آیات استخاره سوره قیامه به همراه ترجمه
سوره قیامه (صفحه ۴۹۳)
یَوْمَئِذٍ ﭐلْمُسْتَقَرُّ (۱۲)
آن روز قرارگاه نهایى است؛ (۱۲)
❈❈❈
یُنَبَّأُ ﭐلْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (۱۳)
و در آن روز انسان را از تمام کارهایى که از پیش یا پس فرستاده آگاه مى کنند! (۱۳)
❈❈❈
بَلِ ﭐلْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ (۱۴)
بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است، (۱۴)
❈❈❈
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِیرَهُ (۱۵)
هر چند (در ظاهر) براى خود عذرهایى بتراشد! (۱۵)
❈❈❈
لَا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ (۱۶)
زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن (قرآن) حرکت مده، (۱۶)
❈❈❈
إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْءَانَهُ (۱۷)
چرا که جمع کردن و خواندن آن بر عهده ماست! (۱۷)
❈❈❈
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَـﭑتَّبِعْ قُرْءَانَهُ (۱۸)
پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروى کن! (۱۸)
❈❈❈
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ (۱۹)
سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست! (۱۹)
❈❈❈
کَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ ﭐلْعَاجِلَةَ (۲۰)
چنین نیست که شما مى پندارید (و دلایل معاد را کافى نمى دانید)؛ بلکه شما دنیاى زودگذر را دوست دارید (و هوسرانى بى قید و شرط را)! (۲۰)
❈❈❈
وَتَذَرُونَ ﭐلْئَاخِرَةَ (۲۱)
و آخرت را رها مى کنید! (۲۱)
❈❈❈
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (۲۲)
(آرى) در آن روز صورتهایى شاداب و مسرور است، (۲۲)
❈❈❈
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (۲۳)
و به پروردگارش مى نگرد! (۲۳)
❈❈❈
وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (۲۴)
و در آن روز صورتهایى عبوس و در هم کشیده است، (۲۴)
❈❈❈
تَظُنُّ أَن یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (۲۵)
زیرا مى داند عذابى در پیش دارد که پشت را در هم مى شکند! (۲۵)
❈❈❈
کَلَّا إِذَا بَلَغَتِ ﭐلتَّرَاقِیَ (۲۶)
چنین نیست (که انسان مى پندارد! او ایمان نمى آورد) تا موقعى که جان به گلوگاهش رسد، (۲۶)
❈❈❈
وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ (۲۷)
و گفته شود: «آیا کسى هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!» (۲۷)
❈❈❈
وَظَنَّ أَنَّهُ ﭐلْفِرَاقُ (۲۸)
و به جدائى از دنیا یقین پیدا کند، (۲۸)
❈❈❈
وَﭐلْتَفَّتِ ﭐلسَّاقُ بِـﭑلسَّاقِ (۲۹)
و ساق پاها (از سختى جاندادن) به هم بپیچد! (۲۹)
❈❈❈
إِلَىٰ رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ ﭐلْمَسَاقُ (۳۰)
(آرى) در آن روز مسیر همه بسوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (۳۰)
❈❈❈
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (۳۱)
(در آن روز گفته مى شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، (۳۱)
❈❈❈
وَلَـٰکِن کَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (۳۲)
بلکه تکذیب کرد و رویگردان شد، (۳۲)
❈❈❈
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ یَتَمَطَّىٰ (۳۳)
سپس بسوى خانواده خود بازگشت در حالى که متکبرانه قدم بر مى داشت! (۳۳)
❈❈❈
أَوْلَىٰ لَکَ فَأَوْلَىٰ (۳۴)
(با این اعمال) عذاب الهى براى تو شایسته تر است، شایسته تر! (۳۴)
❈❈❈
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَکَ فَأَوْلَىٰ (۳۵)
سپس عذاب الهى براى تو شایستهتر است، شایسته تر! (۳۵)
❈❈❈
أَیَحْسَبُ ﭐلْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى (۳۶)
آیا انسان گمان مىکند بى هدف رها مى شود؟! (۳۶)
❈❈❈
أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَىٰ (۳۷)
آیا او نطفه اى از منى که در رحم ریخته مى شود نبود؟! (۳۷)
❈❈❈
ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (۳۸)
سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، (۳۸)
❈❈❈
فَجَعَلَ مِنْهُ ﭐلزَّوْجَیْنِ ﭐلذَّکَرَ وَﭐلْأُنثَىٰ (۳۹)
و از او دو زوج مرد و زن آفرید! (۳۹)
❈❈❈
أَلَیْسَ ذَالِکَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن یُحْیِیَ ﭐلْمَوْتَىٰ (۴۰)
آیا چنین کسى قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! (۴۰)