اعمال روز عاشورا

روز عاشورا روز شهادت امام حسین (ع) و ۷۲ تن از یارانش است. روایت است که در این روز دست از کسب‌وکار بکشید چرا که هر آنچه در این روز به دست بیاورید برکت نخواهد داشت. در این مقاله به طور مفصل تمامی اعمال روز عاشورا که در منابع مختلف آمده است را بازگو می‌کنیم.

 

اعمال روز عاشورا

عاشورا از روزهای جاودانه تاریخ است. روزی که امام حسین (ع) با ریختن خونش درس آزادگی به همه جهانیان داد. اعمال روز عاشورا در مفاتیح شامل انواع نمازها، ادعیه و اذکار مختلف است.

 

نماز ۱۰۰ رکعتی شب عاشورا

سید بن طاووس در اقبال این نماز را برای شب عاشورا توصیه کرده است: ۱۰۰ رکعت نماز که در هر رکعت بعد از سوره حمد ۳ بار سوره توحید می‌خوانید و بعد از نماز ۷۰ بار می‌گویید:

در روایت دیگری آمده که در ادامه ذکر بالا استغفار هم گفته شود.

 

نماز شب ۴ رکعتی شب عاشورا

این نماز ۴ رکعت و توصیه شده که در نیمه های شب تاسوعا خوانده شود. در هر رکعت از این نماز بعد از سوره حمد ۱۰ مرتبه آیه الکرسی و ۱۰ مرتبه هم هر یک از سوره های توحید، فلق و ناس خوانده شود. بعد از سلام نماز ۱۰۰ بار سوره توحید را بخوانید.

 

نماز امیرالمومنین (ع) در شب عاشورا

این نماز ۴ رکعت است. در هر رکعت بعد از سوره حمد ۵۰ بار سوره توحید خوانده می شود. بعد از نماز تا می توانید ذکر خدا را بگویید و صلوات بفرستید و دشمنان پیامبر (ص) و آل او را لعن کنید.

 

خواندن زیارت عاشورا

خواندن زیارت عاشورا با ۱۰۰ لعن و ۱۰۰ سلام در روز عاشورا بسیار توصیه شده است. اگر نیاز به دعای روز عاشورا صوتی دارید مطالعه مقاله “فایل صوتی زیارت عاشورا با نوای ۹ مداح معروف” را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

 

ترک امور دنیوی در روز عاشورا

یکی دیگر از اعمال روز عاشورا، ترک امور دنیوی است؛ در این خصوص امام رضا (ع) فرمود: «هر كه سعى در حوائج خود را در روز عاشورا ترك كند و پى كارى نرود حق تعالى حوائج دنيا و آخرت او را برآورد و هر كه روز عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه او باشد حق تعالى روز قيامت را روز فرح و سرور و شادى او گرداند و ديده‏ اش در بهشت به ما روشن گردد و هر كه روز عاشورا را روز بركت نامد و از براى منزل خود در آن روز چيزى ذخيره كند خدا آن ذخيره را براى او مبارك نگرداند و در روز قيامت با يزيد و عبيدالله بن زياد و عمر بن سعد عليهم اللعنة محشور گردد.»

 

خواندن سوره توحید

در این روز ۱۰۰۰ بار سوره توحید را بخوانید تا خداوند به سمت شما نظر کند.

 

لعن کردن قاتل امام حسین (ع)

برای لعن فرستادن بر قاتل امام حسین (ع) ۱۰۰۰ بار بگویید:

«اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ‏»
«بار خدايا لعنت كن بر كشندگان امام حسين (ع)»

 

عرض تسلیت به یکدیگر

با این ذکر به یکدیگر تسلیت بگویید:

«أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ‏ وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ (عَلَیْهِ) السَّلاَمُ‏»
«بزرگ فرماید خداوند اجرهاى ما را به مصیبت ما به حسین (ع) و قرار دهد ما و شما را از خواهندگان خون او با ولی او امام مهدى از آل محمد علیهم السلام.»

 

امساک از خوردن در روز عاشورا

بنا بر گفته شیخ طوسی در کتاب زادالمعاد: «در روز دهم محرم روزه نگیرید زیرا بنی امیه این روز و روز نهم محرم را برای برکت و شماتت بر قتل امام حسین (ع) روزه گرفته بودند». بنابراین توصیه شده است که در این روز و به نیت انجام اعمال روز عاشورا، بدون نیت روزه تا هنگام عصر از خوردن و آشامیدن امساک کنید.

 

نماز روز عاشورا در زادالمعاد

این نماز ۴ رکعت است و به صورت دو نماز دورکعتی خوانده می شود. در رکعت اول بعد از حمد سوره کافرون و در رکعت دوم سوره توحید خوانده می شود. در اولین رکعت از دو رکعت دوم بعد از حمد سوره احزاب و در رکعت دوم سوره منافقون خوانده می شود. اگر خواندن این سوره ها برای شما مشکل است هر سوره ای که خواستید بخوانید. بعد از نماز به سمت حرم امام حسین (ع) بنشینید و سلام و صلوات دهید و قاتلان ایشان را لعن کنید. در روایت دیگری آمده است که ۱۰۰۰ بار بگویید:

«اللّهم العن قتلة الحسين و اصحابه»
«خدايا لعنت فرست بر قاتلان امام حسين (ع) و ياران آن حضرت.»

• سپس چند قدم جلو بروید و ۷ بار بگویید:

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، رِضًا بِقَضَائِهِ وَ تَسْلِيماً لِأَمْرِه‏
ما از خداييم و به سوى خدا بازمى‌گرديم و به قضاى او راضى و تسليم امر او هستيم.

