زیارت ناحیه مقدسه (متن، صوت، پاورپوینت و اپلیکیشن)

 

 

اَلسَّلامُ عَلى آدَمَ صِفْوَةِ اللَّهِ مِنْ خَليقَتِهِ
سلام بر آدم، برگزيده خداوند از بين آفريدگانش
اَلسَّلامُ عَلى شَيْثٍ وَلِيِّ اللَّهِ وَخِيَرَتِهِ
سلام بر حضرت شيث، ولى خدا و انتخاب شده او،
اَلسَّلامُ عَلى إِدْريسَ الْقائِمِ للَّهِِ بِحُجَّتِهِ
سلام بر جناب ادريس، برپادارنده حجت الهى
اَلسَّلامُ عَلى نُوحٍ الْمُجابِ في دَعْوَتِهِ
سلام بر نوح، پاسخ داده شده در دعايش
اَلسَّلامُ عَلى هُودٍ الْمَمْدُودِ مِنَ اللَّهِ بِمَعُونَتِهِ
سلام بر هود كه از طرف خداوند كمك‏هاى بسيار به او شد
اَلسَّلامُ عَلى صالِحٍ الَّذي تَوَّجَهُ اللَّهُ بِكَرامَتِهِ.
سلام بر صالح كه خداوند به او تاج كرامت و بزرگوارى بخشيد.
اَلسَّلامُ عَلى إِبْراهيمَ الَّذي حَباهُ اللَّهُ بِخُلَّتِهِ
سلام بر ابراهيم كه خداوند مقام خلت و دوستى ويژه خود را به او بخشيد
اَلسَّلامُ عَلى إِسْماعيلَ الَّذي فَداهُ اللَّهُ بِذِبْحٍ عَظيمٍ مِنْ جَنَّتِهِ
سلام بر اسماعيل كه خداوند قربانى بزرگى از بهشت را فِديه او قرار داد (و او را آزاد نمود)
اَلسَّلامُ عَلى إِسْحاقَ الَّذي جَعَلَ اللَّهُ النُّبُوَّةَ في ذُرِّيَّتِهِ
سلام بر اسحاق كه خداوند پيامبرى و نبوت را در نسل او قرار داد
اَلسَّلامُ عَلى يَعْقُوبَ الَّذي رَدَّ اللَّهُ عَلَيْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ
سلام بر يعقوب كه خداوند با رحمتش نور چشمانش را به وى بازگردانيد
اَلسَّلامُ عَلى يُوسُفَ الَّذي نَجَّاهُ اللَّهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ.
سلام بر يوسف كه خداوند به عظمتش او را از چاه نجات بخشيد.
اَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذي فَلَقَ اللَّهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ
سلام بر موسى كه خداوند دريا را با نيروى خودش براى او شكافت
اَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذي خَصَّهُ اللَّهُ بِنُبُوَّتِهِ
سلام بر هارون كه خداوند او را به پيامبرى خود مخصوص گردانيد
اَلسَّلامُ عَلى شُعَيْبٍ الَّذي نَصَرَهُ اللَّهُ عَلى اُمَّتِهِ
سلام بر شعيب كه خدا او را بر اُمّتش پيروز كرد
اَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذي تابَ اللَّهُ عَلَيْهِ مِنْ خَطيئَتِهِ.
سلام بر داود كه خدا توبه او را از خطا و اشتباهش پذيرفت.
اَلسَّلامُ عَلى سُلَيْمانَ الَّذي ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ
سلام بر سليمان كه جنّيان به واسطه عزّتش، در مقابلش فروتن شدند
اَلسَّلامُ عَلى أَيُّوبَ الَّذي شَفاهُ اللَّهُ مِنْ عِلَّتِهِ
سلام بر ايّوب كه خدا از بيمارى و گرفتارى بهبودش بخشيد
اَلسَّلامُ عَلى يُونُسَ الَّذي أَنْجَزَ اللَّهُ لَهُ مَضْمُونَ عِدَتِهِ
سلام بر يونس كه خداوند وعده‏ اش را براى او وفا  كرد
اَلسَّلامُ عَلى عُزَيْرٍ الَّذي أَحْياهُ اللَّهُ بَعْدَ مَيْتَتِهِ
سلام بر عُزير كه خداوند او را پس از مردن دوباره زنده كرد
اَلسَّلامُ عَلى زَكَرِيَّا الصَّابِرِ في مِحْنَتِهِ
سلام بر زكريا كه در محنت و اندوهش شكيبايى ورزيد
اَلسَّلامُ عَلى يَحْيَى الَّذي أَزْلَفَهُ اللَّهُ بِشَهادَتِهِ
سلام بر يحيى كه خدا با مقام شهادتش او را منزلت داد
اَلسَّلامُ عَلى عيسى رُوحِ اللَّهِ وَكَلِمَتِهِ.
سلام بر عيسى كه روح خدا و كلمه الهى بود.
اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدٍ حَبيبِ اللَّهِ وَصِفْوَتِهِ
سلام بر حضرت محمد كه محبوب و برگزيده پروردگار است
اَلسَّلامُ عَلى أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِيِّ بْنِ أَبي طالِبٍ الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ
سلام بر اميرمؤمنان حضرت على فرزند ابوطالب كه برادرى پيامبر ويژه او شد
اَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَ الزَّهْراءِ ابْنَتِهِ
سلام بر حضرت فاطمه زهرا، دختر رسول خدا
اَلسَّلامُ عَلى أَبي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ وَصِيِّ أَبيهِ وَخَليفَتِهِ
سلام بر حضرت ابو محمد امام حسن كه وصى پدرش و جانشين او بود
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الَّذي سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ
سلام بر امام حسين كه نفسش بزرگوارى نمود با ريختن خون او (در راه خدا)
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللَّهَ في سِرِّهِ وَعَلانِيَتِهِ
سلام بر كسى كه خدا را در پنهان و آشكارا فرمانبردارى كرد
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللَّهُ الشِّفاءَ في تُرْبَتِهِ
سلام بر كسى كه خداوند شفا را در خاك قبرش قرار داد
اَلسَّلامُ عَلى مَنِ الْإِجابَةُ تَحْتَ قُبَّتِهِ
سلام بر كسى كه اجابت و پاسخگويى خداوند به دعاها در زير گنبد شريفش حتمى است
اَلسَّلامُ عَلى مَنِ الْأَئِمَّةُ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ
سلام بر كسى كه امامان و پيشوايان اسلام از نسل او هستند
اَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَمِ الْأَنْبِياءِ
سلام بر فرزند آخرين پيامبران
اَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَيِّدِ الْأَوْصِياءِ
سلام بر فرزند سرور جانشينان
اَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ
سلام بر فرزند حضرت فاطمه زهرا
اَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَديجَةَ الْكُبْرى
سلام بر فرزند خديجه كبرى
اَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى
سلام بر فرزند سدرة المنتهى (بالاترين مكان در بهشت)
اَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْمَأْوى
سلام بر فرزند بهشتى كه جايگاه آسايش است
اَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْزَمَ وَالصَّفا.
سلام بر فرزند زمزم و صفا.
اَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّماءِ
سلام بر كسى كه در خونش غلتيد
اَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوكِ الْخِباءِ
سلام بر كسى كه خيمه‏ گاهش هتك حرمت شد
اَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ أَهْلِ الْكِساءِ
سلام بر پنجمين نفر از اصحاب كسا
اَلسَّلامُ عَلى غَريبِ الْغُرَباءِ
سلام بر غريب غريبان
اَلسَّلامُ عَلى شَهيدِ الشُّهَداءِ
سلام بر شهيد شهيدان
اَلسَّلامُ عَلى قَتيلِ الْأَدْعِياءِ
سلام بر كشته شده به دست حرام زادگان
اَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ كَرْبَلاءَ
سلام بر ساكن كربلا
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَةُ السَّماءِ
سلام بر كسى كه فرشتگان آسمان بر او گريستند
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّيَّتُهُ الْأَزْكِياءُ.
سلام بر كسى كه فرزندانش پاك‏ترين و ناب‏ترين انسان‏ها بودند.
اَلسَّلامُ عَلى يَعْسُوبِ الدّينِ
سلام بر پادشاه دين
اَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهينِ
سلام بر منزلگاه‏ هاى دلايل روشن الهى
اَلسَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ السَّاداتِ
سلام بر امامان والا و شرافتمند
اَلسَّلامُ عَلَى الْجُيُوبِ الْمُضَرَّجاتِ
سلام بر گريبان‏هاى خون آلوده
اَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذَّابِلاتِ
سلام بر لب ‏هاى خشكيده
اَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ
سلام بر جان‏ه اى بلا ديده
اَلسَّلامُ عَلَى الْأَرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ.
سلام بر روح ‏هاى از بدن رها شده.
اَلسَّلامُ عَلَى الْأَجْسادِ الْعارِياتِ
سلام بر پيكرهاى عريان شده
اَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشَّاحِباتِ
سلام بر جسم ‏هاى رنگ پريده
اَلسَّلامُ عَلَى الدِّماءِ السَّائِلاتِ
سلام بر خون‏ هاى جارى شده
اَلسَّلامُ عَلَى الْأَعْضاءِ الْمُقَطَّعاتِ
سلام بر عضوهاى قطعه قطعه شده
اَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ
سلام بر سرهاى به نيزه رفته
اَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ.
سلام بر زنانى كه نمودار گشته (از خيمه بيرون آمده).
اَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمينَ
سلام بر حجت پروردگار جهانيان
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى آبائِكَ الطَّاهِرينَ
سلام بر تو (اى حسين) و بر پدران پاكت
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى أَبْنائِكَ الْمُسْتَشْهَدينَ
سلام بر تو و بر فرزندان شهادت‏ طلبت
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى ذُرِّيَّتِكَ النَّاصِرينَ
سلام بر تو و بر نسل يارى كننده‏ ات
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْمُضاجِعينَ
سلام بر تو و بر فرشتگان كنار آرامگاهت
اَلسَّلامُ عَلَى الْقَتيلِ الْمَظْلُومِ
سلام بر كشته ستمديده
اَلسَّلامُ عَلى أَخيهِ الْمَسْمُومِ
سلام بر برادر مسمومش (امام حسن (ع))
اَلسَّلامُ عَلى عَلِيٍّ الْكَبيرِ
سلام بر على بزرگ (على اكبر (ع))
اَلسَّلامُ عَلَى الرَّضيعِ الصَّغير.
سلام بر آن شير خوار كوچك.
اَلسَّلامُ عَلَى الْأَبْدانِ السَّليبَةِ
سلام بر بدن‏ هايى كه (جامه‏ هاى آنان) به تاراج رفته
اَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَريبَةِ (الْغَريبَةِ)
سلام بر خاندان نزديك به پيامبر
اَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلينَ فِي الْفَلَواتِ
سلام بر روى زمين افتادگان در بيابان‏ ها
اَلسَّلامُ عَلَى النَّازِحينَ عَنِ الْأَوْطانِ
سلام بر دورشدگان از سرزمين خويش
اَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونينَ بِلا أَكْفانٍ.
سلام بر خاك سپرده‏ شدگان بى‏ كفن.
اَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الْأَبْدانِ
سلام بر سرهاى جدا شده از بدن‏ ها
اَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصَّابِرِ
سلام بر كسى كه مصائبش را به حساب خدا گذارد و شكيبا بود
اَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِرٍ
سلام بر ستمديده بى‏ ياور
اَلسَّلامُ عَلَى ساكِنِ التُّرْبَةِ الزَّاكِيَةِ
سلام بر كسى كه در خاك پاك سكونت گزيد
اَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السَّامِيَةِ.
سلام بر صاحب گنبدى بلندمرتبه.
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَليلُ
سلام بر كسى كه خداى بزرگ، او را پاك نمود
اَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَخَرَ بِهِ جَبْرَئيلُ
سلام بر كسى كه جبرئيل به او افتخار مى‏ كرد
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِي الْمَهْدِ ميكائيلُ
سلام بر كسى كه در گهواره ميكائيل برايش لالايى مى‏ گفت
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُكِثَتْ ذِمَّتُهُ
سلام بر آن كه پيمانش را شكستند
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِكَتْ حُرْمَتُهُ
سلام بر كسى كه حرمتش را هتك نمودند
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُريقُ بِالظُّلْمِ دَمُهُ
سلام بر كسى كه خونش را به ناحق و با ستمكارى ريختند
اَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ
سلام بر كسى كه با خون جراحاتش شستشو داده شد
اَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَرَّعِ بِكَأْساتِ الرِّماحِ
سلام بر كسى كه از كاسه‏ هاى نيزه ها جرعه نوشيد
اَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ
سلام بر كسى كه بر وى ستم كرده و ريختن خونش را حلال شمردند
اَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِي الْوَرى
سلام بر او كه جلو روى همه مردم سرش را از تن جدا كردند (و كسى چيزى نگفت)
اَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْلُ الْقُرى.
سلام بر آن آقاى بزرگ‏زاده‏ اى كه روستانشينان (بنى‏ اسد) دفنش كردند.
اَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتينِ
سلام بر آن كه رگ گردن مباركش بريده شد
اَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامي بِلا مُعينٍ
سلام بر آن حمايتگر بى‏ ياور
اَلسَّلامُ عَلَى الشَّيْبِ الخَضيبِ
سلام بر محاسن با خون خضاب شده
اَلسَّلامُ عَلَى الخَدِّ التَّريبِ
سلام بر آن گونه و رخسار خاك‏ آلوده
اَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّليبِ
سلام بر آن بدنى كه لباس‏هايش به تاراج رفته
اَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضيبِ
سلام بر آن دندان مباركى كه با چوب (خيزران) كوبيده شد
اَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ
سلام بر آن سرى كه بر بالاى نيزه رفت
اَلسَّلامُ عَلَى الْأَجْسامِ الْعارِيَةِ فِي الْفَلَواتِ
سلام بر بدن ‏هايى كه بدون پوشش در بيابان ‏ها افتاده بودند
تَنْهَشُهَا الذِّئابُ الْعادِياتُ
گرگ‏ هاى متجاوز آن‏ها را دريدند
وَتَخْتَلِفُ إِلَيْهَا السِّباعُ الضَّارِياتُ.
