سوره یونس – صفحه ۱۷۳ قران

آیات استخاره سوره یونس به همراه ترجمه

سوره یونس (صفحه ۱۷۳)

قُلِ ﭐللَّهُ یَهْدِی لِلْحَقِّ أَفَمَن یَهْدِی إِلَى ﭐلْحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لَّا یَهِدِّی إِلَّا أَن یُهْدَىٰ فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ (۳۵)

بگو: «تنها خدا به حق هدایت مى ‏کند! آیا کسى که هدایت به سوى حق مى‏ کند براى پیروى شایسته‏ تر است، یا آن کس که خود هدایت نمى ‏شود مگر هدایتش کنند؟ شما را چه مى‏ شود، چگونه داورى مى ‏کنید؟!» (۳۵)

❈❈❈

وَمَا یَتَّبِعُ أَکْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنّاً إِنَّ ﭐلظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ ﭐلْحَقِّ شَیْئاً إِنَّ ﭐللَّهَ عَلَیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ (۳۶)

و بیشتر آنها، جز از گمان (و پندارهاى بى‏ اساس)، پیروى نمى ‏کنند؛ (در حالى که) گمان، هرگز انسان را از حق بى ‏نیاز نمى‏ سازد (و به حق نمى‏ رساند)! به یقین، خداوند از آنچه انجام مى ‏دهند، آگاه است! (۳۶)

❈❈❈

وَمَا کَانَ هَـٰذَا ﭐلْقُرْءَانُ أَن یُفْتَرَىٰ مِن دُونِ ﭐللَّهِ وَلَـٰکِن تَصْدِیقَ ﭐلَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ ﭐلْکِتَابِ لَا رَیْبَ فِیهِ مِن رَّبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۳۷)

شایسته نبود (و امکان نداشت) که این قرآن، بدون وحى الهى به خدا نسبت داده شود؛ ولى تصدیقى است براى آنچه پیش از آن است (از کتب آسمانى)، و شرح و تفصیلى بر آن‌ها است؛ شکى در آن نیست، و از طرف پروردگار جهانیان است. (۳۷)

❈❈❈

أَمْ یَقُولُونَ ﭐفْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَﭐدْعُواْ مَنِ ﭐسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ ﭐللَّهِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ (۳۸)

آیا آن‌ها مى‏ گویند: «او قرآن را بدروغ به‏ خدا نسبت داده است‏»؟! بگو: «اگر راست مى گویید، یک سوره همانند آن بیاورید؛ و غیر از خدا، هر کس را مى‏ توانید (به یارى) طلبید!» (۳۸)

❈❈❈

بَلْ کَذَّبُواْ بِمَا لَمْ یُحِیطُواْ بِعِلْمِهِ وَلَمَّا یَأْتِهِمْ تَأْوِیلُهُ کَذَالِکَ کَذَّبَ ﭐلَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَـﭑنظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ ﭐلظَّالِمِینَ (۳۹)

(ولى آن‌ها از روى علم و دانش قرآن را انکار نکردند؛) بلکه چیزى را تکذیب کردند که آگاهى از آن نداشتند، و هنوز واقعیتش بر آنان روشن نشده است! پیشینیان آن‌ها نیز همین گونه تکذیب کردند؛ پس بنگر عاقبت کار ظالمان چگونه بود! (۳۹)

❈❈❈

وَمِنهُم مَّن یُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لَّا یُؤْمِنُ بِهِ وَرَبُّکَ أَعْلَمُ بِـﭑلْمُفْسِدِینَ (۴۰)

بعضى از آنها، به آن ایمان مى ‏آورند؛ و بعضى ایمان نمى ‏آورند؛ و پروردگارت به مفسدان آگاهتر است (و آن‌ها را بهتر مى‏ شناسد)! (۴۰)

❈❈❈

وَإِن کَذَّبُوکَ فَقُل لِّی عَمَلِی وَلَکُمْ عَمَلُکُمْ أَنتُمْ بَرِیئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَاْ بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (۴۱)

و اگر تو را تکذیب کردند، بگو: «عمل من براى من، و عمل شما براى شماست! شما از آنچه من انجام مى‏ دهم بیزارید و من (نیز) از آنچه شماانجام مى‏ دهید بیزارم!» (۴۱)

❈❈❈

وَمِنْهُم مَّن یَسْتَمِعُونَ إِلَیْکَ أَفَأَنتَ تُسْمِعُ ﭐلصُّمَّ وَلَوْ کَانُواْ لَا یَعْقِلُونَ (۴۲)

گروهى از آنان، بسوى تو گوش فرا مى ‏دهند (اما گویى هیچ نمى ‏شنوند و کرند)! آیا تو مى ‏توانى سخن خود را به گوش کران برسانى، هر چند نفهمند؟! (۴۲)

❈❈❈

وَمِنهُم مَّن یَنظُرُ إِلَیْکَ أَفَأَنتَ تَهْدِی ﭐلْعُمْیَ وَلَوْ کَانُواْ لَا یُبْصِرُونَ (۴۳)

و گروهى از آنان، به سوى تو مى ‏نگرند (اما گویى هیچ نمى ‏بینند)! آیا تو مى ‏توانى نابینایان را هدایت کنى، هر چند نبینند؟! (۴۳)

❈❈❈

إِنَّ ﭐللَّهَ لَا یَظْلِمُ ﭐلنَّاسَ شَیْئاً وَلَـٰکِنَّ ﭐلنَّاسَ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (۴۴)

خداوند هیچ به مردم ستم نمى ‏کند؛ ولى این مردمند که به خویشتن ستم مى‏ کند! (۴۴)

❈❈❈

وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ کَأَن لَّمْ یَلْبَثُواْ إِلَّا سَاعَةً مِّنَ ﭐلنَّهَارِ یَتَعَارَفُونَ بَیْنَهُمْ قَدْ خَسِرَ ﭐلَّذِینَ کَذَّبُواْ

(به یاد آور) روزى را که (خداوند) آن‌ها را جمع (و محشور) مى ‏سازد؛ آنچنان که (احساس مى‏ کنند) گویى جز ساعتى از روز، (در دنیا) توقف نکردند؛ به آن مقدار که یکدیگر را (ببینند و) بشناسند! مسلما زیان بردند آن‌ها که تکذیب کردند