• دوباره به عقب برگردید و بگویید:

اللَّهُمَّ عَذِّبِ الْفَجَرَةَ الَّذِينَ شَاقُّوا رَسُولَكَ وَ حَارَبُوا أَوْلِيَاءَكَ
بار خدايا! فاجرانى را كه سر ستيز با رسولت داشتند و با دوستانت جنگيدند

وَ عَبَدُوا غَيْرَكَ وَ اسْتَحَلُّوا مَحَارِمَكَ،
و غير تو را پرستيدند و محارم تو را حلال شمردند عذاب فرما

وَ الْعَنِ الْقَادَةَ وَ الْأَتْبَاعَ وَ مَنْ كَانَ مِنْهُمْ فَخَبَّ
و پيروان آنان و هركس كه جزو آنان بود و هركس كه از كردارشان

وَ أَوْضَعَ مَعَهُمْ أَوْ رَضِيَ بِفِعْلِهِمْ لَعْناً كَثِيراً.
خوشنود و راضى بود را بسيار لعنت كن.

اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ صَلَوَاتِكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ
بار خدايا! فرج آل محمد را تعجيل فرما و درود خودت را بر او و آلش قرار ده

وَ اسْتَنْقِذْهُمْ مِنْ أَيْدِي الْمُنَافِقِينَ الْمُضِلِّينَ وَ الْكَفَرَةِ الْجَاحِدِينَ وَ افْتَحْ لَهُمْ فَتْحاً يَسِيراً
و آنان را از دست منافقان گمراه و كافران انكاركننده نجات بخش و براى آنان پيروزى آسان عنايت فرما

وَ أَتِحْ لَهُمْ رَوْحاً وَ فَرَجاً قَرِيباً وَ اجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْكَ عَلَى عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّهِمْ سُلْطَاناً نَصِيراً.
و براى ايشان راحتى و فرج نزديك برسان و از نزد خودت براى ايشان بر دشمنت و دشمنان ايشان سلطنتى پيروز قرار ده.

 

• دست های خودتان را به حالت دعا بگیرید و به نیت دشمنان امام حسین (ع) بگویید:

اللَّهُمَّ إِنَّ كَثِيراً مِنَ الْأُمَّةِ نَاصَبَتِ الْمُسْتَحْفَظِينَ مِنَ الْأَئِمَّةِ وَ كَفَرَتْ‏ بِالْكَلِمَةِ
خدايا بسيارى از اين امت بغض امامان معصوم را در دل داشتند و به كلمه لا اله الا اللّه كافر شدند

وَ عَكَفَتْ عَلَى الْقَادَةِ الظَّلَمَةِ وَ هَجَرَتِ الْكِتَابَ وَ السُّنَّةَ
و بر راهنماى تاريكى‌ها باز ايستادند و كتاب خدا و سنت رسول خدا را ترك كردند

وَ عَدَلَتْ عَنِ الْحَبْلَيْنِ اللَّذَيْنِ أَمَرْتَ بِطَاعَتِهِمَا وَ التَّمَسُّكِ بِهِمَا فَأَمَاتَتِ الْحَقَّ
و از دو ريسمانى كه تو به طاعت آنها و تمسلك به آنها امر كردى عدول كردند، پس حق را ميراندند

وَ حَادَتْ عَنِ الْقَصْدِ وَ مَالَأَتِ الْأَحْزَابَ وَ حَرَّفَتِ الْكِتَابَ
و از راه مستقيم برگشتند و با لشكرهاى زياد آمدند و كتاب خدا را سوزاندند

وَ كَفَرَتْ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهَا وَ تَمَسَّكَتْ بِالْبَاطِلِ لَمَّا اعْتَرَضَهَا
و آنگاه كه حق به سراغشان آمد كافر شدند و به باطل تمسك كردند و متعرض آن گشتند

وَ ضَيَّعَتْ حَقَّكَ وَ أَضَلَّتْ خَلْقَكَ
و حق تو را ضايع كردند و آفريده‌هايت را گمراه كردند

وَ قَتَلَتْ أَوْلَادَ نَبِيِّكَ وَ خِيَرَةَ عِبَادِكَ وَ حَمَلَةَ عِلْمِكَ وَ وَرَثَةَ حِكْمَتِكَ وَ وَحْيِكَ،
و اولاد پيغمبرت و بهترين بندگانت و بردارنده علم تو و وارثان حكمت و وحيت را كشتند.

اللَّهُمَّ فَزَلْزِلْ أَقْدَامَ أَعْدَائِكَ وَ أَعْدَاءِ رَسُولِكَ وَ أَهِلَ بَيْتِ رَسُولِكَ،
خدايا! قدم‌هاى دشمنانت و دشمنان رسولت و دشمنان اهل بيت رسولت را بلرزان.

