های بهتر هستند. همچنین محققان به دنبال راه‌هایی برای بهبود انتقال صدا و کاهش تداخل صداها، عکس العمل‌ها و تاثیرات انسدادی هستند. مطالعات بیشتر بر شیوه‌های انتخاب و قرار دادن سمعک در کودکان و دیگر گروه‌ها که توانایی شنیدن برای آن‌ها بسیار سخت است، تمرکز می‌کنند.

یکی دیگر از تحقیقات امیدبخش، نتایجی است که از مدل‌های حیوانی به دست آمده و برای طراحی میکروفون‌های بهتر در سمعک‌ها استفاده شده است.

شما چه سوالات دیگری درباره این وسیله کمک کننده به افراد کم شنوا دارید؟ ابهامات یا دیدگاه‌های خود را در انتهای این صفحه در قسمت “ارسال نظر” با ما و سایر مخاطبان ستاره به اشتراک بگذارید.