و درندگان وحشى پيرامون‏شان رفت و آمد مى‏ كردند.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلايَ وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْمَرْفُوفينَ حَوْلَ قُبَّتِكَ
سلام بر تو اى مولاى من و بر فرشتگانى كه گرداگرد گنبد شريفت بال گشوده‏ اند
اَلْحافّينَ بِتُرْبَتِكَ اَلطَّائِفينَ بِعَرْصَتِكَ اَلْوارِدينَ لِزِيارَتِكَ
خاك پاك قبرت را در برگرفته ‏اند؛ به طواف حرمت مشغول‏ اند، و براى زيارتت وارد مى‏ شوند.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ فَإِنّي قَصَدْتُ إِلَيْكَ، وَرَجَوْتُ الْفَوْزَ لَدَيْكَ.
سلام بر تو؛ من به قصد زيارت تو آمده ‏ام و اميدوارم نزد تو رستگار شوم.
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِكَ
سلام بر تو؛ سلام كسى كه عارف و آشنا به حرمت تو
اَلْمُخْلِصِ في وِلايَتِكَ
و اخلاص دارنده در ولايت تو،
اَلْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللَّهِ بِمَحَبَّتِكَ
تقرب جوينده به سوى خدا با محبت تو
اَلْبَري‏ءِ مِنْ أَعْدائِكَ
و بيزارى جوينده از دشمنانت مى‏ باشد
سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِكَ مَقْرُوحٌ
سلام كسى كه دلش از مصيبت تو جريحه‏ دار
وَدَمْعُهُ عِنْدَ ذِكْرِكَ مَسْفُوحٌ
و اشكش با ياد تو ريزان است
سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزينِ الْوالِهِ الْمُسْتَكينِ
سلام دردمندى اندوهگين و سرگشته‏ اى بيچاره
سَلامَ مَنْ لَوْ كانَ مَعَكَ بِالطُّفُوفِ لَوَقاكَ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّيُوفِ
سلام كسى كه اگر در آن صحراى كربلا همراهت بود به طور حتم تو را با جان خود در برابر تيزى شمشيرها نگهدارى مى‏ كرد
وَبَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَكَ لِلْحُتُوفِ
و نيمه جانى را كه در پيكرش باقى مانده براى تو در معرض مرگ قرار مى‏ داد
وَجاهَدَ بَيْنَ يَدَيْكَ
و در پيشگاه تو به نبرد مى‏ پرداخت
وَنَصَرَكَ عَلى مَنْ بَغى عَلَيْكَ
و در مقابل ستمكارانِ بر تو، ياريت مى‏ كرد
وَفَداكَ بِرُوحِهِ وَجَسَدِهِ وَمالِهِ وَوَلَدِهِ
و روح و جسم و دارايى و فرزندان خود را فدايت مى‏ ساخت
وَرُوحُهُ لِرُوحِكَ فِداءٌ
و روحش را فداى روح شريفت مى‏ كرد
وَأَهْلُهُ لِأَهْلِكَ وِقاءٌ.
و خانواده‏ اش را به حفظ و نگهدارى خانواده‏ ات مى‏ گماشت.
فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِي الدُّهُورُ
پس اگر روزگار مرا از زمان تو دور داشته
وَعاقَني عَنْ نَصْرِكَ الْمَقْدُورُ
و مقدرات مرا از ياريت باز داشت
وَلَمْ أَكُنْ لِمَنْ حارَبَكَ مُحارِباً
و نبودم كه با جنگجويانى كه به جنگ تو آمدند بجنگم
وَلِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَداوَةَ مُناصِباً
و با دشمنانت بستيزم
فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَمَساءً
ليكن، هر صبح و شام بر تو ناله و زارى و شيون مى‏ كنم
وَلَأَبْكِيَنَّ لَكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً
و به جاى اشك، برايت خون مى‏ گريم
حَسْرَةً عَلَيْكَ
از حسرتى كه بر تو مى‏ خورم
وَتَأَسُّفاً عَلى ما دَهاكَ
و تأسفى كه بر رنج تو دارم
وَتَلَهُّفاً حَتَّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ وَغُصَّةِ الْإِكْتِيابِ.
و در سوز و گداز مى‏ مانم تا زمانى كه از اين مصيبت و غصه و اندوه بميرم.
أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَآتَيْتَ الزَّكاةَ
گواهى مى‏ دهم كه تو نماز را برپا داشتى و زكات را پرداختى
وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْعُدْوانِ
و به معروف و نيكى فرمان دادى و از بدى‏ ها و ستمكارى‏ ها بازداشتى
وَأَطَعْتَ اللَّهَ وَما عَصَيْتَهُ
و از خدا فرمان بردى و نافرمانى نكردى
وَتَمَسَّكْتَ بِهِ وَبِحَبْلِهِ فَأَرْضَيْتَهُ وَخَشيتَهُ
و به خدا و ريسمان او چنگ زدى تا آن كه او را از خود راضى و خشنود كردى در حالى كه از او ترس داشتى
وَراقَبْتَهُ وَاسْتَجَبْتَهُ
و مراقب و مواظب او بودى و او را پاسخ دادى
وَسَنَنْتَ السُّنَنَ
و به سنت‏ها و مستحبات عمل كردى
وَأَطْفَأْتَ الْفِتَنَ
و فتنه‏ ها را خاموش نمودى
وَدَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ
و به سوى رشد و تكامل فرا خواندى
وَأَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدادِ
و راه‏هاى استوار را آشكار ساختى
وَجاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ الْجِهادِ.
و آن گونه كه حق جهاد و تلاش بود انجام دادى.
وَكُنْتَ للَّهِِ طائِعاً
و تو فرمان‏بردارى نيك براى خداوند بودى
وَلِجَدِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ تابِعاً
و از جدت حضرت محمد (ص) پيروى مى‏ كردى
وَلِقَوْلِ أَبيكَ سامِعَاً
و به گفتار پدرت گوش فرا مى‏ دادى
وَ إِلى وَصِيَّةِ أَخيكَ مُسارِعاً
و براى انجام وصيت برادرت شتاب مى‏ نمودى
وَلِعِمادِ الدّينِ رافِعاً
و ستون‏هاى دين را بالا بردى
وَلِلطُّغْيانِ قامِعاً
و سركشى را در هم كوبيدى
وَلِلطُّغاةِ مُقارِعاً
و طغيان‏گران را نابود كردى
وَلِلْاُمَّةِ ناصِحاً
و براى امت اسلام خيرخواهى مى‏ كردى
وَفي غَمَراتِ الْمَوْتِ سابِحاً
و در گرداب مرگ شناور بودى
وَلِلْفُسَّاقِ مُكافِحاً
و فاسقان را به مبارزه مى‏ طلبيدى
وَبِحُجَجِ اللَّهِ قائِماً
و حجت‏هاى الهى را بر پا داشتى
وَلِلْإِسْلامِ وَالْمُسْلِمينَ راحِماً
و براى اسلام و مسلمانان مهربان و رحم كننده
وَلِلْحَقِّ ناصِراً وَعِنْدَ الْبَلاءِ صابِراً
و يار حق بودى و در بلاها و گرفتارى‏ ها شكيبا
وَلِلدّينِ كالِئاً، وَعَنْ حَوْزَتِهِ مُرامِياً.
