سوره یوسف – صفحه ۲۰۳ قران

آیات استخاره سوره یوسف به همراه ترجمه

سوره یوسف (صفحه ۲۰۳)

وَمَا أَکْثَرُ ﭐلنَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِینَ (۱۰۳)

و بیشتر مردم، هر چند اصرار داشته باشى، ایمان نمى‏ آورند! (۱۰۳)

❈❈❈

وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ (۱۰۴)

و تو (هرگز) از آن‌ها پاداشى نمى ‏طلبى؛ آن نیست مگر تذکرى براى جهانیان! (۱۰۴)

❈❈❈

وَکَأَیِّن مِّن ءَایَةٍ فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ (۱۰۵)

و چه بسیار نشانه ‏اى (از خدا) در آسمان‌ها و زمین که آن‌ها از کنارش مى‏ گذرند، و از آن رویگردانند! (۱۰۵)

❈❈❈

وَمَا یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِـﭑللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِکُونَ (۱۰۶)

و بیشتر آن‌ها که مدعى ایمان به خدا هستند، مشرکند! (۱۰۶)

❈❈❈

أَفَـﺄَمِنُواْ أَن تَأْتِیَهُمْ غَاشِیَةٌ مِّنْ عَذَابِ ﭐللَّهِ أَوْ تَأْتِیَهُمُ ﭐلسَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ (۱۰۷)

آیا ایمن از آنند که عذاب فراگیرى از سوى خدا به سراغ آنان بیاید، یا ساعت رستاخیز ناگهان فرارسد، در حالى که متوجه نیستند؟! (۱۰۷)

❈❈❈

قُلْ هَـٰذِهِ سَبِیلِی أَدْعُواْ إِلَى ﭐللَّهِ عَلَىٰ بَصِیرَةٍ أَنَاْ وَمَنِ ﭐتَّبَعَنِی وَسُبْحَانَ ﭐللَّهِ وَمَا أَنَاْ مِنَ ﭐلْمُشْرِکِینَ (۱۰۸)

بگو: «این راه من است من و پیروانم، و با بصیرت کامل، همه مردم را به سوى خدا دعوت مى ‏کنیم! منزه است خدا! و من از مشرکان نیستم!» (۱۰۸)

❈❈❈

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِی إِلَیْهِم مِّنْ أَهْلِ ﭐلْقُرَىٰ أَفَلَمْ یَسِیرُواْ فِی ﭐلْأَرْضِ فَیَنظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ ﭐلَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ ﭐلْئَاخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ ﭐتَّقَوْاْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (۱۰۹)

و ما نفرستادیم پیش از تو، جز مردانى از اهل آبادی‌ها که به آن‌ها وحى مى ‏کردیم! آیا (مخالفان دعوت تو) در زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانى که پیش از آن‌ها بودند چه شد؟! و سراى آخرت براى پرهیزکاران بهتر است! آیا فکر نمى‏ کنید؟! (۱۰۹)

❈❈❈

حَتَّىٰ إِذَا ﭐسْتَیْأَسَ ﭐلرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُواْ جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّیَ مَن نَّشَاءُ وَلَا یُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ ﭐلْقَوْمِ ﭐلْمُجْرِمِینَ (۱۱۰)

(پیامبران به دعوت خود، و دشمنان آن‌ها به مخالفت خود همچنان ادامه دادند) تا آنگاه که رسولان مایوس شدند، و (مردم) گمان کردند که به آنان دروغ گفته شده است؛ در این هنگام، یارى ما به سراغ آن‌ها آمد؛ آنان را که خواستیم نجات یافتند؛ و مجازات و عذاب ما از قوم گنهکار بازگردانده نمى ‏شود! (۱۱۰)

❈❈❈

لَقَدْ کَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُوْلِی ﭐلْأَلْبَابِ مَا کَانَ حَدِیثاً یُفْتَرَىٰ وَلَـٰکِن تَصْدِیقَ ﭐلَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ کُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (۱۱۱)

در سرگذشت آن‌ها درس عبرتى براى صاحبان اندیشه بود! این‌ها داستان دروغین نبود؛ بلکه (وحى آسمانى است، و) هماهنگ است با آنچه پیش روى او (از کتب آسمانى پیشین) قرار دارد؛ و شرح هر چیزى (که پایه سعادت انسان است)؛ و هدایت و رحمتى است براى گروهى که ایمان مى ‏آورند! (۱۱۱)