ستاره | سرویس علوم – تعریف، فرمول و محدودیتهای نرخ بازگشت سرمایه را در این مطلب بخوانید.
نرخ بازگشت سرمایه چیست؟
نرخ بازگشت سرمایه (Return on Investment) یک سنجش عملکرد به شمار میآید که برای ارزشیابی بهرهوری یک سرمایهگذاری و یا مقایسه بهرهوری تعدادی از سرمایهگذاریهای متفاوت به کار میرود. این معیار، میزان بازگشت یک سرمایه را نسبت به هزینه سرمایه میسنجد. برای محاسبه آن، سود و یا بازگشت سرمایه به هزینه سرمایهگذاری سرمایه تقسیم میشود. نتیجه این معادله به صورت درصدی و یا نسبت ارائه میشود.
فرمول بازگشت سرمایه به این صورت است:
هزینه سرمایه (هزینه سرمایه-سود حاصل از سرمایه)
در فرمول بالا. سود سرمایه به درآمد دریافتی که از فروش سهام سرمایهگذاری به دست میآید بر میگردد. از آنجایی که نرخ بازگشت سرمایه به صورت درصدی محاسبه میشود به راحتی میتواند با بازگشت سایر سرمایهگذاریها مقایسه گردد که به افراد این امکان را میدهد تا انواع گوناگونی از سرمایهگذاری را بتوانند محاسبه و مقایسه کنند.
تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه
نرخ بازگشت سرمایه به سبب تطبیقپذیری و سادگیاش بسیار معروف است. اساسا از این معیار میتوان به عنوان یک ارزیابی اولیه از سود سرمایهگذاری استفاده کرد. محاسبه آن کار سختی نیست، به راحتی تجزیه و تحلیل میشود و کاربرد بسیار زیادی نیز دارد. به این جملات توجه کنید:
- اگر نرخ بازگشت سرمایه مثبت نباشد و یا فرصتهای دیگری با نرخ بازگشت سرمایه بهتری وجود داشته باشد! این سیگنالها به سرمایهگذار کمک میکند تا بهترین گزینهها را انتخاب نماید.
محدودیتهای نرخ بازگشت سرمایه
همین مثال جوی برخی محدودیتهای نرخ بازگشت سرمایه را به خصوص در مقایسه سرمایهگذاریها نشان میدهد. اگرچه نرخ بازگشت سرمایه در سرمایهگذاری دوم جوی دوبرابر اولی بود زمان بین خرید جوی و فروش آن در سرمایهگذاری اول یک سال بود اما در سرمایه گذاری دوم این نرخ برای سه سال محاسبه شد.
نرخ بازگشت سرمایه میتواند همراه با نرخ بازده استفاده شود و در چهارچوب زمانی یک پروژه به آن توجه گردد. همچنین میتوان از معیار ارزش خالص فعلی که تفاوت در ارزش مالی را در طول زمان به خاطر تورم بررسی میکند استفاده کرد. کاربرد معیار ارزش خالص فعلی در زمان محاسبه را نرخ بازده واقعی مینامند.
پیشرفتهای نرخ سرمایه
برگرفته از: investopedia