سوره انبیا – صفحه ۲۷۳ قران

 

آیات استخاره سوره انبیا به همراه ترجمه

سوره انبیا (صفحه ۲۷۳)

إِنَّهُ مِنَ ﭐلصَّالِحِینَ (۷۵)

او از صالحان بود. (۷۵)

❈❈❈

وَنُوحاً إِذْ نَادَىٰ مِن قَبْلُ فَـﭑسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ ﭐلْکَرْبِ ﭐلْعَظِیمِ (۷۶)

و نوح را (به یاد آور) هنگامى که پیش از آن (زمان، پروردگار خود را) خواند! ما دعاى او را مستجاب کردیم؛ و او و خاندانش را از اندوه بزرگ نجات دادیم؛ (۷۶)

❈❈❈

وَنَصَرْنَاهُ مِنَ ﭐلْقَوْمِ ﭐلَّذِینَ کَذَّبُواْ بِئَایَاتِنا إِنَّهُمْ کَانُواْ قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِینَ (۷۷)

و او را در برابر جمعیتى که آیات ما را تکذیب کرده بودند یارى دادیم؛ چرا که قوم بدى بودند؛ از این رو همه آن‌ها را غرق کردیم! (۷۷)

❈❈❈

وَدَاوُودَ وَسُلَیْمَانَ إِذْ یَحْکُمَانِ فِی ﭐلْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِیهِ غَنَمُ ﭐلْقَوْمِ وَکُنَّا لِحُکْمِهِمْ شَاهِدِینَ (۷۸)

و داوود و سلیمان را (به خاطر بیاور) هنگامى که درباره کشتزارى که گوسفندان بى شبان قوم، شبانگاه در آن چریده (و آن را تباه کرده) بودند، داورى مى‏ کردند؛ و ما بر حکم آنان شاهد بودیم. (۷۸)

❈❈❈

فَفَهَّمْنَاهَا سُلَیْمَانَ وَکُلًّا ءَاتَیْنَا حُکْماً وَعِلْماً وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ ﭐلْجِبَالَ یُسَبِّحْنَ وَﭐلطَّیْرَ وَکُنَّا فَاعِلِینَ (۷۹)

ما (حکم واقعى) آن را به سلیمان فهماندیم؛ و به هر یک از آنان (شایستگى) داورى، و علم فراوانى دادیم؛ و کوه‏ها و پرندگان را با داوود مسخر ساختیم، که (همراه او) تسبیح (خدا) مى‏ گفتند؛ و ما این کار را انجام دادیم! (۷۹)

❈❈❈

وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّکُمْ لِتُحْصِنَکُم مِّن بَأْسِکُمْ فَهَلْ أَنتُمْ شَاکِرُونَ (۸۰)

و ساختن زره را بخاطر شما به او تعلیم دادیم، تا شما را در جنگهایتان حفظ کند؛ آیا شکرگزار (این نعمتهاى خدا) هستید؟ (۸۰)

❈❈❈

وَلِسُلَیْمَانَ ﭐلرِّیحَ عَاصِفَةً تَجْرِی بِأَمْرِهِ إِلَى ﭐلْأَرْضِ ﭐلَّتِی بَارَکْنَا فِیهَا وَکُنَّا بِکُلِّ شَیْءٍ عَالِمِینَ (۸۱)

و تندباد را مسخر سلیمان ساختیم، که بفرمان او بسوى سرزمینى که آن را پربرکت کرده بودیم جریان مى یافت؛ و ما از همه چیز آگاه بوده‏ ایم. (۸۱)

❈❈❈

وَمِنَ ﭐلشَّیَاطِینِ مَن یَغُوصُونَ لَهُ وَیَعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَالِکَ وَکُنَّا لَهُمْ حَافِظِینَ (۸۲)

و گروهى از شیاطین (را نیز مسخر او قرار دادیم، که در دریا) برایش غواصى مى‏ کردند؛ و کارهایى غیر از این (نیز) براى او انجام مى‏ دادند؛ و ما آن‌ها را (از سرکشى) حفظ مى‏ کردیم! (۸۲)

❈❈❈

وَأَیُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ ﭐلضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ ﭐلرَّاحِمِینَ (۸۳)

و ایوب را (به یاد آور) هنگامى که پروردگارش را خواند (و عرضه داشت): «بدحالى و مشکلات به من روى آورده؛ و تو مهربانترین مهربانانى!» (۸۳)

❈❈❈

فَـﭑسْتَجَبْنَا لَهُ فَکَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ضُرٍّ وَءَاتَیْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَذِکْرَىٰ لِلْعَابِدِینَ (۸۴)

ما دعاى او را مستجاب کردیم؛ و ناراحتی هایى را که داشت برطرف ساختیم؛ و خاندانش را به او بازگرداندیم؛ و همانندشان را بر آن‌ها افزودیم؛ تا رحمتى از سوى ما و تذکرى براى عبادت‏ کنندگان باشد. (۸۴)

❈❈❈

وَإِسْمَاعِیلَ وَإِدْرِیسَ وَذَا ﭐلْکِفْلِ کُلٌّ مِّنَ ﭐلصَّابِرِینَ (۸۵)

و اسماعیل و ادریس و ذاالکفل را (به یاد آور) که همه از صابران بودند. (۸۵)

❈❈❈

وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِی رَحْمَتِنَا إِنَّهُم مِّنَ ﭐلصَّالِحِینَ (۸۶)

و ما آنان را در رحمت خود وارد ساختیم؛ چرا که آن‌ها از صالحان بودند. (۸۶)

❈❈❈

وَذَا ﭐلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَىٰ فِی ﭐلظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَـٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی

و ذاالنون (یونس) را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت؛ و چنین مى‏ پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ (اما موقعى که در کام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمت‌ها (ى متراکم) صدا زد: (خداوندا!) جز تو معبودى نیست! منزهى تو! من