اللَّهُمَّ وَ أَخْرِبْ دِيَارَهُمْ وَ افْلُلْ سِلَاحَهُمْ، وَ خَالِفْ بَيْنَ كَلِمَتِهِمْ
بار خدايا! سرزمين‌هايشان را خراب گردان و اسلحه‌هايشان را بينداز و در ميانشان تفرقه بيفكن،

وَ فُتَّ فِي أَعْضَادِهِمْ وَ أَوْهِنْ كَيْدَهُمْ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَيْفِكَ الْقَاطِعِ
و قوت‌هايشان را بشكن و نقشه‌هايشان را سست گردان و با شمشير برنده‌ات به آنان بزن

وَ ارْمِهِمْ بِحَجَرِكَ الدَّامِغِ وَ طُمَّهُمْ بِالْبَلَاءِ طَمّاً
و سنگ خردكننده‌ات را به آنان بينداز و آنان را به بلايى مبتلا ساز مبتلا كردنى

وَ غُمَّهُمْ بِالْعَذَابِ غَمّاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً نُكْراً
و آنها را به عذاب بينداز انداختنى و آنان را به عذاب بد معذب ساز

وَ خُذْهُمْ بِالسِّنِينَ وَ الْمَثُلَاتِ الَّتِي أَهْلَكْتَ بِهَا أَعْدَاءَكَ
و آنها را به قحطى و خشكسالى‌هايى كه دشمنانت را به آن گرفتى بگير؛

إِنَّكَ ذُو نِقْمَةٍ مِنَ الْمُجْرِمِينَ،
قطعا تو صاحب عذاب گنه‌كارانى.

اللَّهُمَّ إِنَّ سُنَّتَكَ ضَائِعَةٌ وَ أَحْكَامَكَ مُعَطَّلَةٌ وَ عِتْرَةَ نَبِيِّكَ فِي الْأَرْضِ هَائِمَةٌ،
خداوندا! سنت تو ضايع و احكام تو تعطيل شده است و عترت پيغمبرت در روى زمين سرگردان گشته‌اند.

اللَّهُمَّ فَأَعِنِ الْحَقَّ وَ أَهْلَهُ وَ اقْمَعِ الْبَاطِلَ وَ أَهْلَهُ
بار خدايا! حق و اهل او را يارى كن و باطل و اهلش را برانداز

وَ مُنَّ عَلَيْنَا بِالنَّجَاةِ وَ اهْدِنَا إِلَى الْإِيمَانِ
و بر رستگارى بر ما منت گذار و ما را به سوى ايمان هدايت كن

وَ عَجِّلْ فَرَجَنَا وَ انْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِيَائِكَ
و فرج ما را تعجيل فرما و او را فرج دوستانت منظم ساز

وَ اجْعَلْهُمْ لَنَا وُدّاً وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ وَفْداً،
و دوستانت را براى ما دوست قرار بده و ما را براى آنها مهمان قرار ده.

اللَّهُمَّ وَ أَهْلِكْ مَنْ جَعَلَ يَوْمَ قَتْلِ ابْنِ نَبِيِّكَ وَ خِيَرَتِكَ عِيداً
خداوندا! كسانى را كه روز كشتن پسر پيغمبرت و بهترين برگزيده‌ات را عيد مى‌گيرند

وَ اسْتَهَلَّ بِهِ فَرَحاً وَ مَرَحاً
و با خوشحالى فرياد مى‌زنند و شادى مى‌كنند هلاك گردان

وَ خُذْ آخِرَهُمْ كَمَا أَخَذْتَ أَوَّلَهُمْ
و آخرين آنها را به آنچه اولين آنان را گرفتى بگير

وَ ضَاعِفِ اللَّهُمَّ الْعَذَابَ وَ التَّنْكِيلَ عَلَى ظَالِمِي أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ،
و خداوندا! عذاب و گوش و بينى بريدن بر ظالمان اهل بيت پيغمبرت را دو چندان گردان

وَ أَهْلِكْ أَشْيَاعَهُمْ وَ قَادَتَهُمْ، وَ أَبِرْ حُمَاتَهُمْ وَ جَمَاعَتَهُمْ،
و پيروان و پيشوايان آنها را هلاك كن و حاميان و جماعت آنها را قطع گردان.

اللَّهُمَّ وَ ضَاعِفْ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتَكَ وَ بَرَكَاتِكَ عَلَى عِتْرَةِ نَبِيِّكَ
بار خدايا! درود و رحمت و بركاتت را بر فرزندان پيغمبرت،

الْعِتْرَةِ الضَّائِعَةِ الْخَائِفَةِ الْمُسْتَذَلَّةِ بَقِيَّةِ من الشَّجَرَةِ الطَّيِّبَةِ الزَّاكِيَةِ الْمُبَارَكَةِ،
عترت ضايع شده ترسان، خوار، باقى‌مانده درخت پاك پاكيزه و مبارك، دو چندان گردان

وَ أَعْلِ اللَّهُمَّ كَلِمَتَهُمْ وَ أَفْلِجْ حُجَّتَهُمْ
و خدايا! كلمه آنها را بلند گردان و حجت آنها را رستگار

وَ اكْشِفِ الْبَلَاءَ وَ اللَّأْوَاءَ وَ حَنَادِسَ الْأَبَاطِيلِ وَ الْعَمَى عَنْهُمْ،
و بلا و ضررها و حالات باطل و كورى را از آنها برطرف كن

وَ ثَبِّتْ قُلُوبَ شِيعَتِهِمْ وَ حِزْبِكَ عَلَى طَاعَتِك وَ وَلَايَتِهِمْ وَ نُصْرَتِهِمْ
و دل‌هاى شيعيان آنان و گروه خودت را بر طاعتت و ولايت آنها و يارى آنان ثابت گردان

وَ مُوَالاتِهِمْ وَ أَعِنْهُمْ وَ امْنَحْهُمُ الصَّبْرَ عَلَى الْأَذَى فِيكَ
و كمكشان كن و صبر بر آزار در راهت به آنان عطا فرما

