نویسنده: امیر آزادی
بروزرسانی: 23 مرداد 1400
ایجاد تناسب بین پا و کفش هنگام راه رفتن یا دویدن امری ضروری است، چرا که هیچ کس دوست ندارد با درد، کوفتگی یا حتی تاول زدن پاها مواجه شود. باید بدانید که انتخاب نادرست کفش ورزشی می‌تواند به پاها و سایر ارگان‌های مرتبط نیز آسیب برساند. بنابراین بهتر است با نکات لازم حین خرید و انتخاب یک کفش ورزشی بهتر آشنا شویم. در حالیکه اکثر فروشندگان کفش ورزشی کار بلد هستند و می‌توانند در خرید کفش مناسب به شما کمک کنند، اما در اینجا به چند نکته کارشناسی شده برای انتخاب کفش ورزشی اشاره خواهیم کرد:
۱) کفش‌های خود را به صورت چند منظوره استفاده نکنید.
کفش‌های پیاده روی سفت و خشک هستند، اما کفش‌های مناسبِ دویدن انعطاف پذیری بیشتری داشته و همچنین دارای لایه‌های اضافه جهت دفع ضربات سنگین می‌باشند. اگر شما هر دو تمرین را انجام می‌دهید برای هر کدام یک جفت کفش جداگانه بخرید.
۲) فرم پا‌های خود را بشناسید.
همگی ده انگشت و دو پاشنه داریم، اما از آن گذشته پاها فرم مختلفی دارند و تشخیص حالت خاص پا در انتخاب کفش مناسب به شما کمک می‌کند. امروزه اکثر مارک‌ها کفشی را که مناسب و در خور نوعِ پای افراد است را عرضه می‌کنند. یکی از راه‌های تشخیص فرم و حالت پا، انجام «تست خیس» است. کف پا را خیس کنید و روی یک تکه کاغذ قهوه‌ای رنگ قرار دهید سپس جای پا را ترسیم کنید.
- حالت (Flat Foot): اگر جای پای شما در کفه‌ی کفش بدون کوچک‌ترین انحنا به خارج نمایان است – یعنی اگر بیشترین قسمت فشار روی لبه‌های داخلی است – در این حالت کف پای شما تخت است و یا انحنای خیلی کمی دارد که سبب خمیدگی پاها رو به داخل می‌شود. این خمیدگی باعث فرسودگی در بیرون و پشت پا و داخل و جلوی پا می‌شود؛ در نهایت شما به یک جفت کفش با قابلیت کنترل حرکت و حداکثر پشتیبانی احتیاج خواهید داشت.
- حالت (High arch): اگر در جای پای شما، فشار تنها روی قسمت پاشنه و جلوی پا باشد و پیوند این دو قسمت خیلی باریک باشد – یعنی اگر بیشتر با قسمت لبه‌ی خارجی یا نوک انگشتان راه می‌روید – در این حالت کف پای شما قوس زیادی دارد، که باعث خمیدگی پاها رو به خارج می‌شود؛ در نهایت بهتر است از کفش لایه دار با کفه نرم حامی قوس پا استفاده کنید.
- حالت (Normal Foot): کف پا به صورت طبیعی و عادی انحنا دارد، اگر جای پای شما پیوسته نیست و بین وسط کف پا و کفه کفش فاصله افتاده، از کفش‌های محکم که از چند لایه عایق تشکیل شده اند استفاده کنید.
۳) کف پاها را مرتباً اندازه گیری کنید
«این که پاها در افراد بزرگسال رشد نمی‌کنند تنها یک افسانه است» هم چنان که سن ما بیشتر می‌شود سایز پا هم تغییر می‌کند، بنابراین سالی دو بار پا را اندازه گیری کنید. سایز پاها در انواع مارک‌های مختلف کفش، متفاوت هستند. کفش را متناسب با پا انتخاب کنید نه بر اساس شماره کفش.
۴) برای خرید و انتخاب کفش ورزشی و معمولی، عصرها اقدام کنید
پاها در طول روز تورم دارند. همچنین زمان دویدن و راه رفتن پاها منبسط می‌شوند بنابراین باید زمانی که پاها در بزرگترین حالت قرار دارند کفش اندازه باشد. توصیه می کنیم جوراب مخصوص کفش را بپوشید. در کفش مخصوصِ راه رفتن و دویدن باید احساس راحتی کنید، بنابراین چند قدم در مغازه راه بروید تا از راحتی کفش اطمینان حاصل کنید.
۵) قانون فاصله شست پا را رعایت کنید
باید حدود ۱/۲ تا ۳/۸ اینچ (تقریبا به پهنای انگشت شست) بین انگشت بزرگ پا تا نوک کفش فاصله باشد. قسمت پاشنه تا حدودی تنگ باشد تا موقع راه رفتن کفش از پا در نیاید. قسمت بالایی کفش که روی پا قرار می‌گیرد باید نرم و راحت و اندازه باشد و خیلی تنگ و سفت نباشد. به عبارت دیگر کفش ورزشی باید جوری طراحی شده باشد که همه انگشتان پا احساس راحتی و انعطاف پذیری لازم را داشته باشند.
۶) گول زرق و برق اضافی برخی کفش ها را نخورید
بیشتر تولید کنندگان، با پنهان کردن کیفیت پایین یا متوسط محصولات خود پشت ظاهر زیبای کفش سعی در فریب مشتریان دارند. بنابراین همیشه ویژگی‌های اضافی یک کفش ارزش قیمت بالای آن را ندارد. از ویژگی‌های مناسب کفش می‌توان به تعبیه صحیح (پر کردن با ژل، فروئن یا هوا برای جذب بیشتر مانند کفش‌های فنری) اشاره نمود، که البته این ویژگی‌ها برای افرادی که پاشنه درد دارند مناسب است نه برای افرادی که قوزک پایشان پیچ خورده!
۷) زمان جایگزینی کفش‌ها را بدانید
میانگین استفاده از کفش‌های ورزشی تقریبا ۳۵۰ تا ۴۰۰ مایل (هر مایل تقریبا ۱.۶ کیلومتر) است که بعد از آن باید از کفش‌های جدیدی استفاده شود. زمانی که پشت کفه کفش پاره می‌شود یا در کفش احساس ناراحتی می‌کنید باید یک جفت کفش نو خریداری کنید.
