سوره هود – صفحه ۱۸۵ قران

آیات استخاره سوره هود به همراه ترجمه

سوره هود (صفحه ۱۸۵)

وَإِنَّ وَعْدَکَ ﭐلْحَقُّ وَأَنتَ أَحْکَمُ ﭐلْحَاکِمِینَ (۴۵)

و وعده تو (در مورد نجات خاندانم) حق است؛ و تو از همه حکم‏ کنندگان برترى!» (۴۵)

❈❈❈

قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّی أَعِظُکَ أَن تَکُونَ مِنَ ﭐلْجَاهِلِینَ (۴۶)

فرمود: «اى نوح! او از اهل تو نیست! او عمل غیر صالحى است (فرد ناشایسته‏ اى است)! پس، آنچه را از آن آگاه نیستى، از من مخواه! من به تو اندرز مى ‏دهم تا از جاهلان نباشى؟!» (۴۶)

❈❈❈

قَالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِی وَتَرْحَمْنِی أَکُن مِّنَ ﭐلْخَاسِرِینَ (۴۷)

عرض کرد: «پروردگارا! من به تو پناه مى ‏برم که از تو چیزى بخواهم که از آن آگاهى ندارم! و اگر مرا نبخشى، و بر من رحم نکنى، از زیانکاران خواهم بود!» (۴۷)

❈❈❈

قِیلَ یَا نُوحُ ﭐهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَبَرکَاتٍ عَلَیْکَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَکَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ یَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ (۴۸)

(به نوح) گفته شد: «اى نوح! با سلامت و برکاتى از ناحیه ما بر تو و بر تمام امتهایى که با تواند، فرود آى! و امتهاى نیز هستند که ما آن‌ها را از نعمت‌ها بهره ‏مند خواهیم ساخت، سپس عذاب دردناکى از سوى ما به آن‌ها مى ‏رسد (چرا که این نعمت‌ها را کفران مى‏ کنند!)» (۴۸)

❈❈❈

تِلْکَ مِنْ أَنبَاءِ ﭐلْغَیْبِ نُوحِیهَا إِلَیْکَ مَا کُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلَا قَوْمُکَ مِن قَبْلِ هَـٰذَا فَـﭑصْبِرْ إِنَّ ﭐلْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ (۴۹)

این‌ها از خبرهاى غیب است که به تو (اى پیامبر) وحى مى ‏کنیم؛ نه تو، و نه قومت، این‌ها را پیش از این نمى‏ دانستید! بنابر این، صبر و استقامت کن، که عاقبت از آن پرهیزگاران است! (۴۹)

❈❈❈

وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ یَا قَوْمِ ﭐعْبُدُواْ ﭐللَّهَ مَا لَکُم مِّنْ إِلَـٰهٍ غَیْرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ (۵۰)

(ما) به سوى (قوم) عاد، برادرشان «هود» را فرستادیم؛ (به آنها) گفت: «اى قوم من! خدا را پرستش کنید، که معبودى جز او براى شما نیست! شما فقط تهمت مى‏ زنید (و بت‌ها را شریک او مى ‏خوانید)! (۵۰)

❈❈❈

یَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى ﭐلَّذِی فَطَرَنِی أَفَلَا تَعْقِلُونَ (۵۱)

اى قوم من! من از شما براى این (رسالت)، پاداشى نمى ‏طلبم؛ پاداش من، تنها بر کسى است که مرا آفریده است؛ آیا نمى ‏فهمید؟! (۵۱)

❈❈❈

وَیَا قَوْمِ ﭐسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُرْسِلِ ﭐلسَّمَاءَ عَلَیْکُم مِّدْرَاراً وَیَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِکُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْاْ مُجْرِمِینَ (۵۲)

و اى قوم من! از پروردگارتان طلب آمرزش کنید، سپس به سوى او بازگردید، تا (باران) آسمان را پى در پى بر شما بفرستد؛ و نیرویى بر نیرویتان بیفزاید! و گنهکارانه، روى (از حق) بر نتابید!» (۵۲)

❈❈❈

قَالُواْ یَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَیِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِکِی ءَالِهَتِنَا عَن قَوْلِکَ وَمَا نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنِینَ (۵۳)

گفتند: «اى هود! تو دلیل روشنى براى ما نیاورده ‏اى! و ما خدایان خود را بخاطر حرف تو، رها نخواهیم کرد! و ما (اصلا) به تو ایمان نمى‏ آوریم! (۵۳)

❈❈❈

إِن نَّقُولُ إِلَّا ﭐعْتَرَاکَ بَعْضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوءٍ قَالَ إِنِّی أُشْهِدُ ﭐللَّهَ وَﭐشْهَدُواْ أَنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِکُونَ (۵۴)

ما (درباره تو) فقط مى ‏گوییم: بعضى از خدایان ما، به تو زیان رسانده (و عقلت را ربوده) اند!» (هود) گفت: من خدا را به شهادت مى ‏طلبم، شما نیز گواه باشید که من بیزارم از آنچه شریک (خدا) قرارمى ‏دهید… (۵۴)

❈❈❈

مِن دُونِهِ فَکِیدُونِی جَمِیعاً ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ (۵۵)

از آنچه غیر او (مى ‏پرستید)! حال که چنین است، همگى براى من نقشه بکشید؛ و مرا مهلت ندهید! (اما بدانید کارى از دست شما ساخته نیست!) (۵۵)