سوره زخرف – صفحه ۴۱۱ قران

آیات استخاره سوره زخرف به همراه ترجمه

سوره زخرف (صفحه ۴۱۱)

وَﭐلَّذِی خَلَقَ ﭐلْأَزْوَاجَ کُلَّهَا وَجَعَلَ لَکُم مِّنَ ﭐلْفُلْکِ وَﭐلْأَنْعَامِ مَا تَرْکَبُونَ (۱۲)

و همان کسى که همه زوج‌ها را آفرید، و براى شما از کشتی‌ها و چهارپایان مرکبهایى قرارداد که بر آن سوار مى ‏شوید، (۱۲)

❈❈❈

لِتَسْتَوُواْ عَلَىٰ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْکُرُواْ نِعْمَةَ رَبِّکُمْ إِذَا ﭐسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَتَقُولُواْ سُبْحانَ ﭐلَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَـٰذَا وَمَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ (۱۳)

تا بر پشت آن‌ها بخوبى قرار گیرید؛ سپس هنگامى که بر آن‌ها سوار شدید، نعمت پروردگارتان را متذکر شوید و بگویید: «پاک و منزه است کسى که این را مسخر ما ساخت، وگرنه ما توانایى تسخیر آن را نداشتیم؛ (۱۳)

❈❈❈

وَإِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ (۱۴)

و ما به سوى پروردگارمان باز مى ‏گردیم!» (۱۴)

❈❈❈

وَجَعَلُواْ لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءاً إِنَّ ﭐلْإِنسَانَ لَکَفُورٌ مُّبِینٌ (۱۵)

آن‌ها براى خداوند از میان بندگانش جزئى قرار دادند (و ملائکه را دختران خدا خواندند)؛ انسان کفران‏ کننده آشکارى است! (۱۵)

❈❈❈

أَمِ ﭐتَّخَذَ مِمَّا یَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاکُم بِـﭑلْبَنِینَ (۱۶)

آیا از میان مخلوقاتش دختران را براى خود انتخاب کرده و پسران را براى شما برگزیده است؟! (۱۶)

❈❈❈

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَـٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدّاً وَهُوَ کَظِیمٌ (۱۷)

در حالى که هرگاه یکى از آن‌ها را به همان چیزى که براى خداوند رحمان شبیه قرار داده (به تولد دختر) بشارت دهند، صورتش (از فرط ناراحتى) سیاه مى ‏شود و خشمگین مى ‏گردد! (۱۷)

❈❈❈

أَوَمَن یُنَشَّأُ فِی ﭐلْحِلْیَةِ وَهُوَ فِی ﭐلْخِصَامِ غَیْرُ مُبِینٍ (۱۸)

آیا کسى را که در لابلاى زینت‌ها پرورش مى‏ یابد و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست (فرزند خدا مى‏ خوانید)؟! (۱۸)

❈❈❈

وَجَعَلُواْ ﭐلْمَلَائِکَةَ ﭐلَّذِینَ هُمْ عِبَادُ ﭐلرَّحْمَـٰنِ إِنَاثاً أَشَهِدُواْ خَلْقَهُمْ سَتُکْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَیُسْأَلُونَ (۱۹)

آن‌ها فرشتگان را که بندگان خداوند رحمانند مؤنث پنداشتند؛ آیا شاهد آفرینش آن‌ها بوده اند؟! گواهى آنان نوشته مى ‏شود و (از آن) بازخواست خواهند شد! (۱۹)

❈❈❈

وَقَالُواْ لَوْ شَاءَ ﭐلرَّحْمَـٰنُ مَا عَبَدْنَاهُم مَّا لَهُم بِذَالِکَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا یَخْرُصُونَ (۲۰)

آنان گفتند: «اگر خداوند رحمان مى‏ خواست ما آن‌ها را پرستش نمى‏ کردیم!» ولى به این امر هیچ گونه علم و یقین ندارند و جز دروغ چیزى نمى‏ گویند! (۲۰)

❈❈❈

أَمْ ءَاتَیْنَاهُمْ کِتَاباً مِّن قَبْلِهِ فَهُم بِهِ مُسْتَمْسِکُونَ (۲۱)

یا اینکه ما کتابى پیش از این به آنان داده ‏ایم و آن‌ها به آن تمسک مى ‏جویند؟! (۲۱)

❈❈❈

بَلْ قَالُواْ إِنَّا وَجَدْنَا ءَابَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ ءَاثَارِهِم مُّهْتَدُونَ (۲۲)

بلکه آن‌ها مى‏ گویند: «ما نیاکان خود را بر آئینى یافتیم، و ما نیز به پیروى آنان هدایت یافته ‏ایم.» (۲۲)

❈❈❈

وَکَذَالِکَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ فِی قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا ءَابَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ ءَاثَارِهِم مُّقْتَدُونَ (۲۳)

و این‏گونه در هیچ شهر و دیارى پیش از تو پیامبر انذارکننده ‏اى نفرستادیم مگر اینکه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئینى یافتیم و به آثار آنان اقتدا مى‏ کنیم.» (۲۳)

❈❈❈

قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُکُم بِأَهْدَىٰ مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَیْهِ ءَابَاءَکُمْ قَالُواْ إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ کَافِرُونَ (۲۴)

(پیامبرشان) گفت: «آیا اگر من آیینى هدایت‏ بخش ‏تر از آنچه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم (باز هم انکار مى‏کنید)؟!» گفتند: «(آرى) ما به آنچه شما به آن فرستاده شده ‏اید کافریم!» (۲۴)

❈❈❈

فَـﭑنتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَـﭑنظُرْ کَیْفَ کَانَ

به همین جهت از آن‌ها انتقام گرفتیم؛ بنگر چگونه بود