سوره ص – صفحه ۳۸۳ قران

آیات استخاره سوره ص به همراه ترجمه

سوره ص. (صفحه ۳۸۳)

هَـٰذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَکُمْ لَا مَرْحَباً بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُواْ ﭐلنَّارِ (۵۹)

(به آنان گفته مى‏ شود:) این گروهى است که همراه شما وارد دوزخ مى‏ شوند (این‌ها همان سران گمراهیند)؛ خوشامد بر آن‌ها مباد، همگى در آتش خواهند سوخت! (۵۹)

❈❈❈

قَالُواْ بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَباً بِکُمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ ﭐلْقَرَارُ (۶۰)

آن‌ها (به رؤساى خود) مى‏ گویند: «بلکه خوشامد بر شما مباد که این عذاب را شما براى ما فراهم ساختید! چه بد قرارگاهى است اینجا!» (۶۰)

❈❈❈

قَالُواْ رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَـٰذَا فَزِدْهُ عَذَاباً ضِعْفاً فِی ﭐلنَّارِ (۶۱)

(سپس) مى ‏گویند: «پروردگارا! هر کس این عذاب را براى ما فراهم ساخته، عذابى مضاعف در آتش بر او بیفزا!» (۶۱)

❈❈❈

وَقَالُواْ مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا کُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ ﭐلْأَشْرَارِ (۶۲)

آن‌ها مى‏ گویند: «چرا مردانى را که ما از اشرار مى ‏شمردیم (در اینجا، در آتش دوزخ) نمى ‏بینیم؟! (۶۲)

❈❈❈

أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیّاً أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ ﭐلْأَبْصَارُ (۶۳)

آیا ما آنان را به مسخره گرفتیم یا (به اندازه ‏اى حقیرند که) چشم‌ها آن‌ها را نمى‏ب یند؟! (۶۳)

❈❈❈

إِنَّ ذَالِکَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ ﭐلنَّارِ (۶۴)

این یک واقعیت است گفتگوهاى خصمانه دوزخیان! (۶۴)

❈❈❈

قُلْ إِنَّمَا أَنَاْ مُنذِرٌ وَمَا مِنْ إِلَـٰهٍ إِلَّا ﭐللَّهُ ﭐلْوَاحِدُ ﭐلْقَهَّارُ (۶۵)

بگو: «من تنها یک بیم ‏دهنده ‏ام؛ و هیچ معبودى جز خداوند یگانه قهار نیست! (۶۵)

❈❈❈

رَبُّ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ﭐلْعَزِیزُ ﭐلْغَفَّارُ (۶۶)

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است، پروردگار عزیز و غفار!» (۶۶)

❈❈❈

قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ (۶۷)

بگو: «این خبرى بزرگ است، (۶۷)

❈❈❈

أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (۶۸)

که شما از آن روی‏گردانید! (۶۸)

❈❈❈

مَا کَانَ لِیَ مِنْ عِلْمٍ بِـﭑلْمَلَإِ ﭐلْأَعْلَىٰ إِذْ یَخْتَصِمُونَ (۶۹)

من از ملا اعلى (و فرشتگان عالم بالا) به هنگامى که (درباره آفرینش آدم) مخاصمه مى‏ کردند خبر ندارم! (۶۹)

❈❈❈

إِن یُوحَىٰ إِلَیَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَاْ نَذِیرٌ مُّبِینٌ (۷۰)

تنها چیزى که به من وحى مى ‏شود این است که من انذارکننده آشکارى هستم!» (۷۰)

❈❈❈

إِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلَائِکَةِ إِنِّی خَالِقٌ بَشَراً مِن طِینٍ (۷۱)

و به خاطر بیاور هنگامى را که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گل مى‏ آفرینم! (۷۱)

❈❈❈

فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِینَ (۷۲)

هنگامى که آن را نظام بخشیدم و از روح خود در آن دمیدم، براى او به سجده افتید!» (۷۲)

❈❈❈

فَسَجَدَ ﭐلْمَلَائِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (۷۳)

در آن هنگام همه فرشتگان سجده کردند، (۷۳)

❈❈❈

إِلَّا إِبْلِیسَ ﭐسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ ﭐلْکَافِرِینَ (۷۴)

جز ابلیس که تکبر ورزید و از کافران بود! (۷۴)

❈❈❈

قَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَکَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنتَ مِنَ ﭐلْعَالِینَ (۷۵)

گفت: «اى ابلیس! چه چیز مانع تو شد که بر مخلوقى که با قدرت خود او را آفریدم سجده کنى؟! آیا تکبر کردى یا از برترین‌ها بودى؟! (برتر از اینکه فرمان سجود به تو داده شود!)» (۷۵)

❈❈❈

قَالَ أَنَاْ خَیْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ (۷۶)

گفت: «من از او بهترم؛ مرا از آتش آفریده‏اى و او را از گل!» (۷۶)

❈❈❈

قَالَ فَـﭑخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیمٌ (۷۷)

فرمود: از آسمان‌ها (و صفوف ملائکه) خارج شو، که تو رانده درگاه منى! (۷۷)

❈❈❈

وَإِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی إِلَىٰ یَوْمِ ﭐلدِّینِ (۷۸)

و مسلما لعنت من بر تو تا روز قیامت خواهد بود! (۷۸)

❈❈❈

قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی

گفت: «پروردگارا! مرا مهلت ده