و براى دين نگهبان و از حوزه و حريم دينى دفاع كننده بودى.
تَحُوطُ الْهُدى وَتَنْصُرُهُ
نگبان هدايت و يارى‏كننده آن
وَتَبْسُطُ الْعَدْلَ وَتَنْشُرُهُ
و گسترانده عدل و نشردهنده آن
وَتَنْصُرُ الدّينَ وَتُظْهِرُهُ
و يارى‏ كننده دين و آشكاركننده آن هستى
وَتَكُفُّ الْعابِثَ وَتَزْجُرُهُ
و بازيچه شمارنده دين را از كارش بازداشته و او را منع نمودى
وَتَأْخُذُ لِلدَّنِيِّ مِنَ الشَّريفِ
و حق زيردستان را از ثروتمندان و اشراف مى‏ گرفتى
وَتُساوي فِي الْحُكْمِ بَيْنَ الْقَوِيِّ وَالضَّعيفِ.
و بين قوى و ضعيف به مساوات حكم مى‏ كردى.
كُنْتَ رَبيعَ الْأَيْتامِ وَعِصْمَةَ الْأَنامِ
تو بهار يتيمان و پناهگاه مردم
وَعِزَّ الْإِسْلامِ وَمَعْدِنَ الْأَحْكامِ
و عزت و سربلندى اسلام و معدن احكام
وَحَليفَ الْإِنْعامِ
و هم ‏پيمان بخشش و احسان بودى
سالِكاً طَرائِقَ جَدِّكَ وَأَبيكَ
پوينده راه جد و پدرت بودى
مُشْبِهاً فِي الْوَصِيَّةِ لِأَخيكَ.
و همانند برادرت در وصيت پدرت بودى.
وَفِيَّ الذِّمَمِ رَضِيَّ الشِّيَمِ
وفا كننده به عهدها و پيمان‏ ها، داراى خصلت‏ها و خوى‏ هاى نيكو
ظاهِرَ الْكَرَمِ، مُتَهَجِّداً فِي الظُّلَمِ
آشكار كننده بزرگوارى‏ ها، كوشش كننده در عبادت به هنگام تاريكى (شب زنده‏ دار)
قَويمَ الطَّرائِقِ كَريمَ الْخَلائِقِ
دارنده روش‏هاى استوار، و اخلاق بزرگ منشى و بخشندگى
عَظيمَ السَّوابِقِ، شَريفَ النَّسَبِ
با پيشينه‏ اى بزرگ و درخشان، نژادى شريف
مُنيفَ الْحَسَبِ، رَفيعَ الرُّتَبِ
حَسَبى برتر، درجاتى عالى و رفيع
كَثيرَ الْمَناقِبِ، مَحْمُودَ الضَّرائِبِ
افتخاراتى فراوان، سرشت‏ هاى ستوده
جَزيلَ الْمَواهِبِ.
موهبت‏ ها و بخشش‏ هاى بسيار بود.
حَليمٌ رَشيدٌ مُنيبٌ
بردبار، كمال يافته، انابه كننده به سوى خدا
جَوادٌ عَليمٌ شَديدٌ، إِمامٌ شَهيدٌ
بخشنده، دانا، قدرت‏مند، پيشوا، شهيد
أَوَّاهٌ مُنيبٌ، حَبيبٌ مَهيبٌ.
شيون كننده و انابه كننده، دوست‏دارنده، با هيبت هستى.
كُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَلَداً
تو براى حضرت پيامبر (ص) فرزند
وَلِلْقُرْآنِ سَنَداً وَلِلْاُمَّةِ عَضُداً
و براى قرآن پشتيبان، و براى امت بازويى توانا و ياور بودى
وَفِي الطَّاعَةِ مُجْتَهِداً
و در فرمانبردارى از دستورات الهى كوشا
حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْميثاقِ
نگهبان و نگه‏دارنده پيمان و تعهد عالم ذر
ناكِباً عَنْ سُبُلِ الفُسَّاقِ
كناره‏ گير از راه مردمان فاسق و تبه‏كار
[ وَ] باذِلاً لِلْمَجْهُودِ
و بكار برنده تمام سعى و كوشش خود بودى
طَويلَ الرُّكُوعِ وَالسُّجُودِ.
داراى ركوع و سجود طولانى بودى.
زاهِداً فِي الدُّنْيا زُهْدَ الرَّاحِلِ عَنْها
و نسبت به دنيا بى‏ اعتنا و بى‏ رغبت بودى، همچون كسانى كه مى‏ خواهد آن را رها كند و از آن كوچ كند
ناظِراً إِلَيْها بِعَيْنِ الْمُسْتَوْحِشينَ مِنْها
و همواره به آن به ديده وحشت‏ زدگان مى‏ نگريستى.
آمالُكَ عَنْها مَكْفُوفَةٌ
از آرزوهاى دنيوی ات دل كنده
وَهِمَّتُكَ عَنْ زينَتِها مَصْرُوفَةٌ
و همت تو از زينت‏ هاى آن رو گردان شده
وَأَلْحاظُكَ عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَةٌ
و نگاهت از سرور و شادمانى آن پوشيده شده
وَرَغْبَتُكَ فِي الْآخِرَةِ مَعْرُوفَةٌ.
و شوق و اشتياق تو به آخرت معروف بود.
حَتَّى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ
تا آن‏كه ستم، دست ستمگرش را دراز كرد
وَأَسْفَرَ الُّظلْمُ قِناعَهُ
و ظلم، نقاب از چهره افكند
وَدَعَا الْغَيُّ أَتْباعَهُ
و گمراهى پيروان خويش را فرا خواند
وَأَنْتَ في حَرَمِ جَدِّكَ قاطِنٌ
و در حالى‏ كه تو در حرم جدت ساكن
وَلِلظَّالِمينَ مُبايِنٌ
و از ستمگران دورى گزيده بودى
جَليسُ الْبَيْتِ وَالْمِحْرابِ
مونس محراب و خانه گشته
مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّذَّاتِ وَالشَّهَواتِ
و از شهوت‏ها و لذت‏ها دورى گزيده
تُنْكِرُ الْمُنْكَرَ بِقَلْبِكَ وَلِسانِكَ عَلى حَسَبِ طاقَتِكَ وَ إِمْكانِكَ
و در حد طاقت و امكانت با قلب و زبانت زشتى را زشت شمردى.
ثُمَّ اقْتَضاكَ الْعِلْمُ لِلْإِنْكارِ
سپس اقتضا كرد علم و آگاهى، تو را بر انكار
وَلَزِمَكَ أَنْ تُجاهِدَ الْفُجَّارَ
و بر تو لازم شد با فاجران و بدكاران جهاد كنى
فَسِرْتَ في أَوْلادِكَ وَأَهاليكَ وَشيعَتِكَ وَمَواليكَ
پس با فرزندان و خاندان و پيروان و دوستانت به راه افتادى
وَصَدَعْتَ بِالْحَقِّ وَالْبَيِّنَةِ
و حق و حقيقت را با برهان‏ هاى الهى آشكار ساختى
وَدَعَوْتَ إِلَى اللَّهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ
و مردم را با حكمت و پند نيكو به سوى خدا فرا خواندى
وَأَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ، وَالطَّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ
و امر به برپايى حدود الهى و اطاعت پروردگار
وَنَهَيْتَ عَنِ الْخَبائِثِ وَالطُّغْيانِ
و نهى از پليدى‏ ها و سركشى‏ ها نمودى
وَواجَهُوكَ بِالظُّلْمِ وَالْعُدْوانِ.
