سوره یونس – صفحه ۱۷۱ قران

آیات استخاره به همراه ترجمه

سوره یونس (صفحه ۱۷۱)

مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا ﭐلْغَیْبُ لِلَّهِ فَـﭑنْتَظِرُواْ إِنِّی مَعَکُم مِّنَ ﭐلْمُنتَظِرِینَ (۲۰)

از پروردگارش؛ بگو: «غیب (و معجزات) تنها براى خدا (و به فرمان او) است! شما در انتظار باشید، من هم با شما در انتظارم! (شما در انتظار معجزات بهانه‏ جویانه باشید، و من هم در انتظار مجازات شما!)» (۲۰)

❈❈❈

وَإِذَا أَذَقْنَا ﭐلنَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّکْرٌ فِی ءَایَاتِنَا قُلِ ﭐللَّهُ أَسْرَعُ مَکْراً إِنَّ رُسُلَنَا یَکْتُبُونَ مَا تَمْکُرُونَ (۲۱)

هنگامى که به مردم، پس از ناراحتى که به آن‌ها رسیده است، رحمتى بچشانیم، در آیات ما نیرنگ مى‏ کنند (و براى آن نعمت و رحمت توجیهات ناروا مى ‏کنند)؛ بگو: «خداوند سریعتر از شما مکر (چاره ‏جویى) مى ‏کند؛ و رسولان (فرشتگان) ما، آنچه نیرنگ مى ‏کنید (و نقشه مى ‏کشید)، مى ‏نویسند!» (۲۱)

❈❈❈

هُوَ ﭐلَّذِی یُسَیِّرُکُمْ فِی ﭐلْبَرِّ وَﭐلْبَحْرِ حَتَّىٰ إِذَا کُنتُمْ فِی ﭐلْفُلْکِ وَجَرَیْنَ بِهِم بِرِیحٍ طَیِّبَةٍ وَفَرِحُواْ بِهَا جَاءَتْهَا رِیحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ ﭐلْمَوْجُ مِن کُلِّ مَکَانٍ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ دَعَوُاْ ﭐللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ ﭐلدِّینَ لَئِنْ أَنجَیْتَنَا مِنْ هَـٰذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ ﭐلشَّاکِرِینَ (۲۲)

او کسى است که شما را در خشکى و دریا سیر مى ‏دهد؛ زمانى که در کشتى قرار مى ‏گیرید، و بادهاى موافق آنان را (بسوى مقصد) حرکت می دهد و خوشحال مى ‏شوند، ناگهان طوفان شدیدى مى ‏وزد؛ و امواج از هر سو به سراغ آن‌ها مى ‏آید؛ و گمان مى ‏کنند هلاک خواهند شد؛ در آن هنگام، خدا را از روى اخلاص مى‏ خوانند که: «اگر ما را از این گرفتارى نجات دهى، حتما از سپاسگزاران خواهیم بود!» (۲۲).

❈❈❈

فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ یَبْغُونَ فِی ﭐلْأَرْضِ بِغَیْرِ ﭐلْحَقِّ یَا أَیُّهَا ﭐلنَّاسُ إِنَّمَا بَغْیُکُمْ عَلَىٰ أَنفُسِکُم مَّتَاعَ ﭐلْحَیَاةِ ﭐلدُّنْیَا ثُمَّ إِلَیْنَا مَرْجِعُکُمْ فَنُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۳)

اما هنگامى که خدا آن‌ها را رهایى بخشید، (باز) به ناحق، در زمین ستم می کنند. اى مردم! ستمهاى شما، به زیان خود شماست! از زندگى دنیا بهره (می برید)، سپس بازگشت شما بسوى ماست؛ و ما، شما را به آنچه عمل می کردید، خبر می دهیم! (۲۳)

❈❈❈

إِنَّمَا مَثَلُ ﭐلْحَیَاةِ ﭐلدُّنْیَا کَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ ﭐلسَّمَاءِ فَـﭑخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ ﭐلْأَرْضِ مِمَّا یَأْکُلُ ﭐلنَّاسُ وَﭐلْأَنْعَامُ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذَتِ ﭐلْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَﭐزَّیَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَیْهَا أَتَاهَا أَمْرُنَا لَیْلًا أَوْ نَهَاراً فَجَعَلْنَاهَا حَصِیداً کَأَن لَّمْ تَغْنَ بِـﭑلْأَمْسِ کَذَالِکَ نُفَصِّلُ ﭐلْئَایَاتِ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (۲۴)

مثل زندگى دنیا، همانند آبى است که از آسمان نازل کرده ‏ایم؛ که در پى آن، گیاهان (گوناگون) زمین -که مردم و چهارپایان از آن مى‏ خورند- مى ‏روید؛ تا زمانى که زمین، زیبایى خود را یافته و آراسته مى ‏گردد، و اهل آن مطمئن مى ‏شوند که مى ‏توانند از آن بهره ‏مند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شب‏ هنگام یا در روز، (براى نابودى آن) فرا مى ‏رسد؛ (سرما یا صاعقه‏ اى را بر آن مسلط مى ‏سازیم؛) و آنچنان آن را درو مى‏ کنیم که گویى دیروز هرگز (چنین کشتزارى) نبوده است! این گونه، آیات خود را براى گروهى که مى ‏اندیشند، شرح مى ‏دهیم! (۲۴)

❈❈❈

وَﭐللَّهُ یَدْعُواْ إِلَىٰ دَارِ ﭐلسَّلَامِ وَیَهْدِی مَن یَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ (۲۵)

و خداوند به سراى صلح و سلامت دعوت مى ‏کند؛ و هر کس را بخواهد (و شایسته و لایق ببیند)، به راه راست هدایت مى ‏نماید. (۲۵)

❈❈❈

لِّلَّذِینَ أَحْسَنُواْ ﭐلْحُسْنَىٰ وَزِیَادَةٌ

کسانى که نیکى کردند، پاداش نیک و افزون بر آن دارند