انشا در مورد صدای آبشار در دو سبک ادبی و توصیفی

بد

خیلی خیلی ممنون از زحمات شما

خیلی بد بود



















عالی

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
عالی عالی عالی عالی عالی عالی عالی عالی عالی
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

نظر من این است که خیلی زیبا صدای آبشار را توصیف کرده اید خیلی زیبا بود،
اما یک غلط اینجا که گفتیم از گوشه ای از اینجا یک از باید می گفتین⚘⚘⚘

خیلی عالی بود

انشا دوم

عالی بود :)
ولی کاش درعلائم نگارشی و بند ها هم دقت می کردین

عالیییی بود مخصوصا دومی

ممنون هر دوتا انشا قشنگ بود و عالی

خییلی خوب بود ولی دومی بهتر بود .

خیلی عالی بود

بسیار
زیبا سپاس فراوان از شما گرانقدران

عالی بود اما ادبی بهتر بود

عالی بود

خوب بود اما خیلی طولانی بود!.

عالی بود

بدم نبود

انشای اولی خیلی خوبی بود

عالیه

انشاهاتون خوب بود فقط در مورد پاییز هم لطفا انشاءبنویسید ممنون میشم

خیلی خیلی خوب بود

دومین انشا عالی بود.

عالی بود من ازش برای تقلب استفاده کردو

عالی است. عاشقشم بچه ها

خیلی زیادن کوتاه باید باشه

خیلی خوب بودن ولی خلاصه کنید لطفا اولی رو عالی بودن

خوب بود

خیلی عالی بود متنش

انشا۶ عالی بود شبنم جون مرسی

به نطر من نوع ادبی آن زیبا تر بود البته توصیفی آن نیز جذابیت خاص خود را دارد اما ترکیب جمله بندی ها بهر نیز می تواند باشد

انشای خیلی خوبی بود

یکم ادبی نیس ولی عالیه شبنم جون انشات عالیه

انشای جالبی بود ممنون منم انشایی نوشتم که بعضی قسمت های آن برگرفته از مطالب شماست بریتانیا مینویسمو امیدوارم دوست داشته باشید
با نام خداوندی آغاز میکنم که لطفش زبانزد کائنات و جمادات است ، صاحب این آسمان آبی و دریای خروشان، آری این بی کران آبی ست. تنها تنهایی که هنگام تنهایی اشرف مخلوقاتش باز هم سفره ی فضل خود را بی مهابا به رویش میگستراند.
میخواهم گیتار سرنوشت و زندگیم را با طنین خوش این موهبت الهی بنوازم ، موهبتی که برایم تداعی گر لحظاتی ست که همواره آغشته به عشق این یزدان پاک است ، موهبت که به من می آموزد گذشتن باعث زلالی روان است، موهبتی که ماننداره قلبی تپنده در این پهنه ی زیباست ، این موهبت ایزد منان همان جویبار میباشد که طنینش بسان نغمه ی عندلیبان است
جویبار نغمه خوانده و زلال میگذرد نوایی تارهای بلورین آب همه جا پیچیده است جویبار به قیام کوهسار که میرسد با فرودی جانانه و سجودی ستایش وار ایزد منان را می‌ستاید چنان که گویی عجین شده با طبیعت و سرود بندگی سر می دهد. قیام کوهساران، رکوع آبشاران،قنوت درختان و درود صخره گان همه و همه نشان از نواختن وسترن قدرتی برتر است
اگر با چشم دل بنگری و گوش سپاری نغمه های زیبایی استراق میکنی که هر کدام از گوشه ای از این قله ی عظیم و درختانی که دست نیاز به سوی آفریدگارشان دراز میکنند نشئت گرفته است .اگر خوب گوش سپاری آواز آبشار را میشنوی که بلند بلند در گوش کوه سرود عاشقی و دلدادگی مینوازد صدای دلنشین و موزون قطره قطره ی آب را میشنوی که در میان هیاهوی دیگر قطرات آهنگ و آواز خود را با سرور و شادمانی سرازیر میکنند
براستی چه رازی رمزی در این نغمه ی اهورایی نهفته است؟

میخواهم نغمه ی زندگیم را اینگونه بنوازم آری اینگونه نواختن زیباست