سوره ابراهیم – صفحه ۲۱۱ قران

آیات استخاره به همراه ترجمه

فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ (۱۰)

شما دلیل و معجزه روشنى براى ما بیاورید!» (۱۰)

❈❈❈

قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ وَلَـٰکِنَّ ﭐللَّهَ یَمُنُّ عَلَىٰ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَمَا کَانَ لَنَا أَن نَّأْتِیَکُم بِسُلْطَانٍ إِلَّا بِإِذْنِ ﭐللَّهِ وَعَلَى ﭐللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ ﭐلْمُؤْمِنُونَ (۱۱)

پیامبرانشان به آن‌ها گفتند: «درست است که ما بشرى همانند شما هستیم، ولى خداوند بر هر کس از بندگانش بخواهد (و شایسته بداند)، نعمت مى ‏بخشد (و مقام رسالت عطا مى ‏کند)! و ما هرگز نمى ‏توانیم معجزه‏اى جز بفرمان خدا بیاوریم! (و از تهدیدهاى شما نمى‏ هراسیم؛) افراد باایمان باید تنها بر خدا توکل کنند! (۱۱)

❈❈❈

وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَى ﭐللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا ءَاذَیْتُمُونَا وَعَلَى ﭐللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ ﭐلْمُتَوَکِّلُونَ (۱۲)

و چرا بر خدا توکل نکنیم، با اینکه ما را به راه‏ هاى (سعادت) رهبرى کرده است؟! و ما بطور مسلم در برابر آزارهاى شما صبر خواهیم کرد (و دست از رسالت خویش بر نمى ‏داریم)! و توکل‏ کنندگان، باید فقط بر خدا توکل کنند!» (۱۲)

❈❈❈

وَقَالَ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّـکُم مِّنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنَا فَأَوْحَىٰ إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِکَنَّ ﭐلظَّالِمِینَ (۱۳)

(ولى) کافران به پیامبران خود گفتند: «ما قطعا شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد، مگر اینکه به آیین ما بازگردید!» در این حال، پروردگارشان به آن‌ها وحى فرستاد که: «ما ظالمان را هلاک مى ‏کنیم! (۱۳)

❈❈❈

وَلَنُسْکِنَنَّـکُمُ ﭐلْأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ذَالِکَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِی وَخَافَ وَعِیدِ (۱۴)

و شما را بعد از آنان در زمین سکونت خواهیم داد، این (موفقیت)، براى کسى است که از مقام (عدالت) من بترسد؛ و از عذاب (من) بیمناک باشد!» (۱۴)

❈❈❈

وَﭐسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ (۱۵)

و آن‌ها (از خدا) تقاضاى فتح و پیروزى (بر کفار) کردند؛ و (سرانجام) هر گردنکش منحرفى نومید و نابود شد! (۱۵)

❈❈❈

مِّن وَرَائِهِ جَهَنَّمُ وَیُسْقَىٰ مِن مَّاءٍ صَدِیدٍ (۱۶)

به دنبال او جهنم خواهد بود؛ و از آب بد بوى متعفنى نوشانده مى ‏شود! (۱۶)

❈❈❈

یَتَجَرَّعُهُ وَلَا یَکَادُ یُسِیغُهُ وَیَأْتِیهِ ﭐلْمَوْتُ مِن کُلِّ مَکَانٍ وَمَا هُوَ بِمَیِّتٍ وَمِن وَرَائِهِ عَذَابٌ غَلِیظٌ (۱۷)

بزحمت جرعه جرعه آن را سرمى ‏کشد؛ و هرگز حاضر نیست به میل خود آن را بیاشامد؛ و مرگ از هرجا به سراغ او مى ‏آید؛ ولى با این همه نمى ‏میرد! و بدنبال آن، عذاب شدیدى است! (۱۷)

❈❈❈

مَّثَلُ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ کَرَمَادٍ ﭐشْتَدَّتْ بِهِ ﭐلرِّیحُ فِی یَوْمٍ عَاصِفٍ لَّا یَقْدِرُونَ مِمَّا کَسَبُواْ عَلَىٰ شَیْءٍ ذَالِکَ هُوَ ﭐلضَّلَالُ ﭐلْبَعِیدُ (۱۸)

اعمال کسانى که به پروردگارشان کافر شدند، همچون خاکسترى است در برابر تندباد در یک روز طوفانى! آن‌ها توانایى ندارند کمترین چیزى از آنچه را انجام داده‏ اند، به دست آورند؛ و این همان گمراهى دور و دراز است! (۱۸)

❈❈❈

أَلَمْ تَرَ أَنَّ ﭐللَّهَ خَلَقَ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضَ بِـﭑلْحَقِّ إِن یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ (۱۹)

آیا ندیدى خداوند، آسمان‌ها و زمین را بحق آفریده است؟! اگر بخواهد، شما را مى‏ برد و خلق تازه‏ اى مى ‏آورد! (۱۹)

❈❈❈

وَمَا ذَالِکَ عَلَى ﭐللَّهِ بِعَزِیزٍ (۲۰)

و این کار براى خدا مشکل نیست! (۲۰)

❈❈❈

وَبَرَزُواْ لِلَّهِ جَمِیعاً فَقَالَ ﭐلضُّعَفَاءُ لِلَّذِینَ ﭐسْتَکْبَرُواْ إِنَّا

و (در قیامت)، همه آن‌ها در برابر خدا ظاهر مى‏ شوند؛ در این هنگام، ضعفا (دنباله‏ روان نادان) به مستکبران (و رهبران گمراه) مى ‏گویند: ما