سوره مومنون – صفحه ۲۸۹ قران

آیات استخاره سوره مومنون به همراه ترجمه

سوره مومنون (صفحه ۲۸۹)

قُلْ مَن بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ یُجِیرُ وَلَا یُجَارُ عَلَیْهِ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (۸۸)

بگو: «اگر مى ‏دانید، چه کسى حکومت همه موجودات را در دست دارد، و به بى پناهان پناه مى‏ دهد، و نیاز به پناه‏ دادن ندارد؟!» (۸۸)

❈❈❈

سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (۸۹)

خواهند گفت: «(همه اینها) از آن خداست‏» بگو: «با این حال چگونه مى‏ گویید سحر شده‏ اید (و این سخنان سحر و افسون است)؟!» (۸۹)

❈❈❈

بَلْ ءَاتَیْنَاهُم بِـﭑلْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ (۹۰)

نه، (واقع این است که) ما حق را براى آن‌ها آوردیم؛ و آنان دروغ مى‏ گویند! (۹۰)

❈❈❈

مَا ﭐتَّخَذَ ﭐللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَـٰهٍ إِذاً لَّذَهَبَ کُلُّ إِلَـٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ سُبْحَانَ ﭐللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ (۹۱)

خدا هرگز فرزندى براى خود انتخاب نکرده؛ و معبود دیگرى با او نیست؛ که اگر چنین مى ‏شد، هر یک از خدایان مخلوقات خود را تدبیر و اداره مى‏ کردند و بعضى بر بعضى دیگر برترى مى‏ جستند (و جهان هستى به تباهى کشیده مى‏شد)؛ منزه است خدا از آنچه آنان توصیف مى‏ کنند! (۹۱)

❈❈❈

عَالِمِ ﭐلْغَیْبِ وَﭐلشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ (۹۲)

او داناى نهان و آشکار است؛ پس برتر است از آنچه براى او همتا قرار مى‏ دهند! (۹۲)

❈❈❈

قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِیَنِّی مَا یُوعَدُونَ (۹۳)

بگو: «پروردگار من! اگر عذابهایى را که به آنان وعده داده مى‏ شود به من نشان دهى (و در زندگیم آن را ببینم) … (۹۳)

❈❈❈

رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِی فِی ﭐلْقَوْمِ ﭐلظَّالِمِینَ (۹۴)

پروردگار من! مرا (در این عذابها) با گروه ستمگران قرار مده!» (۹۴)

❈❈❈

وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِیَکَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ (۹۵)

و ما تواناییم که آنچه را به آن‌ها وعده مى ‏دهیم به تو نشان دهیم! (۹۵)

❈❈❈

ﭐدْفَعْ بِـﭑلَّتِی هِیَ أَحْسَنُ ﭐلسَّیِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَصِفُونَ (۹۶)

بدى را به بهترین راه و روش دفع کن (و پاسخ بدى را به نیکى ده)! ما به آنچه توصیف مى‏ کنند آگاهتریم! (۹۶)

❈❈❈

وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ هَمَزَاتِ ﭐلشَّیَاطِینِ (۹۷)

و بگو: «پروردگارا! از وسوسه‏ هاى شیاطین به تو پناه مى ‏برم! (۹۷)

❈❈❈

وَأَعُوذُ بِکَ رَبِّ أَن یَحْضُرُونِ (۹۸)

و از اینکه آنان نزد من حاضر شوند (نیز) -اى پروردگار من- به تو پناه مى‏ برم!» (۹۸)

❈❈❈

حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ ﭐلْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ﭐرْجِعُونِ (۹۹)

شاید در آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم!» (ولى به او مى‏ گویند:) چنین نیست! این سخنى است که او به زبان مى‏ گوید (و اگر بازگردد، کارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى که برانگیخته شوند! (۱۰۰)

❈❈❈

لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ یَوْمِ یُبْعَثُونَ (۱۰۰)

هنگامى که در «صور» دمیده شود، هیچ یک از پیوندهاى خویشاوندى میان آن‌ها در آن روز نخواهد بود؛ و از یکدیگر تقاضاى کمک نمى‏ کنند (چون کارى از کسى ساخته نیست)! (۱۰۱)

❈❈❈

فَإِذَا نُفِخَ فِی ﭐلصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَلَا یَتَسَاءَلُونَ (۱۰۱)

و کسانى که وزنه اعمالشان سنگین است، همان رستگارانند! (۱۰۲)

❈❈❈

فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلْمُفْلِحُونَ (۱۰۲)

و آنان که وزنه اعمالشان سبک باشد، کسانى هستند که سرمایه وجود خود را از دست داده، در جهنم جاودانه خواهند ماند! (۱۰۳)

❈❈❈

وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُوْلَـٰئِکَ ﭐلَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (۱۰۳)

شعله‏ هاى سوزان آتش همچون شمشیر به صورتهایشان نواخته مى‏ شود؛ و در دوزخ چهره‏اى عبوس دارند. (۱۰۴)

❈❈❈

تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ ﭐلنَّارُ وَهُمْ فِیهَا کَالِحُونَ (۱۰۴)

(به آن‌ها گفته مى ‏شود:) آیا آیات من بر شما خوانده نمى ‏شد، پس آن را تکذیب مى‏ کردید؟! (۱۰۵)

❈❈❈

أَلَمْ تَکُنْ ءَایَاتِی تُتْلَىٰ عَلَیْکُمْ فَکُنتُم بِهَا تُکَذِّبُونَ (۱۰۵)

مى‏ گویند: پروردگارا! بدبختى ما بر ما چیره شد