و آنان با ستم و عدوان با تو مقابله نمودند.
فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الْإيعاظِ لَهُمْ
پس از آن‏كه آن‏ ها را پند داده و از كار خود بازداشتى با آنان جهاد كردى
وَتَأْكيدِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِمْ
و اتمام حجت نمودى
فَنَكَثُوا ذِمامَكَ وَبَيْعَتَكَ
پس آنان پيمان و بيعت تو را شكستند
وَأَسْخَطُوا رَبَّكَ وَجَدَّكَ
و پروردگار تو و جدت را خشمگين كردند
وَبَدَؤُوكَ بِالْحَرْبِ
و با تو شروع به جنگ نمودند
فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ
پس تو در برابر ضربات (شمشيرها و نيزه‏ها) استوار ماندى
وَطَحَنْتَ جُنُودَ الْفُجَّارِ
و لشكريان بدكاره را درهم كوبيدى
وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ مُجالِداً بِذِي الْفِقارِ
و در گرد و غبار برخاسته در ميدان جهاد با ذوالفقار آنگونه وارد شدى
كَأَنَّكَ عَلِيٌّ الْمُخْتارُ.
كه گويا تو همان على برگزيده خدا هستى.
فَلَمَّا رَأَوْكَ ثابِتَ الْجَأْشِ
پس، هنگامى كه تو را ثابت قدم و دلير ديدند
غَيْرَ خائِفٍ وَلا خاشٍ
در حالى كه هيچ‏گونه ترس و هراسى در تو نبود
نَصَبُوا لَكَ غَوائِلَ مَكْرِهِمْ
براى تو دام‏ هاى مكرشان را نصب كردند،
وَقاتَلُوكَ بِكَيْدِهِمْ وَشَرِّهِمْ
و با مكر و شرشان به جنگ با تو پرداختند
وَأَمَرَ اللَّعينُ جُنُودَهُ
و آن شخص ملعون به لشكريانش دستور داد
فَمَنَعُوكَ الْماءَ وَوُرُودَهُ
پس تو را از آب و وارد شدن به آن باز داشتند
وَناجَزُوكَ الْقِتالَ وَعاجَلُوكَ النِّزالَ
و به مبارزه با تو پرداخته و در اين امر شتافتند
وَرَشَقُوكَ بِالسِّهامِ وَالنِّبالِ
و تيرها و سنگ ‏ها را به تو پرتاب كردند
وَبَسَطُوا إِلَيْكَ أَكُفَّ الْإِصْطِلامِ
و دست ‏هاى ويرانگر خود را به سوى تو گشودند
وَلَمْ يَرْعَوْا لَكَ ذِماماً
و حق تو را مراعات نكردند،
وَلا راقَبُوا فيكَ آثاماً في قَتْلِهِمْ أَوْلِياءَكَ وَنَهْبِهِمْ رِحالَكَ
و در كشتن عزيزان تو و غارت زاد و توشه تو هيچ ترسى از جزاى گناه خويش به خود راه ندادند
وَأَنْتَ مُقَدَّمٌ فِي الْهَبَواتِ
و تو در ميان گرد و غبار ميدان به پيش مى‏ تاختى
وَمُحْتَمِلٌ لِلْأَذِيَّاتِ
و آزار و اذيت‏ها را تحمل مى‏ كردى
قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِكَ مَلائِكَةُ السَّماواتِ.
كه به راستى فرشتگان آسمان از صبر تو درشگفت آمدند.
فَأَحْدَقُوا بِكَ مِنْ كُلِّ الْجَهاتِ
پس آنان (دشمنان) از هر سو، اطراف تو را گرفتند
وَأَثْخَنُوكَ بِالْجِراحِ
و زخم‏ هاى عميقى بر تو وارد كردند
وَحالُوا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الرَّواحِ
و ميان تو و بين راحتى و نجات فاصله انداختند (يعنى نگذاشتند كار به شبانگاه برسد)
وَلَمْ يَبْقَ لَكَ ناصِرٌ
و تو را هيچ ياورى باقى نمانده بود
وَأَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ
و تو كار را به حساب خدا واگذار كرده و صبر نمودى
تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِكَ وَأَوْلادِكَ
و از زنان و اولادت دفاع مى‏ كردى.
حَتَّى نَكَسُوكَ عَنْ جَوادِكَ
تا آن كه تو را از اسب سرنگون ساختند
فَهَوَيْتَ إِلَى الْأَرْضِ جَريحاً
و با بدنى مجروح بر زمين افتادى
تَطَؤُكَ الْخُيُولُ بِحَوافِرِها
اسب‏ ها با سم ‏هايشان تو را لگدكوب كردند
وَتَعْلُوكَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها.
و طغيان‏گران تو را با شمشيرهايشان ضربه مى ‏زدند.
قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبينُكَ
عرق مرگ بر پيشانيت نشست
وَاخْتَلَفَتْ بِالْإِنْقِباضِ وَالْإِنْبِساطِ شِمالُكَ وَيَمينُكَ
و راست و چپ بدن مباركت را با جمع كردن و گشودن جابجا مى‏ كردى
تُديرُ طَرْفاً خَفِيّاً إِلى رَحْلِكَ وَبَيْتِكَ
و با گوشه چشم به خيام و حرمت نگاه مى‏ كردى
وَقَدْ شَغَلْتَ بِنَفْسِكَ عَنْ وُلْدِكَ وَأَهاليكَ
و مصيبتى كه بر تو وارد مى‏ شد تو را از فرزندان و اهل بيتت به خود مشغول ساخته بود
وَأَسْرَعَ فَرَسُكَ شارِداً إِلى خِيامِكَ قاصِداً مُحَمْحِماً باكِياً
و اسب تو شيون‏ كنان و گريه‏ كنان با سرعت به سوى حرمت آمد
فَلَمَّا رَأَيْنَ النِّساءُ جَوادَكَ مَخْزِيّاً
هنگامى كه زنان اسبت را شرمسار ديدند
وَنَظَرْنَ سَرْجَكَ عَلَيْهِ مَلْوِيّاً
و به زين واژگونش نظر افكندند
بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ
از خيمه‏ ها بيرون آمدند، موهاى‏شان را بر چهره‏ هاى‏ شان پريشان كرده
لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافِراتٍ
بر چهره‏ هاى بدون نقاب‏شان سيلى مى‏ زدند و با صداى بلند ناله مى‏ زدند
وَبِالْعَويلِ داعِياتٍ وَبَعْدَ الْعِزِّ مُذَلَّلاتٍ
و تو را مى‏ خواندند، و آنان بعد از عزت ذليل شده بودند
وَ إِلى مَصْرَعِكَ مُبادِراتٍ.