وَ اجْعَلْ لَهُمْ أَيَّاماً مَشْهُودَةً وَ أَوْقَاتاً مَحْمُودَةً مَسْعُودَةً
و براى ايشان روزگار حاضر شده و وقت‌هاى پسنديده سعادت‌يافته

تُوشِكُ فِيهَا فَرَجَهُمْ
كه فرج آنها را در آن روزگار نزديك نمايى قرار ده

وَ تُوجِبُ فِيهَا تَمْكِينَهُمْ وَ نَصْرَهُمْ كَمَا ضَمِنْتُ لِأَوْلِيَائِكَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ
روزگارى كه اطاعتشان را و ياريشان را آن طورى كه براى دوستانت در قرآن ضامن شده‌اى

فَإِنَّكَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ:
و گفتارت حق است كه فرموده‌اى:

«وَعَدَ اَللّهُ اَلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا اَلصّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي اَلْأَرْضِ
«خدا به كسانى از شما بندگان كه (به خدا و حجّت عصر عليه السّلام) ايمان آرند و نيكوكار گردند وعده فرمود كه (در ظهور امام زمان) در زمين خلافتشان دهد

كَمَا اِسْتَخْلَفَ اَلَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ
چنان‌كه امم صالح پيمبران سلف را جانشين پيشينيان آنها نمود

وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ اَلَّذِي اِرْتَضى لَهُمْ
و دين پسنديده آنان را (كه اسلام واقعى است بر همه اديان) تمكين و تسلط عطا كند

وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً»
و به همه آنان پس از خوف و انديشه از دشمنان ايمنى كامل دهد كه مرا به يگانگى، بى‌هيچ شايبه شرك و ريا پرستش كنند.»

اللَّهُمَّ فَاكْشِفْ غُمَّتَهُمْ يَا مَنْ لَا يَمْلِكُ كَشْفَ الضُّرِّ إِلَّا هُوَ
خدايا! غم آنان را برطرف گردان اى كسى كه برطرف كردن ضرر را جز تو كسى مالك نيست!

يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ
اى يكتا! اى يگانه! اى زنده! اى پاينده!

وَ أَنَا يَا إِلَهِي عَبْدُكَ الْخَائِفُ مِنْكَ وَ الرَّاجِعُ إِلَيْكَ السَّائِلُ لَكَ الْمُقْبِلُ عَلَيْكَ
من اى خداى من! بنده ترسان تو هستم و رجوع‌كننده به سوى تو سؤال‌كننده تو و اقاله‌كننده بر تو،

اللَّاجِئُ إِلَى فِنَائِكَ الْعَالِمُ بِأَنَّهُ لَا مَلْجَأَ مِنْكَ إِلَّا إِلَيْكَ،
پناه برنده به سوى فناى تو در حالى كه مى‌دانم پناهگاهى از تو، جز به سوى تو نيست.

اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْ دُعَائِي وَ اسْمَعْ يَا إِلَهِي
بار خدايا! دعايم را قبول كن و بشنو اى خداى من!

عَلَانِيَتِي وَ نَجْوَايَ وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ رَضِيتَ عَمَلَهُ
آشكارم و رازهايم را و مرا از كسانى كه از كردارش راضى هستى

وَ قَبِلْتَ نُسُكَهُ وَ نَجَّيْتَهُ بِرَحْمَتِكَ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ.
و عبادت‌هايش را قبول كرده و به رحمت خودت نجاتش داده‌اى قرار ده قطعا تو ارجمند بزرگوارى.

اللَّهُمَّ وَ صَلِّ أَوَّلًا وَ آخِراً عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدايا اول و آخر بر محمد و آل محمد درود فرست و محمد و آل محمد را بركت ده

وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ بِأَكْمَلِ وَ أَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ
و محمد و آل محمد را رحم كن به كامل‌ترين و پرفضيلت‌ترين صلواتى كه فرستاده‌اى و بركت داده‌اى

وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ مَلَائِكَتِكَ وَ حَمَلَةِ عَرْشِكَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ،
و رحمت كرده‌اى بر پيامبرانت و فرستادگانت و فرشتگانت و بردارندگان عرشت به حق «لا اله الا انت»

اللَّهُمَّ وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ، وَ اجْعَلْنِي
بار خدايا! ميان من و محمد و آل محمد-درود تو بر او و آلش-جدايى مينداز.

يَا مَوْلَايَ مِنْ شِيعَةِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ ذُرِّيَّتِهِمْ الطَّاهِرَةِ الْمُنْتَجَبَةِ،
اى آقاى من! مرا از جمله شيعيان محمد و على و فاطمه و حسن و حسين و فرزندان پاك برگزيده‌شان قرار ده.

وَ هَبْ لِيَ التَّمَسُّكَ بحبهم وَ الرِّضَا بِسَبِيلِهِمْ وَ الْأَخْذَ بِطَرِيقَتِهِمْ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ.
و تمسك به دوستى آنان و رضا به راه آنها و گرفتن روش آنان را به من عطا كن. قطعا تو بخشنده بزرگوارى.

