عوارض رابطه مقعدی چیست؟

بر اساس یک مطالعه جدید، امکان ابتلا به بی اختیاری مدفوع را از عوارض رابطه مقعدی برشمرده‌اند. در حالی که این تحقیق نشان داد که مردان و زنان به دلیل رابطه جنسی مقعدی هر دو از بی اختیاری مدفوع رنج می‌برند، اما این میزان در مردان همجنس‌گرا بیشتر است.
از بین ۶۱۵۰ بزرگسالی که به طور ملی توسط محققان دانشگاه آلاباما در بیرمنگام بررسی شدند، مشخص گردید که ۵ درصد از مردان و ۳۷ درصد از زنان حداقل یک بار در زندگی خود رابطه جنسی مقعدی را تجربه کرده‌اند. برای زنان که از آن به صورت یک رابطه دائمی استفاده می‌کردند، ۵۰ درصد از آن‌ها حداقل یک بار در ماه گزارش بی اختیاری مدفوع را گزارش کردند، که اگر صادقانه به قضیه نگاه کنیم چندان بد نیست. با این حال این آمار در مورد مردانی که چنین رابطه‌ای را تجربه کرده بودند تقریبا تجربه بی اختیاری ادرار در هر ماه سه برابر بود.
این آمار در حالیست که تنها ۱۰ درصد از زنان مورد بررسی رابطه جنسی مقعدی داشتند، لازم به ذکر است که ۷/۷ درصد از زنان که هرگز مقاربت مقعدی نداشته‌اند، نیز تجربه بی اختیاری دفع را به صورت گاه گاه گزارش کرده‌اند؛ بنابراین همانطور که این مطالعه به خودی خود بیانگر است، نتایج نشان می‌دهد که رابطه جنسی مقعدی به طور قطع سبب بی اختیاری مدفوع نمی‌شود، بلکه یکی از ریسک فاکتور‌های مهم آن به شمار می‌رود.

بر خلاف واژن، مقعد دارای قابلیت ترشح رطوبت را ندارد و این امر عمل نفوذ آلت را بسیار سخت و دردناک کرده و احتمالی پارگی بافت‌های اطراف مقعد را به دنبال دارد. دلیل این که طرفداران رابطه جنسی مقعدی نسبت به استفاده از روغن‌های روان کننده بسیار آگاه هستند، نه تنها به این دلیل است که استفاده از آن به کاهش درد کمک می‌کند بلکه به این دلیل است که از پارگی احتمالی بافت‌های مقعد جلوگیری می‌کند. لازم به ذکر است که پارگی بافت مقعد به خودی خود مساله بحران برانگیزی نیست، چرا که پس از مدتی بهبود می‌یابد. آنچه در این رابطه نیاز به مراقبت دارد این است که در ناحیه مقعد باکتری‌های مختلفی زندگی می‌کنند که با پارگی بافت مقعد می‌توانند به راحتی به جریان خون بدن شخص وارد شده و عفونت‌ها و بیماری‌های جدی برای شخص ایجاد کنند که این خود از عوارض رابطه مقعدی بشمار می‌آید.

در حالی که یکی از مزایای رابطه جنسی مقعدی نداشتن نگرانی در مورد بارداری است، وقتی که بحث بیماری‌های عفونی وسط می‌آید داستان چیز دیگری خواهد بود. اگر چه در صورت عدم به کارگیری روش‌های ایمنی، همه موارد عفونت‌های دستگاه تناسلی می‌توانند از طریق رابطه جنسی معمولی نیز انتقال یابند، اما در رابطه مقعدی شانس انتقال و ابتلای فرد به این عفونت‌ها ۳۰ برابر بیشتر از رابطه واژینال می‌باشد.

با توجه به انجمن سرطان شناسی آمریکا، به علت اینکه مقعد دارای غشایی بسیار نازک و حساس است، به شدت مستعد پذیرش انواعی از بیماری‌های ویروسی و به خصوص ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV است. بر اساس گفته‌های محققان این انجمن اکثر سرطان‌های مرتبط با دستگاه دفع با این ویروس مرتبط هستند و در نتیجه پذیرش این ویروس به وجود می‌آیند. همچنین این نگرانی وجود دارد که اگر ویروس HPV از طریق مقاربت جنسی به ناحیه مقعدی منتقل شود، می‌تواند منجر به بروز زگیل‌های مقعدی نیز شود. بدیهی است که این بیماری به اندازه سرطان دردسرساز نیست، اما با این حال ناراحتی است که هیچ کس نمی‌خواهد.

اگر صریح به قضیه نگاه کنیم همه می‌دانیم که مقعد و روده محل تجمع مواد زاید و دفعی بدن و در نتیجه آن محل زندگی انواعی از باکتری‌ها و انگل‌ها است. این بدین معنی است که در صورت داشتن رابطه متناوب مقعدی و واژینال به صورت توامان و بدون انجام شست و شو، احتمال انتقال عفونت‌های مختلف و ابتلا به انواع عفونت‌های مجاری ادراری و هم چنین بیماری‌های واژینال برای زنان صد در صد است.

اگر چه شواهد محکمی وجود ندارد که بیانگر این باشد که رابطه مقعدی به طور حتم منجر به افتادگی بافت مقعدی می‌شود، باید توجه داشت که پس از تکرار رابطه مقعدی ممکن است اتفاق بیفتد. البته لازم به ذکر است که افتادگی مثانه نیز در اثر زایمان و حتی به سادگی در اثر گرانش زمین نیز در طول عمر یک فرد اتفاق می‌افتد.

داشتن رابطه جنسی مقعدی و احتمال دفع حین رابطه در برخی موارد ناگزیر است. اگر از این نوع رابطه برای لذت بردن استفاده می‌کنید، نباید تعجب کنید که این اتفاق برای خود و یا شریک دریافت کننده آن بیافتد. البته باید بیان کرد که وقوع آن باز هم یک احتمال است، نه یک چیز مطمئن. بنابراین می‌توانید آن را به خاطر بسپارید که اگر آن اتفاق بیفتد، فریاد نزنید و یا شرمنده نباشید چرا که این امر یک چیز مسلم و طبیعی می‌باشد.