ستاره | سرویس چهرهها – در ادامه دو پست مهراب قاسمخانی را که در اینستاگرام منتشر کرده است خواهیم دید.
مهراب قاسمخانی نوشته:
«سلام بر مردمىترین روزنامه تاریخ
اول از همه تشکر میکنم به خاطر مطلب انتقادى که در موردم نوشتین. براى همیشه جزو افتخاراتم به حساب میارمش.
فقط بخش هایى از مطلب رو متوجه نشدم که ممنون میشم راهنماییم کنید. فرموده بودید باید عذر خواهى کنم؟ دقیقاً چرا؟ چون مردم رو تشویق نکردم به نامزد مورد نظر شما راى بدن؟ یعنى اگه برعکس عمل کرده بودم، الان با بصیرت بودم و مردم داشتن با سربلندى و اقتدار توى ثروت شنا میکردن؟ شما به خاطر سینه چاک کردن براى اون پاکدستان قبلى که الان هر روز خبر اختلاس یکیشون رو میزنید عذر خواهى کردین؟ راستى چرا تا وقتى دوستتون بودن اختلاس نمیکردن؟ یهو متحول شدن؟ یا اخبار اختلاس دوستان رو پوشش نمیدید؟
نه واقعاً من چرا باید عذر بخوام؟ تا حالا خودم و فک و فامیل و دوست و آشنام مال مردم رو خوردیم که عذر بخوام؟ غیر از اینه که هر کى تا الان خورده، به سیستم وصل بوده؟ غیر از اینه که همه شون نتیجه تربیت همین سیستم هستن و همین سیستم چاقشون کرده؟ اون وقت من باید عذر خواهى کنم؟ من که پنج ساله اجازه کار هم ندارم از سیستمتون.
راجع به سوادم هم یه چیزایى فرموده بودین. بله متاسفانه ما غیر خودیا به بورسیهها دسترسى نداریم و دکترا بهمون نمیدن و از سفره انقلاب نه سهمى در پولش داریم، نه مدیریتش، نه مدارکش. بنده همین یک صفحه اینستاگرام رو دارم که یه وقتایى بى سوادانه توش نظر میدم. نه زندگى مردم به این صفحه بنده، نه آینده مملکت، ولى خوشحالم که بحثش رو پیش کشیدین. نظرتون چیه که با هم افرادى رو بشمریم که توى این چهل سال بدون سواد و تخصص پست هاى حساسى رو مدیریت کردن و میکنن که زندگى مردم و آینده مملکت بهشون وابسته ست؟ بشمریم با هم؟
واقعاً هنوز اعتقاد دارید من باید عذر خواهى کنم؟
ادامه دارد…»
مهراب قاسمخانی نوشته:
«ادامه از پست قبل:
راستش هنوز مونده روى دلم که خواستین عذر خواهى کنم. از بس عقده اى هستم باید عذر خواهى کنم به خاطر راى دادن به نامزدى که سیستم خودتون تایید صلاحیتش کرده؟ اگه ایشون صلاحیت نداشتن چرا تاییدش کردن؟ چرا از اونى که تایید صلاحیتش کرده نمیخواهید عذر بخواد؟ زورتون فقط به ما میرسه؟ والله ما الان از هشتاد درصد کسایى که تایید صلاحیتشون کردین حرف بزنیم، بر انداز و فتنه گر به حساب میاییم…
به هر حال انتخاباتى بود، ما هم از اونجا که اصلاً چشم نداشتیم شماها رو ببینیم، سمتى رو انتخاب کردیم که از شما دورتر باشه، به جاش خیلى از بزرگان هنر هم از نامزد شما حمایت کردن… این که دعوا نداره.
در نهایت… امروز بیست و یکم مرداده. سى و هشت سال پیش دقیقاً توى چنین روزایى رئیس بانک مرکزى به خاطر این که دلار رو از شیش تومن و پنج زار کرده بود هفت تومن و به خاطر یه سرى وام دادنها و … اعدام شد. نتیجه اش این شده که الان، همون سیستمى که اعدامش کرد داره توى فساد غرق میشه. اون وقت بازم پیشنهاد شما همونه؟ یعنى هیچى یاد نگرفتید توى این چهل سال؟ هنوزم راه حل هر مشکلى رو حذف فیزیکى میدونید؟
به هر حال من خودى نیستم. هیچ وقت نبودم و هیچ وقت هم نمیشم. این اختلاسها صاف از جیب من بیرون کشیده میشن. هر جور حساب کنید، مردم من هستم، نه شما. این خشونتى که شما ترویجش میکنید هم در نهایت خودتون و اطرافیانتون رو میسوزونه، نه ما مردم رو»