ستاره | سرویس سلامت – در این مطلب مهم ترین عوامل سلامت سالمندان را برای شما شرح داده ایم؛ همراه ما باشید.
نگرش جامعه نسبت به سلامت سالمندان
در این مورد نگرش افراد جامعه، اطرافیان و فرزندان سالمند بسیار مهم است. توجه افراد جامعه به سالمندان میتواند تاثیر مثبتی در پیشگیری ازعوامل آسیب پذیر داشته باشد. عوامل جسمانی متعددی که منجر به پیر شدن می گردند شامل تغذیه نادرست، بهداشت پایین، کمبود ویتامینها، کم آبی بدن، کم کاری غدد تیروئید، بیماریهای حاد مغزی، تصلب شرابین، آرتروز سرطان و.. میباشند.
توجه به جسم، لازمه جلوگیری از پیری
یکی از مهمترین و سادهترین روشهای جلوگیری از پیر شدن توجه به جسم است. عدم توجه و رسیدگی به جسم منجر به پیری زودرس میشود. افرادی که تحرک کمتری دارند در معرض خطر ابتلا به بیماریهایی مانند افسردگی، بیماری و مرگ زودرس قرار می گیرند. بدون فعالیت و کار، انرژی در انسان به سرعت تحلیل میرود. افرادی که تحرک کمتری نسبت به افراد پر تحرک دارند در خطر ابتلا به بیماریهای گوناگون قرار می گیرند ورزش کردن برای تمام افراد و هر گروه سنی مفید است. در گذشته فیزیولوژیستها معقتد بودند که فقط تمرینات ورزشی در جوانی به استقامت دوران پیری کمک میکند؛ در حالی که تحقیقات نشان میدهد که ورزش برای هر فردی در هر سنی مفید است و یکی از خواص ورزش و فعال بودن جلوگیری از پیری است.
از فواید مهم ورزش رابطه آن با سالم نگه داشتن عضلات است. ورزش و تمرینات جسمانی موجب افزایش حجم عضلات شده و این امر به نوبه خود باعث میشود فیزیولوژی بدن قویتر عمل کند. با توجه به وزن، سن و سلامتی جسمانی، سه هفته پیادهروی موجب کاهش کلسترول خون میشود. تمرینات ورزشی که در دوران جوانی شروع میشود مانع از پوکی استخوان درسنین بعدی میگردد و استخوانها تحمل بیشتری برای وزن بدن پیدا میکنند، در نهایت ورزش موجب افزایش حجم عضلات و توان و قدرت فرد، افزایش در میزان متابولیسم، تحمل قند خون، کاهش کلسترول، تنظیم حرارت بدن و تراکم استخوان میگردد.
تنهایی، اولین معضل دوران پیری…
کابوس تنهایی شاید اولین معضل سن پیری باشد. احساس تنهايي، حالتي است ناخواسته و نامطلوب كه در هنگام فقدان ارتباطات معني دار رخ ميدهد. در میان مسائل سالمندان، احساس تنهایی آنها، نیاز به توجه ویژه دارد؛ چرا که سالمندان آن را بنا به دلایل مختلف از قبیل نقصهای جسمی و از دست دادن نزدیكان و كمرنگ شدن ارتباطات، تجربه میكنند. بخشی از جمعیت سالمند به دلیل از دست دادن همسر، سالهای واپسین عمر خود را در تنهایی میگذرانند. این سالمندان تنها نسبت به سایر سالمندان که متأهل و مستقل هستند، از لحاظ جسمانی و روانی آسیبپذیرترند. يافتههاي پژوهشي نشان ميدهد كه %۴۳.۷۵سالمندان ساكن در سراهای سالمندان احساس تنهايی میكنند. سالمندانی كه داراي ۵ فرزند يا بيشتر بودهاند و در خانواده زندگی میكردند، احساس تنهايی زياد داشتهاند. يعني با ازدياد تعداد فرزندان، احساس تنهايی سالمند نيز افزايش می يابد.
متأسفانه اكنون روش غالب و نامناسب محاوره با سالمندان به صورت غيركلامي، اشاره سر و دست و جملات كوتاه و مقطع ميباشد كه ميزان طرد شدگي سالمندان از جامعه را به خوبی نشان می دهد، تنهایی عواقب سلامتی وخیمی برای افراد مسن دارد که از آن جمله می توان به اختلال در خواب، افزایش فشار خون، افزایش سطح هورمون کورتیزول که موجب بروز تنش میشود و افزایش افسردگی اشاره کرد. همچنین تنهایی میتواند موجب بروز مشکلاتی برای سیستم ایمنی و کاهش عمومی احساس رفاه شود. براي مقابله با حس تنهايی در سالمندان بايد از شيوههای مشاوره شناختی با فرد، آموزش جامعه به منظور تغيير نگرش نسبت به كهولت و دارودرماني استفاده كرد.