و به سوى قتلگاه تو شتافتند.
وَالشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِكَ
در حالى كه شمر (لعنة اللَّه عليه) بر روى سينه‏ ات نشسته بود
وَمُولِغٌ سَيْفَهُ عَلى نَحْرِكَ
و شمشيرش را بر گودى زير گلوى تو فرو برده
قابِضٌ عَلى شَيْبَتِكَ بِيَدِهِ
و محاسنت را به دست گرفته بود
ذابِحٌ لَكَ بِمُهَنَّدِهِ
سرت را با شمشير تيز خود مى‏ بريد
قَدْ سَكَنَتْ حَواسُّكَ
در آن حالت حواست از حركت ايستاد
وَخَفِيَتْ أَنْفاسُكَ وَرُفِعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُكَ
و نفس‏ هايت پنهان شد و سرت بر بالاى نيزه بلند شد
وَسُبِىَ أَهْلُكَ كَالْعَبيدِ
و اهل بيت تو مانند بندگان و بردگان اسير شدند
وَصُفِّدُوا فِي الْحَديدِ
و در غل و زنجير به بند كشيده شدند
فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِيَّاتِ تَلْفَحُ وَجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ
در فراز جهاز شتران، چهره‏ هایشان را گرماى شديد مى‏ سوزاند
يُساقُونَ فِي الْبَراري وَالْفَلَواتِ
و در بيابان‏ ها و دشت‏ ها پيش برده مى‏ شدند
أَيْديهِمْ مَغْلُولَةٌ إِلَى الْأَعْناقِ
دست‏هاى‏ شان به گردن ‏هاى‏ شان آويخته و بسته بود
يُطافُ بِهِمْ فِي الْأَسْواقِ.
و آن‏ها را دور بازارها مى‏ چرخاندند.
فَالْوَيْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسَّاقِ لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِكَ الْإِسْلامَ
پس، واى بر آن گناه‏كاران فاسق كه به راستى با كشتن تو اسلام را كشتند
وَعَطَّلُوا الصَّلاةَ وَالصِّيامَ
و نماز و روزه را رها كردند
وَنَقَضُوا السُّنَنَ وَالْأَحْكامَ
و سنت‏ ها و احكام را شكستند
وَهَدَمُوا قَواعِدَ الْإيمانِ
و ستون ‏هاى دين و ايمان را منهدم كردند
وَحَرَّفُوا آياتِ الْقُرْآنِ
و آيات الهى قرآن را تحريف نمودند
وَهَمْلَجُوا فِي الْبَغْيِ وَالْعُدْوانِ.
و در دشمنى و ظلم و ستم پيش تاختند.
لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ مَوْتُوراً
آن گاه كه تو را شهيد كردند به راستى رسول خدا (ص) خون‏خواه تو شد
وَعادَ كِتابُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَهْجُوراً
و بار ديگر كتاب خدا متروك و دور افتاده شد
وَغُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً
و حق، مورد خيانت قرار گرفت، چون تو شكست خوردى
وَفُقِدَ بِفَقْدِكَ التَّكْبيرُ وَالتَّهْليلُ
و با نبود تو، بانك «اللَّه اكبر» و «لا إله إلاّ اللَّه»
وَالتَّحْريمُ وَالتَّحْليلُ، وَالتَنْزيلُ وَالتَّأْويلُ
و حرام و حلال خدا و تنزيل و تأويل قرآن، ناپديد شد
وَظَهَرَ بَعْدَكَ التَّغْييرُ وَالتَّبْديلُ وَالْإِلْحادُ وَالتَّعْطيلُ
و بعد از تو، تغيير و دگرگونى (در احكام الهى) و كفر و بى‏ دينى
وَالْأَهْواءُ وَالْأَضاليلُ وَالْفِتَنُ وَالْأَباطيلُ.
و كنار گذاشتن سنت‏ ها و هواهاى نفسانى و گمراهى‏ ها و فتنه‏ ها و باطل‏ها پديدار گشت.
فَقامَ ناعيكَ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّكَ الرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ
پس، خبردهنده شهادت تو نزد قبر جد تو رسول خدا (ص) ايستاد
فَنَعاكَ إِلَيْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ
و با اشكِ ريزان خبر شهادت تو را به پيامبر داد
قائِلاً يا رَسُولَ اللَّهِ قُتِلَ سِبْطُكَ وَفَتاكَ
در حالى كه مى‏ گفت: اى رسول خدا؛ نوه و جوان تو كشته شد
وَاسْتُبيحَ أَهْلُكَ وَحِماكَ
و حُرمت اهل بيت تو شكسته و مباح شمرده شد
وَسُبِيَتْ بَعْدَكَ ذَراريكَ
و فرزندان و ذريه تو را بعد تو اسير كردند
وَوَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِكَ وَذَويكَ.
و خانواده و اطرافيانت در گرفتارى افتادند.
فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ وَبَكى قَلْبُهُ الْمَهُولُ
پس، پيامبر آشفته گرديد، و قلب وحشت ‏زده‏ اش گريست
وَعَزَّاهُ بِكَ الْمَلائِكَةُ وَالْأَنْبِياءُ
و به خاطر تو فرشتگان و پيامبران بر او تسليت گفتند
وَفُجِعَتْ بِكَ اُمُّكَ الزَّهْراءُ
و به خاطر تو مادرت زهرا سوگوار و مصيبت‏ زده شد
وَاخْتَلَفَتْ جُنُودُ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبينَ تُعَزّي أَباكَ أَميرَالْمُؤْمِنينَ
و لشكريان فرشتگان مقرب الهى براى تسليت گفتن به پدرت امير مؤمنان آمد و شد كردند
وَاُقيمَتْ لَكَ الْمَاتِمُ فِي أَعْلا عِلِّيّينَ
و در اعلى عليين براى تو ماتم برپا شد
وَلَطَمَتْ عَلَيْكَ الْحُورُ الْعينُ
و به خاطر تو حور العين سيلى بر صورت خود زدند
وَبَكَتِ السَّماءُ وَسُكَّانُها وَالْجِنانُ وَخُزَّانُها
و آسمان و ساكنان آن، و بهشت و خزانه‏ داران آن
وَالْهِضابُ وَأَقْطارُها وَالْبِحارُ وَحيتانُها
و كوه ‏ها و دامنه‏ هايشان، و دريا و ماهيانش
وَالْجِنانُ وَوِلْدانُها وَالْبَيْتُ وَالْمَقامُ
و بهشت و پسران آن و خانه خدا و مقام
وَالْمَشْعَرُ الْحَرامُ وَالْحِلُّ وَالْأَحْرامُ.
و مشعرالحرام و خارج خانه خدا و اطراف آن، همه گريه كردند.
أَللَّهُمَّ فَبِحُرْمَةِ هذَا الْمَكانِ الْمُنيفِ
خدايا؛ پس، به خاطر حرمت و احترام اين مكان شريف
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
بر محمد و آل محمد درود فرست
وَاحْشُرْني في زُمرَتِهِمْ
و مرا در زمره آنان محشور فرما
وَأَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِمْ.
و مرا به شفاعت آنان داخل بهشت نما.
