سوره منافقون و تغابن – صفحه ۴۷۱ قران

وَأَنفِقُواْ مِن مَّا رَزَقْنَاکُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ أَحَدَکُمُ ﭐلْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِی إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَکُن مِّنَ ﭐلصَّالِحِینَ (۱۰)

وَلَن یُؤَخِّرَ ﭐللَّهُ نَفْساً إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا وَﭐللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (۱۱)

سوره ﭐلتغابن

بِسْمِ ﭐللَّهِ ﭐلرَّحْمَـٰنِ ﭐلرَّحِیمِ

یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَمَا فِی ﭐلْأَرْضِ لَهُ ﭐلْمُلْکُ وَلَهُ ﭐلْحَمْدُ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۱)

هُوَ ﭐلَّذِی خَلَقَکُمْ فَمِنکُمْ کَافِرٌ وَمِنکُم مُّؤْمِنٌ وَﭐللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (۲)

خَلَقَ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضَ بِـﭑلْحَقِّ وَصَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَإِلَیْهِ ﭐلْمَصِیرُ (۳)

یَعْلَمُ مَا فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَﭐللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ ﭐلصُّدُورِ (۴)

أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَبَأُ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ مِن قَبْلُ فَذَاقُواْ وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ (۵)

ذَالِکَ بِأَنَّهُ کَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِـﭑلْبَیِّنَاتِ فَقَالُواْ أَبَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَکَفَرُواْ وَتَوَلَّوْاْ وَّﭐسْتَغْنَى ﭐللَّهُ وَﭐللَّهُ غَنِیٌّ حَمِیدٌ (۶)

از آنچه به شما روزى داده ‏ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکى از شما فرا رسد و بگوید: «پروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت کمى به تاخیر نینداختى تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!» (۱۰)

خداوند هرگز مرگ کسى را هنگامى که اجلش فرا رسد به تاخیر نمى‏ اندازد، و خداوند به آنچه انجام مى‏ دهید آگاه است. (۱۱)

سوره التغابن

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است براى خدا تسبیح مى ‏گویند؛ مالکیت و حکومت از آن اوست و ستایش از آن او؛ و او بر همه چیز تواناست! (۱)

او کسى است که شما را آفرید (و به شما آزادى و اختیار داد)؛ گروهى از شما کافرید و گروهى مؤمن؛ و خداوند به آنچه انجام مى‏ دهید بیناست! (۲)

آسمان‌ها و زمین را بحق آفرید؛ و شما را (در عالم جنین) تصویر کرد، تصویرى زیبا و دلپذیر؛ و سرانجام (همه) بسوى اوست. (۳)

آنچه را در آسمان‌ها و زمین است مى‏داند، و از آنچه پنهان یا آشکار مى‏کنید با خبر است؛ و خداوند از آنچه در درون سینه‏ هاست آگاه است. (۴)

آیا خبر کسانى که پیش از این کافر شدند به شما نرسیده است؟! (آرى) آن‌ها طعم کیفر گناهان بزرگ خود را چشیدند؛ و عذاب دردناک براى آنهاست! (۵)

این بخاطر آن است که رسولان آن‌ها (پیوسته) با دلایل روشن به سراغشان مى ‏آمدند، ولى آن‌ها (از روى کبر و غرور) گفتند: «آیا بشرهایى (مثل ما) مى‏ خواهند ما را هدایت کنند؟!» از این رو کافر شدند و روى برگرداندند؛ و خداوند (از ایمان و طاعتشان) بى نیاز بود، و خدا غنى و شایسته ستایش است! (۶)