سوره سجده – صفحه ۳۴۷ قران

آیات استخاره سوره سجده به همراه ترجمه

مِّن مَّاءٍ مَّهِینٍ (۸)

از آب ناچیز و بى ‏قدر. (۸)

❈❈❈

ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِیهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَکُمُ ﭐلسَّمْعَ وَﭐلْأَبْصَارَ وَﭐلْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَّا تَشْکُرُونَ (۹)

سپس (اندام) او را موزون ساخت و از روح خویش در وى دمید؛ و براى شما گوش و چشم‌ها و دل‌ها قرار داد؛ اما کمتر شکر نعمتهاى او را بجا مى ‏آورید! (۹)

❈❈❈

وَقَالُواْ أَئِذَا ضَلَلْنَا فِی ﭐلْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ کَافِرُونَ (۱۰)

آن‌ها گفتند: «آیا هنگامى که ما (مردیم و) در زمین گم شدیم، آفرینش تازه‏اى خواهیم یافت؟!» ولى آنان لقاى پروردگارشان را انکار مى‏ کنند (و مى‏ خواهند با انکار معاد، آزادانه به هوسرانى خویش ادامه دهند). (۱۰)

❈❈❈

قُلْ یَتَوَفَّاکُم مَّلَکُ ﭐلْمَوْتِ ﭐلَّذِی وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ (۱۱)

بگو: «فرشته مرگ که بر شما مامور شده، (روح) شما را مى‏گیرد؛ سپس شما را بسوى پروردگارتان باز مى ‏گردانند.» (۱۱)

❈❈❈

وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ ﭐلْمُجْرِمُونَ نَاکِسُواْ رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَـﭑرْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحاً إِنَّا مُوقِنُونَ (۱۲)

و اگر ببینى مجرمان را هنگامى که در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افکنده، مى‏ گویند: «پروردگارا! آنچه وعده کرده بودى دیدیم و شنیدیم؛ ما را بازگردان تا کار شایسته‏ اى انجام دهیم؛ ما (به قیامت) یقین داریم!» (۱۲)

❈❈❈

وَلَوْ شِئْنَا لَئَاتَیْنَا کُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَـٰکِنْ حَقَّ ﭐلْقَوْلُ مِنِّی لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ﭐلْجِنَّةِ وَﭐلنَّاسِ أَجْمَعِینَ (۱۳)

و اگر مى‏ خواستیم به هر انسانى هدایت لازمش را (از روى اجبار بدهیم) مى ‏دادیم؛ ولى (من آن‌ها را آزاد گذارده‏ام و) سخن و وعده‏ام حق است که دوزخ را (از افراد بى‏ایمان و گنهکار) از جن و انس همگى پر کنم! (۱۳)

❈❈❈

فَذُوقُواْ بِمَا نَسِیتُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَـٰذَا إِنَّا نَسِینَاکُمْ وَذُوقُواْ عَذَابَ ﭐلْخُلْدِ بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ (۱۴)

(و به آن‌ها مى ‏گویم:) بچشید (عذاب جهنم را)! بخاطر اینکه دیدار امروزتان را فراموش کردید، ما نیز شما را فراموش کردیم؛ و بچشید عذاب جاودان را به خاطر اعمالى که انجام مى‏ دادید! (۱۴)

❈❈❈

إِنَّمَا یُؤْمِنُ بِئَایَاتِنا ﭐلَّذِینَ إِذَا ذُکِّرُواْ بِهَا خَرُّواْ سُجَّداً وَسَبَّحُواْ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ (۱۵) (۩سجدة واجبة)

تنها کسانى که به آیات ما ایمان مى ‏آورند که هر وقت این آیات به آنان یادآورى شود به سجده مى‏ا فتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا مى ‏آورند، و تکبر نمى ‏کنند. (۱۵) (سجده واجب)

❈❈❈

تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ ﭐلْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَطَمَعاً وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ (۱۶)

(سجده واجب) پهلوهایشان از بستر‌ها در دل شب دور مى‏شود (و بپا مى ‏خیزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید مى ‏خوانند، و از آنچه به آنان روزى داده‏ایم انفاق مى کنند! (۱۶)

❈❈❈

فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (۱۷)

هیچ کس نمى ‏داند چه پاداشهاى مهمى که مایه روشنى چشمهاست براى آن‌ها نهفته شده، این پاداش کارهائى است که انجام مى‏ دادند! (۱۷)

❈❈❈

أَفَمَن کَانَ مُؤْمِناً کَمَن کَانَ فَاسِقاً لَّا یَسْتَوُونَ (۱۸)

آیا کسى که باایمان باشد همچون کسى است که فاسق است؟! نه، هرگز این دو برابر نیستند. (۱۸).

❈❈❈

أَمَّا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ ﭐلْمَأْوَىٰ نُزُلًا بِمَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (۱۹)

اما کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، باغهاى بهشت جاویدان از آن آن‌ها خواهد بود، این وسیله پذیرایى (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام مى ‏دادند. (۱۹)

❈❈❈

وَأَمَّا ﭐلَّذِینَ

و، اما کسانى که