سوره ص – صفحه ۳۸۱ قران

آیات استخاره سوره ص به همراه ترجمه

سوره ص (صفحه ۳۸۱)

ﭐلصَّالِحَاتِ وَقَلِیلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَـﭑسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاکِعاً وَأَنَابَ (۲۴)

اعمال صالح؛ اما عده آنان کم است!» داوود دانست که ما او را (با این ماجرا) آزموده‏ ایم، از این رو از پروردگارش طلب آمرزش نمود و به سجده افتاد و توبه کرد. (۲۴)

❈❈❈

فَغَفَرْنَا لَهُ ذَالِکَ وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَئَابٍ (۲۵)

ما این عمل را بر او بخشیدیم؛ و او نزد ما داراى مقامى والا و سرانجامى نیکوست! (۲۵)

❈❈❈

یَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاکَ خَلِیفَةً فِی ﭐلْأَرْضِ فَـﭑحْکُم بَیْنَ ﭐلنَّاسِ بِـﭑلْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ ﭐلْهَوَىٰ فَیُضِلَّکَ عَن سَبِیلِ ﭐللَّهِ إِنَّ ﭐلَّذِینَ یَضِلُّونَ عَن سَبِیلِ ﭐللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُواْ یَوْمَ ﭐلْحِسَابِ (۲۶)

اى داوود! ما تو را خلیفه و (نماینده خود) در زمین قرار دادیم؛ پس در میان مردم بحق داورى کن، و از هواى نفس پیروى مکن که تو را از راه خدا منحرف سازد؛ کسانى که از راه خدا گمراه شوند، عذاب شدیدى بخاطر فراموش کردن روز حساب دارند! (۲۶)

❈❈❈

وَمَا خَلَقْنَا ﭐلسَّمَاءَ وَﭐلْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا بَاطِلًا ذَالِکَ ظَنُّ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ مِنَ ﭐلنَّارِ (۲۷)

ما آسمان و زمین و آنچه را میان آنهاست بیهوده نیافریدیم؛ این گمان کافران است؛ واى بر کافران از آتش (دوزخ)! (۲۷)

❈❈❈

أَمْ نَجْعَلُ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ کَـﭑلْمُفْسِدِینَ فِی ﭐلْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ ﭐلْمُتَّقِینَ کَـﭑلْفُجَّارِ (۲۸)

آیا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده ‏اند همچون مفسدان در زمین قرار مى ‏دهیم، یا پرهیزگاران را همچون فاجران؟! (۲۸)

❈❈❈

کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِّیَدَّبَّرُواْ ءَایَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُوْلُواْ ﭐلْأَلْبَابِ (۲۹)

این کتابى است پربرکت که بر تو نازل کرده‏ ایم تا در آیات آن تدبر کنند و خردمندان متذکر شوند! (۲۹)

❈❈❈

وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَیْمَانَ نِعْمَ ﭐلْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ (۳۰)

ما سلیمان را به داوود بخشیدیم؛ چه بنده خوبى! زیرا همواره به سوى خدا بازگشت مى ‏کرد (و به یاد او بود)! (۳۰)

❈❈❈

إِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِـﭑلْعَشِیِّ ﭐلصَّافِنَاتُ ﭐلْجِیَادُ (۳۱)

به خاطر بیاور هنگامى را که عصرگاهان اسبان چابک تندرو را بر او عرضه داشتند، (۳۱)

❈❈❈

فَقَالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ ﭐلْخَیْرِ عَن ذِکْرِ رَبِّی حَتَّىٰ تَوَارَتْ بِـﭑلْحِجَابِ (۳۲)

گفت: «من این اسبان را بخاطر پروردگارم دوست دارم (و مى‏خواهم از آن‌ها در جهاد استفاده کنم‏»، او همچنان به آن‌ها نگاه مى ‏کرد) تا از دیدگانش پنهان شدند. (۳۲)

❈❈❈

رُدُّوهَا عَلَیَّ فَطَفِقَ مَسْحاً بِـﭑلسُّوقِ وَﭐلْأَعْنَاقِ (۳۳)

(آن‌ها به قدرى جالب بودند که گفت:) بار دیگر آن‌ها را نزد من بازگردانید! و دست به ساق‌ها و گردنهاى آن‌ها کشید (و آن‌ها را نوازش داد). (۳۳)

❈❈❈

وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَیْمَانَ وَأَلْقَیْنَا عَلَىٰ کُرْسِیِّهِ جَسَداً ثُمَّ أَنَابَ (۳۴)

ما سلیمان را آزمودیم و بر تخت او جسدى افکندیم؛ سپس او به درگاه خداوند توبه کرد. (۳۴)

❈❈❈

قَالَ رَبِّ ﭐغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکاً لَّا یَنبَغِی لِأَحَدٍ مِّنْ بَعْدِی إِنَّکَ أَنتَ ﭐلْوَهَّابُ (۳۵)

گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حکومتى به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد، که تو بسیار بخشنده ‏اى! (۳۵)

❈❈❈

فَسَخَّرْنَا لَهُ ﭐلرِّیحَ تَجْرِی بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَیْثُ أَصَابَ (۳۶)

پس ما باد را مسخر او ساختیم تا به فرمانش بنرمى حرکت کند و به هر جا او مى‏ خواهد برود! (۳۶)

❈❈❈

وَﭐلشَّیَاطِینَ کُلَّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ (۳۷)

و شیاطین را مسخر او کردیم، هر بنا و غواصى از آن‌ها را! (۳۷)