أَللَّهُمَّ إِنّي أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ
خدايا به تو توسل پيدا مى‏ كنم
يا أَسْرَعَ الْحاسِبينَ وَيا أَكْرَمَ الْأَكْرَمينَ
اى سريع‏ترين حساب‏گران و اى كريم‏ترين كريمان
وَيا أَحْكَمَ الْحاكِمينَ
و اى با اقتدارترين حاكمان
بِمُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ
و به محمد خاتم پيامبران
رَسُولِكَ إِلَى الْعالَمينَ أَجْمَعينَ
فرستاده تو بر همه جهانيان
وَبِأَخيهِ وَابْنِ عَمِّهِ الْأَنْزَعِ الْبَطينِ
و به برادر و پسرعمويش كه از شرك و بت‏ پرستى جدا شده
اَلْعالِمِ الْمَكينِ، عَلِيٍّ أَميرِالْمُؤْمِنينَ
و درونش انباشته از دانش بود، آن عالم و دانشمند والا مقام يعنى حضرت على اميرمؤمنان
وَبِفاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ
و به فاطمه سرور زنان جهانيان
وَبِالْحَسَنِ الزَّكِيِّ عِصْمَةِ الْمُتَّقينَ
و به حسن كه پاكيزه و پناه پرهيزكاران است
وَبِأَبي عَبْدِاللَّهِ الْحُسَيْنِ أَكْرَمِ الْمُسْتَشْهَدينَ وَبِأَوْلادِهِ الْمَقْتُولينَ
و به ابى عبداللَّه الحسين، گرامى‏ ترين شهادت‏ جويان و به فرزندان شهيدش
وَبِعِتْرَتِهِ الْمَظْلُومينَ وَبِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ.
و به خاندان مظلومش و به على بن الحسين زينت عبادت كنندگان.
وَبِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ قِبْلَةِ الْأَوَّابينَ
و به محمد بن على، قبله‏ گاه توبه كنندگان
وَجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ أَصْدَقِ الصَّادِقينَ
و به جعفر بن محمد، راست‏گوترين راستگويان
وَمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ مُظْهِرِ الْبَراهينَ
و به موسى بن جعفر، آشكار كننده حجت‏ ها
وَعَلِيِّ بْنِ مُوسى ناصِرِ الدّينِ
و به على بن موسى يارى كننده دين
وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ قُدْوَةِ الْمُهْتَدينَ
و به محمد بن على، اسوه هدايت كنندگان
وَعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ أَزْهَدِ الزَّاهِدينَ
و به علی بن محمد، زاهدترين زاهدان
وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وارِثِ الْمُسْتَخْلَفينَ
و به حسن بن على وارث جانشيان
وَالْحُجَّةِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعينَ
و حجت بر همه خلق خدا
أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
اينكه درود فرستى بر محمد و آل محمد
اَلصَّادِقينَ الْأَبَرّينَ آلِ طه وَيس
آن راستگويان نيكوكاران آل طه و يس
وَأَنْ تَجْعَلَني فِي الْقِيامَةِ مِنَ الْآمِنينَ الْمُطْمَئِنّينَ الْفائِزينَ الْفَرِحينَ الْمُسْتَبْشِرينَ.
و اين كه مرا در قيامت از جمله امان يافتگان و آسودگان و رستگاران و شادمانان و بشارت يافتگان قرار دهى.
أَللَّهُمَّ اكْتُبْني فِي الْمُسْلِمينَ وَأَلْحِقْني بِالصَّالِحينَ
خدايا؛ مرا از جمله مسلمانان قرار ده و مرا به صالحان بپيوند
وَاجْعَلْ لي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرينَ
و براى من در ميان آيندگان سخن راست قرار ده
وَانْصُرْني عَلَى الْباغينَ
و مرا بر ستمگران پيروز فرما
وَاكْفِني كَيْدَ الْحاسِدينَ
و مرا از مكر حسودها كفايت كن
وَاصْرِفْ عَنّي مَكْرَ الْماكِرينَ
و از من حيله مكاران را باز گردان
وَاقْبِضْ عَنّي أَيْدِي الظَّالِمينَ
و دست ستمكاران را از من كوتاه كن
وَاجْمَعْ بَيْني وَبَيْنَ السَّادَةِ الْمَيامينِ في أَعْلا عِلِّيّينَ
و مرا با سروران فرخنده در اعلا عليين
مَعَ الَّذينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيّينَ وَالصِّدّيقينَ، وَالشُّهَداءِ وَالصَّالِحينَ
با آنان كه بر آن‏ها نعمت ارزانى داشتى – از پيامبران و راستگويان و شهدا و صالحان – جمع نما
بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
به رحمتت اى مهربان‏ترين مهربانان.
أَللَّهُمَّ إِنّي اُقْسِمُ عَلَيْكَ بِنَبِيِّكَ الْمَعْصُومِ
خدايا؛ تو را سوگند مى‏ دهم به حق پيامبرت كه معصوم از گناه است
وَبِحُكْمِكَ الْمَحْتُومِ وَنَهْيِكَ الْمَكْتُومِ
و به آن حكم حتمي ات و نهى پوشيده ‏ات
وَبِهذَا الْقَبْرِ الْمَلْمُومِ اَلْمُوَسَّدِ في كَنَفِهِ
و به اين قبر شريف كه به زيارت آن آمد و شد مى‏ شد
اَلْإِمامُ الْمَعْصُومُ الْمَقْتُولُ الْمَظْلُومُ،
و امام معصومى كه در سايه آن آرميده است كه مظلومانه كشته شده
أَنْ تَكْشِفَ ما بي مِنَ الْغُمُومِ
اين كه آنچه از غم دارم برطرف سازى
وَتَصْرِفَ عَنّي شَرَّ الْقَدَرِ الْمَحْتُومِ
و از من شر قضا و قدر حتمى را باز گردانى
وَتُجيرَني مِنَ النَّارِ ذاتِ السَّمُومِ.
و از آتش گرم و سوزان جهنم مرا پناه دهى.
أَللَّهُمَّ جَلِّلْني بِنِعْمَتِكَ
خدايا؛ مرا به نعمت خودت بزرگى بخش
وَرَضِّني بِقِسْمِكَ
و مرا به قسمتت راضى نما
وَتَغَمَّدْني بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ
و مرا غرق جود و كرم خود فرما
وَباعِدْني مِنْ مَكْرِكَ وَنِقْمَتِكَ.
و مرا از مكر و مجازات خود دور نما.
أَللَّهُمَّ اعْصِمْني مِنَ الزَّلَلِ
خدايا؛ مرا از لغزش‏ ها محفوظ بدار
وَسَدِّدْني فِي الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ
و مرا در قول و عمل استوار گردان
وَافْسَحْ لي في مُدَّةِ الْأَجَلِ
و وسعت و فراخى در دوران عمرم برايم قرار بده
وَأَعْفِني مِنَ الْأَوْجاعِ وَالْعِلَلِ
و مرا از دردها و مريضى‏ ها عافيت بخش
وَبَلِّغْني بِمَوالِيَّ وَبِفَضْلِكَ أَفْضَلَ الْأَمَلِ.
و به حق اوليايم و به بخشش و كرمت مرا به بهترين آرزوهايم برسان.
أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
خدايا؛ بر محمد و آل محمد درود فرست
وَاقْبَلْ تَوْبَتي وَارْحَمْ عَبْرَتي
و توبه مرا قبول فرما و بر گريه‏ ام رحم نما
وَأَقِلْني عَثْرَتي وَنَفِّسْ كُرْبَتي
و از لغزشم درگذر و اندوهم را برطرف كن
وَاغْفِرْ لي خَطيئَتي وَأَصْلِحْ لي في ذُرِّيَّتي.
و گناهان مرا ببخش و نسل مرا از صالحان قرار ده.
أَللَّهُمَّ لاتَدَعْ لي في هذَا الْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ
خدايا؛ براى من وامگذار در اين حرم شريف
وَالْمَحَلِّ الْمُكَرَّمِ ذَنْباً إِلّا غَفَرْتَهُ
و بارگاه باكرامت هيچ گناهى را مگر آن كه آن را ببخشى
وَلا عَيْباً إِلّا سَتَرْتَهُ
و هيچ عيبى را مگر آن كه بپوشانى
وَلا غَمّاً إِلّا كَشَفْتَهُ
و هيچ غمى را مگر آن كه برطرف كنى
وَلا رِزْقاً إِلّا بَسَطْتَهُ
و هيچ رزق و روزى را مگر آن كه گسترده گردانى
وَلا جاهاً إِلّا عَمَّرْتَهُ
و هيچ منزلت و مقامى را مگر آن كه آن را آباد كنى
وَلا فَساداً إِلّا أَصْلَحْتَهُ
و هيچ فسادى را مگر آن كه آن را اصلاح فرمايى
وَلا أَمَلاً إِلّا بَلَّغْتَهُ
و هيچ آرزويى را مگر آن كه مرا به آن برسانى
وَلا دُعاءً إِلّا أَجَبْتَهُ
و هيچ دعايى را مگر آن كه آن را اجابت فرمايى
وَلا مَضيقاً إِلّا فَرَّجْتَهُ
و هيچ تنگى و فشارى را مگر آن را گشايش دهى
وَلا شَمْلاً إِلّا جَمَعْتَهُ
و هيچ تفرق و پراكندگى را مگر آن كه آن را به اجتماع مبدل گردانى
وَلا أَمْراً إِلّا أَتْمَمْتَهُ
و هيچ كارى را مگر آن كه آن را تمام كنى
وَلا مالاً إِلّا كَثَّرْتَهُ
و به پايان رسانى و هيچ مالى را مگر آن كه آن را زيادش كنى
وَلا خُلْقاً إِلّا حَسَّنْتَهُ
و هيچ اخلاقى را مگر آن كه آن را نيكو فرمايى
وَلا إِنْفاقاً إِلّا أَخْلَفْتَهُ
و هيچ انفاقى را مگر آن كه جايگزين برايش قرار دهى
وَلا حالاً إِلّا عَمَّرْتَهُ
و هيچ دگرگونى حالى را مگر آن كه آن را خوب و آباد نمايى
وَلا حَسُوداً إِلّا قَمَعْتَهُ
و هيچ حسودى را مگر آن كه آن را ريشه‏ كن نمايى
وَلا عَدُوّاً إِلّا أَرْدَيْتَهُ
و هيچ دشمنى را مگر آن كه آن را از ميان ببرى
وَلا شَرّاً إِلّا كَفَيْتَهُ
و هيچ شر و بدى را مگر آن كه كفايت كنى
وَلا مَرَضاً إِلّا شَفَيْتَهُ
و هيچ مرضى را مگر آن كه آن را شفا دهى
وَلا بَعيداً إِلّا أَدْنَيْتَهُ
و هيچ دورى را مگر آن كه آن را نزديك فرمايى
وَلا شَعْثاً إِلّا لَمَمْتَهُ
و هيچ پراكندگى را مگر آن كه آن را سامان دهى
وَلا سُؤالاً إِلّا أَعْطَيْتَهُ.
و هيچ درخواستى را مگر آن كه آن را عطا نمايى.
أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ الْعاجِلَةِ وَثَوابَ الْآجِلَةِ.
خدايا؛ از تو مى‏ خواهم خير و خوبى حاضر و ثواب و پاداش آينده را.
أَللَّهُمَّ أَغْنِني بِحَلالِكَ عَنِ الْحَرامِ
خدايا؛ مرا به واسطه حلالت از حرام غنى فرما
وَبِفَضْلِكَ عَنْ جَميعِ الْأَنامِ.
و با فضل و كرمت از تمام مردم بى‏ نياز ساز.
أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْأَلُكَ عِلْماً نافِعاً
خدايا؛ از تو مى‏ خواهم علمى كه سودمند باشد
وَقَلْباً خاشِعاً وَيَقيناً شافِياً
و قلبى كه خاشع باشد و يقينى را كه قاطع باشد
وَعَمَلاً زاكِياً وَصَبْراً جَميلاً وَأَجْراً جَزيلاً.
و عملى كه پاك باشد و صبرى را كه زيبا باشد و اجرى را كه زياد باشد.
أَللَّهُمَّ ارْزُقْني شُكْرَ نِعْمَتِكَ عَلَيَّ
خدايا؛ شكر و سپاس نعمتت را كه بر گردن من است روزيم فرما
وَزِدْ في إِحْسانِكَ وَكَرَمِكَ إِلَيَّ
و احسان و كرمت را بر من زياد نما
وَاجْعَلْ قَوْلي فِي النَّاسِ مَسْمُوعاً
و سخنم را در ميان مردم پذيرفته شده قرار ده
وَعَمَلي عِنْدَكَ مَرْفُوعاً
و عملم را در نزد خودت بالا ببر و بپذير
وَأَثَري فِي الْخَيْراتِ مَتْبُوعاً
و اثر مرا در خيرات مورد پيروى ديگران قرار بده
وَعَدُوّي مَقْمُوعاً.
و دشمنم را ريشه كن نما.
أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْأَخْيارِ
خدايا؛ دورد فرست بر محمد و آل محمد
في آناءِ اللَّيْلِ وَأَطْرافِ النَّهارِ
كه نيكوكاران (در ميان بندگان) هستند در تمامى لحظات شب و روز
وَاكْفِني شَرَّ الْأَشْرارِ
و از من دور نما شر اشخاص شرور و بدكاران را
وَطَهِّرْني مِنَ الذُّنُوبِ وَالْأَوْزارِ
و مرا از گناهان و بار گران آن پاك فرما
وَأَجِرْني مِنَ النَّارِ
و از آتش جهنم پناهم ده.
وَأَحِلَّني دارَ الْقَرارِ
و در خانه بهشت وارد كن
وَاغْفِرْ لي وَلِجَميعِ إِخْواني فيكَ وَأَخَواتِيَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ
و مرا و تمامى برادران و خواهران مؤمنى كه در راه تو آن‏ها را يافته‏ ام به رحمتت بيامرز
بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
اى مهربان‏ترين مهربانان.

 

حالا رو به قبله كنید و دو ركعت نماز بخوانید:
در ركعت اول بعد از حمد، سوره «انبياء»
در ركعت دوم بعد از حمد، سوره «حشر»
و در قنوت بگویید:

 

«سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ للَّهِِ وَلا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ»