سوره انسان – صفحه ۴۹۵ قران

 

وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً مَّنثُوراً (۱۹) وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیماً وَمُلْکاً کَبِیراً (۲۰)

عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّواْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَاباً طَهُوراً (۲۱)

إِنَّ هَـٰذَا کَانَ لَکُمْ جَزَاءً وَکَانَ سَعْیُکُم مَّشْکُوراً (۲۲) إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ ﭐلْقُرْءَانَ تَنْزِیلًا (۲۳)

فَـﭑصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ ءَاثِماً أَوْ کَفُوراً (۲۴) وَﭐذْکُرِ ﭐسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا (۲۵)

وَمِنَ ﭐللَّیْلِ فَـﭑسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا (۲۶) إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ یُحِبُّونَ ﭐلْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْماً ثَقِیلًا (۲۷)

نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا (۲۸) إِنَّ هَـٰذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَن شَاءَ ﭐتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِیلًا (۲۹)

وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ ﭐللَّهُ إِنَّ ﭐللَّهَ کَانَ عَلِیماً حَکِیماً (۳۰) یُدْخِلُ مَن یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَﭐلظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَاباً أَلِیماً (۳۱)

و بر گردشان (براى پذیرایى) نوجوانانى جاودانى مى ‏گردند که هرگاه آن‌ها را ببینى گمان مى‏ کنى مروارید پراکنده ‏اند! (۱۹)

و هنگامى که آنجا را ببینى نعمت‌ها و ملک عظیمى را مى ‏بینى! (۲۰)

بر اندام آن‌ها (بهشتیان) لباسهایى است از حریر نازک سبزرنگ، و از دیباى ضخیم، و با دستبندهایى از نقره آراسته ‏اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان مى‏ نوشاند! (۲۱)

این پاداش شماست، و سعى و تلاش شما مورد قدردانى است! (۲۲) مسلما ما قرآن را بر تو نازل کردیم! (۲۳)

پس در (تبلیغ و اجراى) حکم پروردگارت شکیبا (و با استقامت) باش، و از هیچ گنهکار یا کافرى از آنان اطاعت مکن! (۲۴)

و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور! (۲۵)

و در شبانگاه براى او سجده کن، و مقدارى طولانى از شب، او را تسبیح گوى! (۲۶)

آن‌ها زندگى زودگذر دنیا را دوست دارند، در حالى که روز سختى را پشت سر خود رها مى ‏کنند! (۲۷)

ما آن‌ها را آفریدیم و پیوندهاى وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جاى آنان را به گروه دیگرى مى ‏دهیم! (۲۸)

این یک تذکر و یادآورى است، و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهى به سوى پروردگارش بر مى ‏گزیند! (۲۹)

و شما هیچ چیز را نمى‏ خواهید مگر اینکه خدا بخواهد، خداوند دانا و حکیم بوده و هست! (۳۰)

و هر کس را بخواهد (و شایسته بداند) در رحمت (وسیع) خود وارد مى‏ کند، و براى ظالمان عذاب دردناکى آماده ساخته است! (۳۱)