سوره یونس – صفحه ۱۶۹ قران

آیات استخاره سوره یونس به همراه ترجمه

سوره یونس (صفحه ۱۶۹)

فَـﭑعْبُدُوهُ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ (۳)

پس او را پرستش کنید! آیا متذکر نمى ‏شوید؟! (۳)

❈❈❈

إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعاً وَعْدَ ﭐللَّهِ حَقّاً إِنَّهُ یَبْدَأُ ﭐلْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ لِیَجْزِیَ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ بِـﭑلْقِسْطِ وَﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا کَانُواْ یَکْفُرُونَ (۴)

بازگشت همه شما بسوى اوست! خداوند وعده حقى فرموده؛ او آفرینش را آغاز مى‏ کند، سپس آن را بازمى ‏گرداند، تا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده ‏اند، بعدالت جزا دهد؛ و براى کسانى که کافر شدند، نوشیدنى از مایع سوزان است؛ و عذابى دردناک، بخاطر آنکه کفر مى ‏ورزیدند! (۴)

❈❈❈

هُوَ ﭐلَّذِی جَعَلَ ﭐلشَّمْسَ ضِیَاءً وَﭐلْقَمَرَ نُوراً وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُواْ عَدَدَ ﭐلسِّنِینَ وَﭐلْحِسَابَ مَا خَلَقَ ﭐللَّهُ ذَالِکَ إِلَّا بِـﭑلْحَقِّ یُفَصِّلُ ﭐلْئَایَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (۵)

او کسى است که خورشید را روشنایى، و ماه را نور قرار داد؛ و براى آن منزلگاه‏ هایى مقدر کرد، تا عدد سال‌ها و حساب (کارها) را بدانید؛ خداوند این را جز بحق نیافریده؛ او آیات (خود را) براى گروهى که اهل دانشند، شرح مى‏ دهد! (۵)

❈❈❈

إِنَّ فِی ﭐخْتِلَافِ ﭐللَّیْلِ وَﭐلنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ ﭐللَّهُ فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ لَئَایَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَّقُونَ (۶)

مسلما در آمد و شد شب و روز، و آنچه خداوند در آسمان‌ها و زمین آفریده، آیات (و نشانه‏ هایى) است براى گروهى که پرهیزگارند (و حقایق را مى ‏بینند). (۶)

❈❈❈

إِنَّ ﭐلَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُواْ بِـﭑلْحَیاةِ ﭐلدُّنْیَا وَﭐطْمَأَنُّواْ بِهَا وَﭐلَّذِینَ هُمْ عَنْ ءَایَاتِنَا غَافِلُونَ (۷)

آن‌ها که ایمان به ملاقات ما (و روز رستاخیز) ندارند، و به زندگى دنیا خشنود شدند و بر آن تکیه کردند، و آن‌ها که از آیات ما غافلند، (۷)

❈❈❈

أُوْلَـٰئِکَ مَأْوَاهُمُ ﭐلنُّارُ بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ (۸)

(همه) آن‌ها جایگاهشان آتش است، بخاطر کارهایى که انجام مى ‏دادند! (۸)

❈❈❈

إِنَّ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ ﭐلْأَنْهَارُ فِی جَنَّاتِ ﭐلنَّعِیمِ (۹)

(ولى) کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، پروردگارشان آن‌ها را در پرتو ایمانشان هدایت مى‏ کند؛ از زیر (قصرهاى) آن‌ها در باغهاى بهشت، نهر‌ها جارى است. (۹)

❈❈❈

دَعْوَاهُمْ فِیهَا سُبْحَانَکَ ﭐللَّهُمَّ وَتَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلَامٌ وَءَاخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ ﭐلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ﭐلْعَالَمِینَ (۱۰)

گفتار (و دعاى) آن‌ها در بهشت این است که: «خداوندا، منزهى تو!» و تحیت آن‌ها در آنجا: سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: «حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!» (۱۰)

❈❈❈

وَلَوْ یُعَجِّلُ ﭐللَّهُ لِلنَّاسِ ﭐلشَّرَّ ﭐسْتِعْجَالَهُم بِـﭑلْخَیْرِ لَقُضِیَ إِلَیْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ ﭐلَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ (۱۱)

اگر همان گونه که مردم در به دست آوردن «خوبى‏»‌ها عجله دارند، خداوند در مجازاتشان شتاب مى ‏کرد، (بزودى) عمرشان به پایان مى ‏رسید (و همگى نابود مى ‏شدند)؛ ولى کسانى را که ایمان به لقاى ما ندارند، به حال خود رها مى ‏کنیم تا در طغیانشان سرگردان شوند! (۱۱)

❈❈❈

وَإِذَا مَسَّ ﭐلْإِنسَانَ ﭐلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِداً أَوْ قَائِماً

هنگامى که به انسان زیان (و ناراحتى) رسد، ما را (در هر حال:) در حالى که به پهلو خوابیده، یا نشسته، یا ایستاده است، مى‏ خواند