سوره قمر – صفحه ۴۴۷ قران

استخاره شما بد آمده است. در این آیات سوره قمر خداوند با زبان هشدار با بندگان گمراهش صحبت می‌کند و عذاب‌هایی را که بر اقوام گمراه گذشته که از هوای نفسشلن پیروی کرده بودند نازل کرده بود را بیان می‌کند.

نتیجه استخاره

نتیجه استخاره

شرح استخاره

این کار را نکن و پیرو هوای نفست نباش و با دانش و درایت قدم بردار.


🔄 برای استخاره مجدد با موضوع جدید بر روی دکمه زیر کلیک کنید.


توجه: اگر نتیجه استخاره باب میل شما نبود از استخاره گرفتن مکرر خودداری کنید. شما تنها در صورتی مجاز به استخاره مجدد درباره یک موضوع خاص هستید که فاصله زمانی قابل توجهی با استخاره قبلی شما داشته باشد و شرایط موجود درباره آن کار تغییر کرده باشد.

 

آیات استخاره سوره قمر به همراه ترجمه

سوره قمر (صفحه ۴۴۷)

تَجْرِی بِأَعْیُنِنَا جَزَاءً لِّمَن کَانَ کُفِرَ (۱۴)

مرکبى که زیر نظر ما حرکت مى‏ کرد! این کیفرى بود براى کسانى که (به او) کافر شده بودند! (۱۴)

❈❈❈

وَلَقَد تَّرَکْنَاهَا ءَایَةً فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ (۱۵)

ما این ماجرا را بعنوان نشانه‏ اى در میان امت‌ها باقى گذاردیم؛ آیا کسى هست که پند گیرد؟! (۱۵)

❈❈❈

فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ (۱۶)

(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۱۶)

❈❈❈

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا ﭐلْقُرْءَانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ (۱۷)

ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم؛ آیا کسى هست که متذکر شود؟! (۱۷)

❈❈❈

کَذَّبَتْ عَادٌ فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ (۱۸)

قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند؛ پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۱۸)

❈❈❈

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ (۱۹)

ما تندباد وحشتناک و سردى را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم… (۱۹)

❈❈❈

تَنْزِعُ ﭐلنَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ (۲۰)

که مردم را همچون تنه‏ هاى نخل ریشه‏ کن شده از جا بر مى‏ کند! (۲۰)

❈❈❈

فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ (۲۱)

پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۲۱)

❈❈❈

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا ﭐلْقُرْءَانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ (۲۲)

ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم؛ آیا کسى هست که متذکر شود! (۲۲)

❈❈❈

کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِـﭑلنُّذُرِ (۲۳)

طایفه ثمود (نیز) انذارهاى الهى را تکذیب کردند، (۲۳)

❈❈❈

فَقَالُواْ أَبَشَراً مِّنَّا وَاحِداً نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَّفِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ (۲۴)

و گفتند: «آیا ما از بشرى از جنس خود پیروى کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهى و جنون خواهیم بود! (۲۴)

❈❈❈

أَأُلْقِیَ ﭐلذِّکْرُ عَلَیْهِ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُوَ کَذَّابٌ أَشِرٌ (۲۵)

آیا از میان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوى هوسبازى است! (۲۵)

❈❈❈

سَیَعْلَمُونَ غَداً مَّنِ ﭐلْکَذَّابُ ﭐلْأَشِرُ (۲۶)

ولى فردا مى‏ فهمند چه کسى دروغگوى هوسباز است! (۲۶)

❈❈❈

إِنَّا مُرْسِلُواْ ﭐلنَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَـﭑرْتَقِبْهُمْ وَﭐصْطَبِرْ (۲۷)

ما «ناقه‏» را براى آزمایش آن‌ها مى‏فرستیم؛ در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن! (۲۷)

❈❈❈

وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ ﭐلْمَاءَ قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ کُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ (۲۸)

و به آن‌ها خبر ده که آب (قریه) باید در میانشان تقسیم شود، (یک روز سهم ناقه، و یک روز براى آنها) و هر یک در نوبت خود باید حاضر شوند! (۲۸)

❈❈❈

فَنَادَوْاْ صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ (۲۹)

آن‌ها یکى از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این کار آمد و (ناقه را) پى کرد! (۲۹)

❈❈❈

فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ (۳۰)

پس (بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۳۰)

❈❈❈

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَکَانُواْ کَهَشِیمِ ﭐلْمُحْتَظِرِ (۳۱)

ما فقط یک صیحه (صاعقه عظیم) بر آن‌ها فرستادیم و بدنبال آن همگى بصورت گیاه خشکى درآمدند که صاحب چهارپایان (در آغل) جمع‏ آورى مى‏ کند! (۳۱)

❈❈❈

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا ﭐلْقُرْءَانَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ (۳۲)

ما قرآن را براى یادآورى آسان ساختیم؛ آیا کسى هست که متذکر شود؟! (۳۲)

❈❈❈

کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِـﭑلنُّذُرِ (۳۳)

قوم لوط انذار‌ها (ى پى‏درپى پیامبرشان) را تکذیب کردند؛ (۳۳)

❈❈❈

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِباً إِلَّا ءَالَ لُوطٍ نَّجَّیْنَاهُم بِسَحَرٍ (۳۴)

ما بر آن‌ها تندبادى که ریگ‌ها را به حرکت در مى ‏آورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم! (۳۴)

❈❈❈

نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا کَذَالِکَ نَجْزِی مَن شَکَرَ (۳۵)

این نعمتى بود از ناحیه ما؛ این گونه هر کسى را که شکر کند پاداش مى‏ دهیم! (۳۵)

❈❈❈

وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْاْ بِـﭑلنُّذُرِ (۳۶)

او آن‌ها را از مجازات ما بیم داد، ولى بر آن‌ها اصرار بر مجادله و القاى شک داشتند! (۳۶)

❈❈❈

وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَیْفِهِ

آن‌ها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید