سوره کهف – صفحه ۲۵۱ قران

آیات استخاره سوره کهف به همراه ترجمه

سوره کهف (صفحه ۲۵۱)

وَأَمَّا مَنْ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَالِحاً فَلَهُ جَزَاءً ﭐلْحُسْنَىٰ وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا یُسْراً (۸۸)

و اما کسى که ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد، پاداشى نیکوتر خواهد داشت؛ و ما دستور آسانى به او خواهیم داد.» (۸۸)

❈❈❈

ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً (۸۹)

سپس (بار دیگر) از اسبابى (که در اختیار داشت) بهره گرفت… (۸۹)

❈❈❈

حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ ﭐلشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَىٰ قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتْراً (۹۰)

تا به خاستگاه خورشید رسید؛ (در آن جا) دید خورشید بر جمعیتى طلوع مى ‏کند که در برابر (تابش) آفتاب، پوششى براى آن‌ها قرار نداده بودیم (و هیچ گونه سایبانى نداشتند). (۹۰)

❈❈❈

کَذَالِکَ وَقَدْ أَحَطْنَا بِمَا لَدَیْهِ خُبْراً (۹۱)

(آرى) اینچنین بود (کار ذوالقرنین)! و ما بخوبى از امکاناتى که نزد او بود آگاه بودیم! (۹۱)

❈❈❈

ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً (۹۲)

(باز) از اسباب مهمى (که در اختیار داشت) استفاده کرد… (۹۲)

❈❈❈

حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ بَیْنَ ﭐلسَّدَّیْنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوْماً لَّا یَکَادُونَ یَفْقَهُونَ قَوْلًا (۹۳)

(و همچنان به راه خود ادامه داد) تا به میان دو کوه رسید؛ و در کنار آن دو (کوه) قومى را یافت که هیچ سخنى را نمى ‏فهمیدند (و زبانشان مخصوص خودشان بود)! (۹۳)

❈❈❈

قَالُواْ یَا ذَا ﭐلْقَرْنَیْنِ إِنَّ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِی ﭐلْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَکَ خَرْجاً عَلَىٰ أَن تَجْعَلَ بَیْنَنَا وَبَیْنَهُمْ سَدّاً (۹۴)

(آن گروه به او) گفتند: «اى ذو القرنین یاجوج و ماجوج در این سرزمین فساد مى ‏کنند؛ آیا ممکن است ما هزینه ‏اى براى تو قرار دهیم، که میان ما و آن‌ها سدى ایجاد کنى؟!» (۹۴)

❈❈❈

قَالَ مَا مَکَّنِّی فِیهِ رَبِّی خَیْرٌ فَأَعِینُونِی بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُمْ رَدْماً (۹۵)

(ذو القرنین) گفت: «آنچه پروردگارم در اختیار من گذارده، بهتر است (از آنچه شما پیشنهاد مى ‏کنید)! مرا با نیرویى یارى دهید، تا میان شما و آن‌ها سد محکمى قرار دهم! (۹۵)

❈❈❈

ءَاتُونِی زُبَرَ ﭐلْحَدِیدِ حَتَّىٰ إِذَا سَاوَىٰ بَیْنَ ﭐلصَّدَفَیْنِ قَالَ ﭐنفُخُواْ حَتَّىٰ إِذَا جَعَلَهُ نَاراً قَالَ ءَاتُونِی أُفْرِغْ عَلَیْهِ قِطْراً (۹۶)

قطعات بزرگ آهن برایم بیاورید (و آن‌ها را روى هم بچینید)!» تا وقتى که کاملا میان دو کوه را پوشانید، گفت: «(در اطراف آن آتش بیفروزید، و) در آن بدمید!» (آن‌ها دمیدند) تا قطعات آهن را سرخ و گداخته کرد، و گفت: «(اکنون) مس مذاب برایم بیاورید تا بر روى آن بریزم!» (۹۶)

❈❈❈

فَمَا ﭐسْطَاعُواْ أَن یَظْهَرُوهُ وَمَا ﭐسْتَطَاعُواْ لَهُ نَقْباً (۹۷)

(سرانجام چنان سد نیرومندى ساخت) که آن‌ها (طایفه یاجوج و ماجوج) قادر نبودند از آن بالا روند؛ و نمى ‏توانستند نقبى در آن ایجاد کنند. (۹۷)

❈❈❈

قَالَ هَـٰذَا رَحْمَةٌ مِّن رَّبِّی فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَکَّاءَ وَکَانَ وَعْدُ رَبِّی حَقّاً (۹۸)

(آنگاه) گفت: «این از رحمت پروردگار من است! اما هنگامى که وعده پروردگارم فرا رسد، آن را در هم مى‏ کوبد؛ و وعده پروردگارم حق است!» (۹۸)

❈❈❈

وَتَرَکْنَا بَعْضَهُمْ یَوْمَئِذٍ یَمُوجُ فِی بَعْضٍ وَنُفِخَ فِی ﭐلصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعاً (۹۹)

و در آن روز (که جهان پایان مى ‏گیرد)، ما آنان را چنان رها مى ‏کنیم که درهم موج مى ‏زنند؛ و در صور (شیپور) دمیده مى ‏شود؛ و ما همه را جمع مى‏ کنیم! (۹۹)

❈❈❈

وَعَرَضْنَا جَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ لِّلْکَافِرِینَ عَرْضاً (۱۰۰)

در آن روز، جهنم را بر کافران عرضه مى ‏داریم! (۱۰۰)

❈❈❈

ﭐلَّذِینَ کَانَتْ أَعْیُنُهُمْ فِی غِطَاءٍ عَن ذِکْرِی وَکَانُواْ لَا یَسْتَطِیعُونَ سَمْعاً (۱۰۱)

همان‌ها که پرده ‏اى چشمانشان را از یاد من پوشانده بود، و قدرت شنوایى نداشتند! (۱۰۱)

❈❈❈

أَفَحَسِبَ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ أَن یَتَّخِذُواْ عِبَادِی مِن دُونِی أَوْلِیَاءَ

آیا کافران پنداشتند مى‏ توانند بندگانم را به جاى من اولیاى خود انتخاب کنند؟!