 

• حالا به سجده بروید و دو طرف روى خود را بر خاك بگذارید و بگويید:

يَا مَنْ يَحْكُمُ مَا يَشَاءُ وَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ، أَنْتَ حَكَمْتَ
اى خدايى كه بر هرچه حكم مى‌رانى و هرچه اراده كنى انجام مى‌دهى، تو درباره اهل بيت حضرت محمد خود را نمودى،

فَلَكَ الْحَمْدُ مَحْمُوداً مَشْكُوراً فَعَجِّلْ يَا مَوْلَايَ فَرَجَهُمْ وَ فَرَجَنَا بِهِمْ،
پس ستايش تو را كه ستوده و مورد سپاسى، در گشايش كار آنان و گشايش كار ما به ظهور آنان شتاب كن

فَإِنَّكَ ضَمِنْتَ إِعْزَازَهُمْ بَعْدَ الذِّلَّةِ وَ تَكْثِيرَهُمْ بَعْدَ الْقِلَّةِ وَ إِظْهَارَهُمْ بَعْدَ الْخُمُولِ
زيرا تو خود سربلندى آنان را بعد از خوارى و فراوانيشان بعد از اندكى و آشكار ساختنشان بعد از گمنامى ضمانت كرده‌اى

يَا أَصْدَقَ الصَّادِقِينَ وَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
اى راستگوترين راستگويان و اى مهربان‌ترين مهربانان،

فَأَسْأَلُكَ يَا إِلَهِي وَ سَيِّدِي مُتَضَرِّعاً إِلَيْكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ بَسْطَ أَمَلِي
اى معبود و سرور من، به جود و كرم تو از تو درخواست مى‌كنم مرا به آرزوهايم برسانى

وَ التَّجَاوُزَ عَنِّي وَ قَبُولَ قَلِيلِ عَمَلِي وَ كَثِيرِهِ وَ الزِّيَادَةَ فِي أَيَّامِي
و از من درگذرى و كار اندك و بسيارم را قبول بنمايى و روزهاى عمرم را زياد كنى

وَ تَبْلِيغِي ذَلِكَ الْمَشْهَدَ، وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُدْعَى فَيُجِيبُ إِلَى طَاعَتِهِمْ وَ مُوَالاتِهِمْ وَ نَصْرِهِمْ وَ تُرِيَنِي
و مرا به آن شهادتگاه برسانى و مرا از كسانى كه خوانده شود به سوى طاعت و دوستى و يارى ايشان و سپس اجابت كند قرار ده،

ذَلِكَ قَرِيباً سَرِيعاً فِي عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.
خدايا آن را نزديك و تند در سلامتى برايم قرار ده، قطعا تو بر هرچيز توانايى.

 

• پس سر خود را به سوى آسمان بلند كن! و بگو:

أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَكُونَ مِنَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ أَيَّامَكَ فَأَعِذْنِي يَا إِلَهِي بِرَحْمَتِكَ مِنْ ذَلِكَ.
پناه مى‌برم به تو از اين‌كه از كسانى كه باشم كه اميدوار روزگار تو نيستند، مرا پناه ده از آن اى خدا! به حق رحمت خودت.

 

دعای عشرات

• از دیگر اعمال روز عاشورا خواندن دعای عشرات است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ
به نام خداى بخشنده مهربان پاك و منزه است خدا و ستايش مخصوص خداست و هيچ خدايى جز خداى يكتا نيست و خدا بزرگتر از هر چيز است

وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ‏
و قدرت و نيرويى جز از خداى – بلند مرتبه عظيم الشأن نخواهد بود

سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ
خدا را تسبيح مى ‏كنم در ساعات شب و حدود روز

سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكَارِ
خدا را تسبيح مى ‏كنم وقت صبح و عصر خدا را تسبيح مى كنم اول شب و اول روز

«سُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ‏
«خدا را تسبيح مى ‏كنم چون شام كنند و صبح كنند

وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حِينَ تُظْهِرُونَ‏
و ستايش مخصوص اوست در آسمانها و زمين و هنگام شب و چون روز به نيمه رسد

يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ‏
آن خدايى كه زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون مى ‏آورد

وَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ»
و زمين را بعد از مرگ (و خزان) آن باز زنده مى‏ گرداند و همين گونه شما هم پس از مرگ زنده مى‏ شويد»

«سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ‏
«منزه است پروردگارت خداى صاحب عزت از هر چه خلق توصيف او كنند

وَ سَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
و سلام بر رسولان او و ستايش مخصوص خداى عالميان است»

سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ وَ الْمَلَكُوتِ سُبْحَانَ ذِي الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ‏
پاك و منزه است خداى صاحب ملك و ملكوت منزه است خداى صاحب عزت و اقتدار

سُبْحَانَ ذِي الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُهَيْمِنِ (الْمُبِينِ) الْقُدُّوسِ‏
منزه است خداى صاحب بزرگى و شأن عظيم پادشاه حقيقى بلند مقام

سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَيِّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَيِّ الْقُدُّوسِ‏
پاك و منزه است خداى سلطان عالم كه زنده ابد است كه نمى‏ميرد منزه است خداى سلطان عالم كه زنده ابد است پاكيزه صفات

سُبْحَانَ الْقَائِمِ الدَّائِمِ سُبْحَانَ الدَّائِمِ الْقَائِمِ‏
منزه است خداى پاينده ابدى منزه است خداى زنده پاينده

سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى‏
منزه است خداى عظيم الشأن من منزه است خداى بلند مرتبه من

سُبْحَانَ الْحَيِّ الْقَيُّومِ سُبْحَانَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى‏
منزه است خداى زنده پاينده منزه است خداى بلند مرتبه ‏ترين موجود

سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلاَئِكَةِ وَ الرُّوحِ‏
منزه است و متعالى و بسيار منزه است و پاكيزه صفات پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح

سُبْحَانَ الدَّائِمِ غَيْرِ الْغَافِلِ سُبْحَانَ الْعَالِمِ بِغَيْرِ تَعْلِيمٍ‏
منزه است خدا كه وجودش دائم و ابدى است و يك لحظه از خلق غافل نيست منزه است خدا كه ناآموخته عالم است

