سوره شعرا – صفحه ۳۱۱ قران

 

آیات استخاره سوره شعرا به همراه ترجمه

سوره شعرا (صفحه ۳۱۱)

وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ (۱۳۹)

ولى بیشتر آنان مؤمن نبودند! (۱۳۹)

❈❈❈

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلرَّحِیمُ (۱۴۰)

و پروردگار تو عزیز و رحیم است! (۱۴۰)

❈❈❈

کَذَّبَتْ ثَمُودُ ﭐلْمُرْسَلِینَ (۱۴۱)

قوم ثمود رسولان (خدا) را تکذیب کردند، (۱۴۱)

❈❈❈

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (۱۴۲)

هنگامى که صالح به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمى ‏کنید؟! (۱۴۲)

❈❈❈

إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ (۱۴۳)

من براى شما پیامبرى امین هستم! (۱۴۳)

❈❈❈

فَـﭑتَّقُواْ ﭐللَّهَ وَأَطِیعُونِ (۱۴۴)

پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید! (۱۴۴)

❈❈❈

وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۱۴۵)

من در برابر این دعوت، اجر و پاداشى از شما نمى ‏طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است! (۱۴۵)

❈❈❈

أَتُتْرَکُونَ فِی مَا هَاهُنَا ءَامِنِینَ (۱۴۶)

آیا شما تصور مى ‏کنید همیشه در نهایت امنیت در نعمتهایى که اینجاست مى ‏مانید، (۱۴۶)

❈❈❈

فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ (۱۴۷)

در این باغ‌ها و چشمه‏ ها، (۱۴۷)

❈❈❈

وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیمٌ (۱۴۸)

در این زراعت‌ها و نخلهایى که میوه ‏هایش شیرین و رسیده است؟! (۱۴۸)

❈❈❈

وَتَنْحِتُونَ مِنَ ﭐلْجِبَالِ بُیُوتاً فَارِهِینَ (۱۴۹)

و از کوه‏ها خانه ‏هایى مى ‏تراشید، و در آن به عیش و نوش مى ‏پردازید! (۱۴۹)

❈❈❈

فَـﭑتَّقُواْ ﭐللَّهَ وَأَطِیعُونِ (۱۵۰)

پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید! (۱۵۰)

❈❈❈

وَلَا تُطِیعُواْ أَمْرَ ﭐلْمُسْرِفِینَ (۱۵۱)

و فرمان مسرفان را اطاعت نکنید! (۱۵۱)

❈❈❈

ﭐلَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی ﭐلْأَرْضِ وَلَا یُصْلِحُونَ (۱۵۲)

همان‌ها که در زمین فساد مى ‏کنند و اصلاح نمى‏ کنند!» (۱۵۲)

❈❈❈

قَالُواْ إِنَّمَا أَنتَ مِنَ ﭐلْمُسَحَّرِینَ (۱۵۳)

گفتند: «(اى صالح!) تو از افسون شدگانى (و عقل خود را از دست داده‏ اى!) (۱۵۳)

❈❈❈

مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِئَایَةٍ إِن کُنتَ مِنَ ﭐلصَّادِقِینَ (۱۵۴)

تو فقط بشرى همچون مائى؛ اگر راست مى ‏گویى آیت و نشانه ‏اى بیاور!» (۱۵۴)

❈❈❈

قَالَ هَـٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَکُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ (۱۵۵)

گفت: «این ناقه ‏اى است (که آیت الهى است) براى او سهمى (از آب قریه)، و براى شما سهم روز معینى است! (۱۵۵)

❈❈❈

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیمٍ (۱۵۶)

کمترین آزارى به آن نرسانید، که عذاب روزى بزرگ شما را فرا خواهد گرفت!» (۱۵۶)

❈❈❈

فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُواْ نَادِمِینَ (۱۵۷)

سرانجام بر آن (ناقه) حمله نموده آن را «پى‏» کردند؛ (و هلاک نمودند) سپس از کرده خود پشیمان شدند! (۱۵۷)

❈❈❈

فَأَخَذَهُمُ ﭐلْعَذَابُ إِنَّ فِی ذَالِکَ لَئَایَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ (۱۵۸)

و عذاب الهى آنان را فرا گرفت؛ در این، آیت و نشانه‏ اى است؛ ولى بیشتر آنان مؤمن نبودند! (۱۵۸)

❈❈❈

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلرَّحِیمُ (۱۵۹)

و پروردگار تو عزیز و رحیم است! (۱۵۹)

❈❈❈

کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ ﭐلْمُرْسَلِینَ (۱۶۰)

قوم لوط فرستادگان (خدا) را تکذیب کردند، (۱۶۰)

❈❈❈

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (۱۶۱)

هنگامى که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا تقوا پیشه نمى‏ کنید؟! (۱۶۱)

❈❈❈

إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ (۱۶۲)

من براى شما پیامبرى امین هستم! (۱۶۲)

❈❈❈

فَـﭑتَّقُواْ ﭐللَّهَ وَأَطِیعُونِ (۱۶۳)

پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید! (۱۶۳)

❈❈❈

وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۱۶۴)

من در برابر این دعوت، اجرى از شما نمى‏ طلبم، اجر من فقط بر پروردگار عالمیان است! (۱۶۴)

❈❈❈

أَتَأْتُونَ ﭐلذُّکْرَانَ

آیا شما به سراغ جنس ذکور مى‏ روید (و همجنس بازى مى ‏کنید، آیا این زشت و ننگین نیست؟!)