سوره مریم - صفحه ۲۵۷ قران

به بندگان پرهیزگار خود، به ارث مى‏ دهیم. (۶۳)

(پس از تاخیر وحى، جبرئیل به پیامبر عرض کرد:) ما جز بفرمان پروردگار تو، نازل نمى ‏شویم؛ آنچه پیش روى ما، و پشت سر ما، و آنچه میان این دو مى ‏باشد، همه از آن اوست؛ و پروردگارت هرگز فراموشکار نبوده (و نیست)! (۶۴)

همان پروردگار آسمان‌ها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد! او را پرستش کن؛ و در راه عبادتش شکیبا باش! آیا مثل و مانندى براى او مى ‏یابى؟! (۶۵)

انسان مى‏ گوید: «آیا پس از مردن، زنده (از قبر) بیرون خواهم آمد؟!» (۶۶)

آیا انسان به خاطر نمى ‏آورد که ما پیش از این او را آفریدیم در حالى که چیزى نبود؟! (۶۷)

سوگند به پروردگارت که همه آن‌ها را همراه با شیاطین در قیامت جمع مى‏ کنیم؛ سپس همه را -در حالى که به زانو درآمده ‏اند- گرداگرد جهنم حاضر مى‏ سازیم. (۶۸)

سپس از هر گروه و جمعیتى، کسانى را که در برابر خداوند رحمان از همه سرکش‌تر بوده‏ اند، جدا مى ‏کنیم. (۶۹)

بعد از آن، ما بخوبى از کسانى که براى سوختن در آتش سزاوارترند، آگاهتریم! (۷۰)

و همه شما (بدون استثنا) وارد جهنم مى ‏شوید؛ این امرى است حتمى و قطعى بر پروردگارت! (۷۱)

سپس آن‌ها را که تقوا پیشه کردند از آن رهایى مى‏ب خشیم؛ و ظالمان را -در حالى که (از ضعف و ذلت) به زانو درآمده ‏اند- در آن رها مى ‏سازیم. (۷۲)

و هنگامى که آیات روشن ما بر آنان خوانده مى‏ شود، کافران به مؤمنان مى ‏گویند: «کدام یک از دو گروه (ما و شما) جایگاهش بهتر، و جلسات انس و مشورتش زیباتر، و بخشش او بیشتر است؟!» (۷۳)

چه بسیار اقوامى را پیش از آنان نابود کردیم که هم مال و ثروتشان از آن‌ها بهتر بود، و هم ظاهرشان آراسته ‏تر! (۷۴)

بگو: «کسى که در گمراهى است، باید خداوند به او مهلت دهد تا زمانى که وعده الهى را با چشم خود ببینند: یا عذاب (این دنیا)، یا (عذاب) قیامت! (آن روز) خواهند دانست چه کسى جایش بدتر، و لشکرش ناتوانتر است!» (۷۵)

(اما) کسانى که در راه هدایت گام نهادند، خداوند بر هدایتشان مى ‏افزاید؛ و آثار شایسته ‏اى که (از انسان) باقى مى‏ ماند، ثوابش در پیشگاه پروردگارت بهتر