سوره فرقان – صفحه ۳۰۱ قران

آیات استخاره سوره فرقان به همراه ترجمه

سوره فرقان (صفحه ۳۰۱)

وَکَانُواْ قَوْماً بُوراً (۱۸)

و تباه و هلاک شدند.» (۱۸)

❈❈❈

فَقَدْ کَذَّبُوکُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِیعُونَ صَرْفاً وَلَا نَصْراً وَمَن یَظْلِم مِّنکُمْ نُذِقْهُ عَذَاباً کَبِیراً (۱۹)

(خداوند به آنان مى‏ گوید: ببینید) این معبودان، شما را در آنچه مى ‏گویید تکذیب کردند! اکنون نمى ‏توانید عذاب الهى را برطرف بسازید، یا از کسى یارى بطلبید! و هر کس از شما ستم کند، عذاب شدیدى به او مى‏ چشانیم! (۱۹)

❈❈❈

وَما أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ مِنَ ﭐلْمُرْسَلِینَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَیَأْکُلُونَ ﭐلطَّعَامَ وَیَمْشُونَ فِی ﭐلْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَکُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَکَانَ رَبُّکَ بَصِیراً (۲۰)

ما هیچ یک از رسولان را پیش از تو نفرستادیم مگر اینکه غذا مى ‏خوردند و در بازار‌ها راه مى ‏رفتند؛ و بعضى از شما را وسیله امتحان بعضى دیگر قراردادیم، آیا صبر و شکیبایى مى‏ کنید (و از عهده امتحان بر مى ‏آیید)؟! و پروردگار تو همواره بصیر و بینا بوده است. (۲۰)

❈❈❈

وَقَالَ ﭐلَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْنَا ﭐلْمَلَائِکَةُ أَوْ نَرَىٰ رَبَّنَا لَقَدِ ﭐسْتَکْبَرُواْ فِی أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْاْ عُتُوّاً کَبِیراً (۲۱)

و کسانى که امیدى به دیدار ما ندارند (و رستاخیز را انکار مى ‏کنند) گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند و یا پروردگارمان را با چشم خود نمى ‏بینیم؟!» آن‌ها درباره خود تکبر ورزیدند و طغیان بزرگى کردند! (۲۱)

❈❈❈

یَوْمَ یَرَوْنَ ﭐلْمَلَائِکَةَ لَا بُشْرَىٰ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِینَ وَیَقُولُونَ حِجْراً مَّحْجُوراً (۲۲)

(آن‌ها به آرزوى خود مى ‏رسند)، اما روزى که فرشتگان را مى ‏بینند، روز بشارت براى مجرمان نخواهد بود (بلکه روز مجازات و کیفر آنان است)! و مى ‏گویند: «ما را امان دهید، ما را معاف دارید!» (اما سودى ندارد!) (۲۲)

❈❈❈

وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُواْ مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُوراً (۲۳)

و ما به سراغ اعمالى که انجام داده ‏اند مى‏ رویم، و همه را همچون ذرات غبار پراکنده در هوا قرار مى‏ دهیم! (۲۳)

❈❈❈

أَصْحَابُ ﭐلْجَنَّةِ یَوْمَئِذٍ خَیْرٌ مُّسْتَقَرّاً وَأَحْسَنُ مَقِیلًا (۲۴)

بهشتیان در آن روز قرارگاهشان از همه بهتر، و استراحتگاهشان نیکوتر است! (۲۴)

❈❈❈

وَیَوْمَ تَشَقَّقُ ﭐلسَّمَاءُ بِـﭑلْغَمَامِ وَنُزِّلَ ﭐلْمَلَائِکَةُ تَنْزِیلًا (۲۵)

و (بخاطر آور) روزى را که آسمان با ابر‌ها شکافته مى ‏شود، و فرشتگان نازل مى ‏گردند. (۲۵)

❈❈❈

ﭐلْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ ﭐلْحَقُّ لِلرَّحْمَـٰنِ وَکَانَ یَوْماً عَلَى ﭐلْکَافِرِینَ عَسِیراً (۲۶)

حکومت در آن روز از آن خداوند رحمان است؛ و آن روز، روز سختى براى کافران خواهد بود! (۲۶)

❈❈❈

وَیَوْمَ یَعَضُّ ﭐلظَّالِمُ عَلَىٰ یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی ﭐتَّخَذْتُ مَعَ ﭐلرَّسُولِ سَبِیلًا (۲۷)

و (به خاطر آور) روزى را که ستمکار دست خود را (از شدت حسرت) به دندان مى‏ گزد و مى ‏گوید: «اى کاش با رسول (خدا) راهى برگزیده بودم! (۲۷)

❈❈❈

یَا وَیْلَتَىٰ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَاناً خَلِیلًا (۲۸)

اى واى بر من، کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نکرده بودم! (۲۸)

❈❈❈

لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ ﭐلذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِی وَکَانَ ﭐلشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا (۲۹)

او مرا از یادآورى (حق) گمراه ساخت بعد از آنکه (یاد حق) به سراغ من آمده بود!» و شیطان همیشه خوارکننده انسان بوده است! (۲۹)

❈❈❈

وَقَالَ ﭐلرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی ﭐتَّخَذُواْ هَـٰذَا ﭐلْقُرْءَانَ مَهْجُوراً (۳۰)

و پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا! قوم من قرآن را رها کردند». (۳۰)

❈❈❈

وَکَذَالِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوّاً مِّنَ ﭐلْمُجْرِمِینَ وَکَفَىٰ بِرَبِّکَ هَادِیاً وَنَصِیراً (۳۱)

(آرى) این گونه براى هر پیامبرى دشمنى از مجرمان قرار دادیم؛ اما (براى تو) همین بس که پروردگارت هادى و یاور (تو) باشد! (۳۱)