سُبْحَانَ خَالِقِ مَا يُرَى وَ مَا لاَ يُرَى‏
منزه است خدا كه آفريننده ديدنيها و ناديدنيها است

سُبْحَانَ الَّذِي «يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ وَ لاَ تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ»
منزه است خدا كه «بندگان را مى ‏بيند و چشم خلق او را نمى ‏بيند و هم اولطيف است و دانا»

اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ مِنْكَ فِي نِعْمَةٍ وَ خَيْرٍ وَ بَرَكَةٍ وَ عَافِيَةٍ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏
خدايا من شب را از لطف تو صبح گردانيدم در حال نعمت و خير و بركت و عافيت پس درود بر محمد (ص) و آل او فرست

وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ نِعْمَتَكَ وَ خَيْرَكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ عَافِيَتَكَ بِنَجَاةٍ مِنَ النَّارِ
و اين نعمت و خير و بركت و عافيتت را بر من كامل گردان به اينكه از آتش دوزخ هم نجاتم دهى

وَ ارْزُقْنِي شُكْرَكَ وَ عَافِيَتَكَ وَ فَضْلَكَ وَ كَرَامَتَكَ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي‏
و مرا شكر خود و عافيت و فضل و كرمت مادامى كه هستم روزى گردانى

اللَّهُمَّ بِنُورِكَ اهْتَدَيْتُ وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْتُ وَ بِنِعْمَتِكَ أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَيْتُ‏
خدايا من به نور تو هدايت يافتم و به فضل تو بى‏نياز شدم و به نعمتت صبح و شام كردم

اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ كَفَى بِكَ شَهِيداً وَ أُشْهِدُ مَلاَئِكَتَكَ‏
خدايا تو را گواه مى‏ گيرم و گواهى تو كافى است و باز گواه مى‏ گيرم فرشتگان

وَ أَنْبِيَاءَكَ وَ رُسُلَكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَ سُكَّانَ سَمَاوَاتِكَ وَ أَرْضِكَ (أَرَضِيكَ) وَ جَمِيعَ خَلْقِكَ‏
و پيغمبران و رسولان و حاملان عرش و ساكنان زمين و آسمانها و همه خلق تو را

بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ‏
كه معتقدم به اينكه تو خداى يكتايى و هيچ خدايى جز تو نيست و احدى شريك تو نخواهد بود

وَ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ‏
و اينكه حضرت محمد صلى الله عليه و آله بنده خاص و پيغمبر توست

وَ أَنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ تُحْيِي وَ تُمِيتُ وَ تُمِيتُ وَ تُحْيِي‏
و اينكه تو بر هر چيز قادرى تويى كه خلق را زنده مى‏ كنى و مى ‏ميرانى و مى ‏ميرانى و زنده مى‏ گردانى

وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ أَنَّ النَّارَ حَقٌّ وَ (أَنَّ) النُّشُورَ حَقٌ‏
و گواهى مى ‏دهم كه بهشت و دوزخ حق است و روز رستاخيز حق است

وَ «السَّاعَةَ آتِيَةٌ لاَ رَيْبَ فِيهَا وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ»
و «ساعت قيامت خواهد آمد بدون شك و خدا هر كه در قبر است بر مى‏ انگيزد»

وَ أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ حَقّاً حَقّاً
و گواهى مى‏ دهم كه على بن ابى طالب (ع) امير المؤمنين البته بر حق است

وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الْأَئِمَّةُ الْهُدَاةُ الْمَهْدِيُّونَ غَيْرُ الضَّالِّينَ وَ لاَ الْمُضِلِّينَ‏
و يازده فرزندش همه امامان هدايت يافته و پيشوايان هدايت خلقند نه گمراه و نه گمراه كننده امتند

وَ أَنَّهُمْ أَوْلِيَاؤُكَ الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُكَ الْغَالِبُونَ وَ صَفْوَتُكَ وَ خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ‏
و آن امامان اولياء تو و برگزيدگان تو و حزب غالب و فاتح تواند و خاصان و منتخبان تو از ميان خلقند

وَ نُجَبَاؤُكَ الَّذِينَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدِينِكَ وَ اخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ وَ اصْطَفَيْتَهُمْ عَلَى عِبَادِكَ‏
و خالصان (در ايمانند) كه تو به خلوص آنها را براى حفظ دين خودانتخاب كردى و ميان خلق اختصاص دادى و بر بندگان برگزيدى

وَ جَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى الْعَالَمِينَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ وَ السَّلاَمُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ‏
و آنان را حجت بر اهل عالم گردانيدى درود تو و سلام و تحيت و رحمت و بركاتت بر آنان باد

اللَّهُمَّ اكْتُبْ لِي هَذِهِ الشَّهَادَةَ عِنْدَكَ حَتَّى تُلَقِّنَنِيهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ
خدايا اين شهادت را نزد خود در نامه عملم بنويس تا روز قيامت مرا به ياد آورى

وَ أَنْتَ عَنِّي رَاضٍ إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ
و تو از من خوشنود باشى كه تو بر خيرخواهى قادرى

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَصْعَدُ أَوَّلُهُ وَ لاَ يَنْفَدُ آخِرُهُ‏
خدايا ستايشى مخصوص توست كه اولش بالا رود و آخرش بى ‏پايان باشد

