سوره احقاف – صفحه ۴۲۵ قران

آیات استخاره سوره احقاف به همراه ترجمه

سوره احقاف (صفحه ۴۲۵)

وَلَقَدْ أَهْلَکْنَا مَا حَوْلَکُم مِّنَ ﭐلْقُرَىٰ وَصَرَّفْنَا ﭐلْئَایَاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ (۲۷)

ما آبادیهایى را که پیرامون شما بودند نابود ساختیم، و آیات خود را بصورتهاى گوناگون (براى مردم آنها) بیان کردیم شاید بازگردند! (۲۷)

❈❈❈

فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ ﭐلَّذِینَ ﭐتَّخَذُواْ مِن دُونِ ﭐللَّهِ قُرْبَاناً ءَالِهَةً بَلْ ضَلُّواْ عَنْهُمْ وَذَالِکَ إِفْکُهُمْ وَمَا کَانُواْ یَفْتَرُونَ (۲۸)

پس چرا معبودانى را که غیر از خدا برگزیدند -به گمان اینکه به خدا نزدیکشان سازد- آن‌ها را یارى نکردند؟! بلکه از میانشان گم شدند! این بود نتیجه دروغ آن‌ها و آنچه افترا مى ‏بستند! (۲۸)

❈❈❈

وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَیْکَ نَفَراً مِّنَ ﭐلْجِنِّ یَسْتَمِعُونَ ﭐلْقُرْءَانَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُواْ أَنصِتُواْ فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوْاْ إِلَىٰ قَوْمِهِم مُّنذِرِینَ (۲۹)

(به یاد آور) هنگامى که گروهى از جن را به سوى تو متوجه ساختیم که قرآن را بشنوند؛ وقتى حضور یافتند به یکدیگر گفتند: «خاموش باشید و بشنوید!» و هنگامى که پایان گرفت، به سوى قوم خود بازگشتند و آن‌ها را بیم دادند! (۲۹)

❈❈❈

قَالُواْ یَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا کِتَاباً أُنزِلَ مِن بَعْدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ یَهْدِی إِلَى ﭐلْحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِیقٍ مُّسْتَقِیمٍ (۳۰)

گفتند: «اى قوم ما! ما کتابى را شنیدیم که بعد از موسى نازل شده، هماهنگ با نشانه‏ هاى کتابهاى پیش از آن، که به سوى حق و راه راست هدایت مى‏ کند. (۳۰)

❈❈❈

یَا قَوْمَنَا أَجِیبُواْ دَاعِیَ ﭐللَّهِ وَءَامِنُواْ بِهِ یَغْفِرْ لَکُم مِّن ذُنُوبِکُمْ وَیُجِرْکُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ (۳۱)

اى قوم ما! دعوت کننده الهى را اجابت کنید و به او ایمان آورید تا گناهانتان را ببخشد و شما را از عذابى دردناک پناه دهد! (۳۱)

❈❈❈

وَمَن لَّا یُجِبْ دَاعِیَ ﭐللَّهِ فَلَیْسَ بِمُعْجِزٍ فِی ﭐلْأَرْضِ وَلَیْسَ لَهُ مِن دُونِهِ أَولِیَاءُ أُوْلَـٰئِکَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ (۳۲)

و هر کس به دعوت کننده الهى پاسخ نگوید، هرگز نمى ‏تواند از چنگال عذاب الهى در زمین فرار کند، و غیر از خدا یار و یاورى براى او نیست؛ چنین کسانى در گمراهى آشکارند!» (۳۲)

❈❈❈

أَوَلَمْ یَرَوْاْ أَنَّ ﭐللَّهَ ﭐلَّذِی خَلَقَ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضَ وَلَمْ یَعْیَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ یُحْیِیَ ﭐلْمَوْتَىٰ بَلَىٰ إِنَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۳۳)

آیا آن‌ها نمى ‏دانند خداوندى که آسمان‌ها و زمین را آفریده و از آفرینش آن‌ها ناتوان نشده است، مى‏ تواند مردگان را زنده کند؟! آرى او بر هر چیز تواناست! (۳۳)

❈❈❈

وَیَوْمَ یُعْرَضُ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ عَلَى ﭐلنَّارِ أَلَیْسَ هَـٰذَا بِـﭑلْحَقِّ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُواْ ﭐلْعَذَابَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ (۳۴)

روزى را به یاد آور که کافران را بر آتش عرضه مى‏ دارند (و به آن‌ها گفته مى ‏شود:) آیا این حق نیست؟! مى‏ گویند: «آرى، به پروردگارمان سوگند (که حق است)!» (در این هنگام خداوند) مى ‏گوید: «پس عذاب را بخاطر کفرتان بچشید!» (۳۴)

❈❈❈

فَـﭑصْبِرْ کَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ﭐلْعَزْمِ مِنَ ﭐلرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مَا یُوعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُواْ إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ یُهْلَکُ إِلَّا ﭐلْقَوْمُ ﭐلْفَاسِقُونَ (۳۵)

پس صبر کن آن‏گونه که پیامبران «اولوالعزم‏» صبر کردند، و براى (عذاب) آنان شتاب مکن! هنگامى که وعده‏هایى را که به آن‌ها داده مى ‏شود ببینند، احساس مى ‏کنند که گویى فقط ساعتى از یک روز (در دنیا) توقف داشتند؛ این ابلاغى است براى همگان؛ آیا جز قوم فاسق هلاک مى ‏شوند؟! (۳۵)