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً تَضَعُ لَكَ السَّمَاءُ كَنَفَيْهَا (كَتِفَيْهَا) وَ تُسَبِّحُ لَكَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَيْهَا
خدايا ستايشى مخصوص توست كه آسمان به تواضع براى تو بال بيفكند و زمين و اهلش تو را تسبيح گويد

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً أَبَداً لاَ انْقِطَاعَ لَهُ وَ لاَ نَفَادَ وَ لَكَ يَنْبَغِي وَ إِلَيْكَ يَنْتَهِي‏
خدايا ستايشى مخصوص توست كه سرمدى و ابدى و بى‏ انتهاست و تمامى نيابد و آن ستايش لايق حضرت تو باشد و به تو منتهى گردد و آن ستايش در وجود تجلى كند

فِيَّ وَ عَلَيَّ وَ لَدَيَّ وَ مَعِي وَ قَبْلِي وَ بَعْدِي وَ أَمَامِي وَ فَوْقِي وَ تَحْتِي‏
و براى من و نزد من و با من و پيش از من و بعد از من و پيش رو و بالا و زير

وَ إِذَا مِتُّ وَ بَقِيتُ فَرْداً وَحِيداً ثُمَّ فَنِيتُ‏
و چون بميرم و منفرد و تنها و بى‏يار و ياور مانم و آنگاه كه فنا شوم در همه حال آن ستايش بجا آرم

وَ لَكَ الْحَمْدُ إِذَا نُشِرْتُ وَ بُعِثْتُ يَا مَوْلاَيَ اللَّهُمَ‏
و تو را ستايش مى‏ كنم هنگامى كه باز زنده و برانگيخته شوم اى صاحب اختيار من خدايا

وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُ بِجَمِيعِ مَحَامِدِكَ كُلِّهَا عَلَى جَمِيعِ نَعْمَائِكَ كُلِّهَا
و تو را حمد و شكرى به تمام انواع حمد و ستايشهاى تو بر جميع نعمتهاى بى‏ پايان تو

حَتَّى يَنْتَهِيَ الْحَمْدُ إِلَى مَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى‏
تا آنكه حمد من اى پروردگار من پسند تو گردد و موجب خوشنودى تو شود

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ أَكْلَةٍ وَ شَرْبَةٍ وَ بَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ وَ بَسْطَةٍ وَ فِي كُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ
خدايا تو را حمد مى ‏كنم بر هر خوراك كه تناول كنم و هر شربت كه بنوشم و در هر زور بازو و گرفتن و رها كردن و بر هر مويى كه بر اندامم هست

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً خَالِداً مَعَ خُلُودِكَ‏
خدايا تو را ستايش مى‏ كنم به حمدى كه ابدى باشد به ابديت تو

وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لاَ مُنْتَهَى لَهُ دُونَ عِلْمِكَ‏
و تو را حمد مى‏ كنم به حمدى كه منتهى نشود مگر به علم تو

وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لاَ أَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِيَّتِكَ‏
و تو را حمد مى ‏كنم به حمدى كه مدتى ندارد جز مشيت تو

وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لاَ أَجْرَ لِقَائِلِهِ إِلاَّ رِضَاكَ‏
و حمد مى ‏كنم تو رابه حمدى كه اجر قائلش جز خوشنودى تو نباشد

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ‏
و تو را حمد مى ‏كنم بر حلم تو بعد از علم تو

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى عَفْوِكَ بَعْدَ قُدْرَتِكَ‏
و بر عفو تو پس از قدرتت

وَ لَكَ الْحَمْدُ بَاعِثَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَارِثَ الْحَمْدِ
و حمد تو را سزاست كه حمد را تو برانگيخته و باز به تو باز مى ‏گردد

وَ لَكَ الْحَمْدُ بَدِيعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ
و حمد تو را سزاست از اول پيدايش حمد و انتهاى آن

وَ لَكَ الْحَمْدُ مُبْتَدِعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُشْتَرِيَ الْحَمْدِ
و حمد سزاوار توست كه حمد را تو در بنده ايجاد كنى و حمد تو را سزاست كه مشترى حمدى

وَ لَكَ الْحَمْدُ وَلِيَّ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ قَدِيمَ الْحَمْدِ
و صاحب حمد و حمد تو را سزاست كه قديم الذاتى

وَ لَكَ الْحَمْدُ صَادِقَ الْوَعْدِ وَفِيَّ الْعَهْدِ عَزِيزَ الْجُنْدِ قَائِمَ الْمَجْدِ
و حمد تو را سزاست كه وعده‏ ات صدق و عهدت پايدار و سپاهت مقتدر و غالب است و بزرگواريت ثابت

وَ لَكَ الْحَمْدُ رَفِيعَ الدَّرَجَاتِ مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ مُنْزِلَ (مُنَزِّلَ) الْآيَاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ‏
و حمد تو را سزاست كه درجاتت بلند است و دعاى خلق را تو مستجاب مى‏ كنى و آيات با عظمت و بركت را از بالاى هفت آسمان تو نازل مى ‏گردانى

عَظِيمَ الْبَرَكَاتِ مُخْرِجَ النُّورِ مِنَ الظُّلُمَاتِ‏
و روشنى را از تاريكى تو بيرون مى ‏آورى

وَ مُخْرِجَ مَنْ فِي الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ حَسَنَاتٍ وَ جَاعِلَ الْحَسَنَاتِ دَرَجَاتٍ‏
و هر كس در تاريكى است تو به عالم نور مى‏ آورى و تويى كه بديها را به خوبيها مبدل كرده مطابق خوبيها درجه و مقام مى ‏دهى

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ غَافِرَ الذَّنْبِ وَ قَابِلَ التَّوْبِ شَدِيدَ الْعِقَابِ ذَا الطَّوْلِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ
خدايا حمد سزاوار توست كه بخشنده گناه و پذيرنده توبه بندگانى و بسيار سخت عقاب و صاحب لطف و احسانى خدايا غير تو نيست و بازگشت همه بسوى توست

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ فِي «اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى» وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي «النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى‏»
خدايا تو را حمد مى‏ كنم در «شب چون جهان را تاريك كند» و تو را حمد مى ‏كنم در «روز چون جهان را روشن سازد»

وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى‏
و تو را حمد مى‏ كنم در آخر و در اول

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ كُلِّ نَجْمٍ وَ مَلَكٍ فِي السَّمَاءِ
و تو را حمد مى ‏كنم به عدد ستارگان و عدد ملائكه آسمان

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرَى وَ الْحَصَى وَ النَّوَى‏
و تو را حمد مى‏ كنم به عدد خاك و ريگ و هسته ‏هاى عالم

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي جَوِّ السَّمَاءِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي جَوْفِ الْأَرْضِ‏
و تو را حمد مى كنم به عدد هر چه در ميان آسمان و تو را حمد مى‏ كنم به عدد هر چه در جوف ‏زمين است

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْزَانِ مِيَاهِ الْبِحَارِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْرَاقِ الْأَشْجَارِ
و تو را حمد مى‏ كنم به عدد وزن آب درياها و تو را حمد مى ‏كنم به عدد برگ درختان

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ‏
و تو را حمد كنم به عدد هر چه در روى زمين است

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحْصَى كِتَابُكَ‏
و تو را حمد مى‏ كنم به عدد آنچه در لوح و كتاب تو بشمارش آيد

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُكَ‏
و تو را حمد مى‏ كنم به عدد آنچه علم تو به آن احاطه دارد

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ وَ الْهَوَامِّ وَ الطَّيْرِ وَ الْبَهَائِمِ وَ السِّبَاعِ‏
و تو را حمد مى‏ كنم به عدد جن و انس و خزندگان و مرغان هوا و چرندگان و درندگان

حَمْداً كَثِيراً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيهِ كَمَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى وَ كَمَا يَنْبَغِي لِكَرَمِ وَجْهِكَ وَ عِزِّ جَلاَلِكَ‏
به حمدى بسيار نيكو و با بركت در آن حمد آن گونه كه تو اى خداى من دوست دارى و موجب خوشنودى تو و لايق مقام ذات بزرگوار و عز و جلال توست

 

• پس ۱۰ مرتبه هر یک از ذکرهای زیر را بگویید: ‏

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ
هيچ خدايى بجز خدا نيست او يكتا و بى‏شريك است ملك وجود همه از اوست و ستايش مخصوص او و او لطيف است و دانا

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ يُمِيتُ وَ يُحْيِي‏ وَ هُوَ حَيٌّ لاَ يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ
هيچ خدايى بجز خداى يكتا نيست او يگانه و بى ‏شريك است و ملك وجود از او و ستايش خاص اوست كه خلق را زنده مى ‏كند و مى ‏ميراند و مى ‏ميراند و باز زنده مى ‏كند و او خود زنده ابدى است و هر خير و نيكى به دست اوست و او بر هر چيز تواناست

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ‏
آمرزش مى ‏طلبم از خدايى كه بجز او خداى زنده ابدى نيست و بسوى او از گنه باز مى ‏گردم

يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ‏
اى خدا اى خدا

يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ‏
اى بخشنده اى بخشنده

يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ‏
اى مهربان اى مهربان

يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ‏
اى پديد آرنده آسمانها و زمين

يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ‏
اى صاحب جلال و بزرگوارى

يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ‏
اى مهربان و اى صاحب منت بر خلق

يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ‏
اى زنده اى پاينده

يَا حَيُّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ‏
اى زنده ابدى كه هيچ خدايى جز تو نيست

يَا اللَّهُ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ‏
اى خدا اى كه هيچ خدايى جز تو نيست

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‏
به نام‏ خداى بخشنده مهربان

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
بار خدايا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع)

اللَّهُمَّ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ‏
خدايا آنچه را كه سزاوار توست با من بجاى آور

آمِينَ آمِينَ‏
آمين آمين

«قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»
بگو خدا یکی است

 

• سپس بگویید:‏

اللَّهُمَّ اصْنَعْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَصْنَعْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ‏
خدايا با من آن كن كه لايق بزرگوارى توست نه آنكه سزاوار من است

فَإِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ أَنَا أَهْلُ الذُّنُوبِ وَ الْخَطَايَا
كه تو لايق آنى كه از تو بترسند و از تو مغفرت و آمرزش طلبند و من اهل گناهان و خطاهاى بسيارم

فَارْحَمْنِي يَا مَوْلاَيَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ‏
پس به حالم ترحم كن اى مولاى من كه تو مهربانترين مهربانان عالمى

 

• و ۱۰ مرتبه بگویید:‏

لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ‏
هيچ قدرت و نيرويى جز از خدا نيست بر او توكل و اعتماد مى‏ كنم بر آن خدايى كه زنده ابدى است

وَ «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ‏
و «حمد مخصوص خداست كه فرزندى نگرفته و شريكى در ملك و سلطنت ندارد

وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً»
و قدرتش از يارى خلق بى‏ نياز است و او را پيوسته به بزرگى ياد كن.»