سوره اعراف – صفحه ۱۳۵ قران

آیات استخاره سوره اعراف به همراه ترجمه 

سوره اعراف (صفحه ۱۳۵)

هَـٰذِهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّرُواْ بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَلَا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ ﭐللَّهِ وَلَـٰکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ (۱۳۱)

این، ولى موقعى که بدى (و بلا) به آن‌ها مى ‏رسید، مى‏ گفتند: «از شومى موسى و کسان اوست‏»! آگاه باشید سرچشمه همه اینها، نزد خداست؛ ولى بیشتر آن‌ها نمى ‏دانند! (۱۳۱)

❈❈❈

وَقَالُواْ مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن ءَایَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنِینَ (۱۳۲)

و گفتند: «هر زمان نشانه و معجزه‏ اى براى ما بیاورى که سحرمان کنى، ما به تو ایمان نمى ‏آوریم!» (۱۳۲)

❈❈❈

فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ ﭐلطُّوفَانَ وَﭐلْجَرَادَ وَﭐلْقُمَّلَ وَﭐلضَّفَادِعَ وَﭐلدَّمَ ءَایَاتٍ مُّفَصَّلَاتٍ فَـﭑسْتَکْبَرُواْ وَکَانُواْ قَوْماً مُّجْرِمِینَ (۱۳۳)

سپس (بلا‌ها را پشت سر هم بر آن‌ها نازل کردیم:) طوفان و ملخ و آفت گیاهى و قورباغه ‏ها و خون را -که نشانه‏ هایى از هم جدا بودند- بر آن‌ها فرستادیم؛ (ولى باز بیدار نشدند، و) تکبر ورزیدند، و جمعیت گنهکارى بودند! (۱۳۳)

❈❈❈

وَلَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ ﭐلرِّجْزُ قَالُواْ یَا مُوسَى ﭐدْعُ لَنَا رَبَّکَ بِمَا عَهِدَ عِندَکَ لَئِن کَشَفْتَ عَنَّا ﭐلرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَکَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَکَ بَنِی إِسْرَائِیلَ (۱۳۴)

هنگامى که بلا بر آن‌ها مسلط مى ‏شد، مى ‏گفتند: «اى موسى! از خدایت براى ما بخواه به عهدى که با تو کرده، رفتار کند! اگر این بلا را از ما مرتفع سازى، قطعا به تو ایمان مى ‏آوریم، وبنى اسرائیل را با تو خواهیم فرستاد!» (۱۳۴).

❈❈❈

فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُمُ ﭐلرِّجْزَ إِلَىٰ أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ یَنکُثُونَ (۱۳۵)

اما هنگامى که بلا را، پس از مدت معینى که به آن مى ‏رسیدند، از آن‌ها برمى ‏داشتیم، پیمان خویش را مى‏ شکستند! (۱۳۵)

❈❈❈

فَـﭑنتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِی ﭐلْیَمِّ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُواْ بِئَایَاتِنا وَکَانُواْ عَنْهَا غَافِلِینَ (۱۳۶)

سرانجام از آن‌ها انتقام گرفتیم، و آنان را در دریا غرق کردیم؛ زیرا آیات ما را تکذیب کردند، و از آن غافل بودند. (۱۳۶)

❈❈❈

وَأَوْرَثْنَا ﭐلْقَوْمَ ﭐلَّذِینَ کَانُواْ یُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ ﭐلْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا ﭐلَّتِی بَارَکْنَا فِیهَا وَتَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ ﭐلْحُسْنَىٰ عَلَىٰ بَنِی إِسْرَائِیلَ بِمَا صَبَرُواْ وَدَمَّرْنَا مَا کَانَ یَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا کَانُواْ یَعْرِشُونَ (۱۳۷)

و مشرق‌ها و مغرب هاى پر برکت زمین را به آن قوم به ضعف کشانده شده (زیر زنجیر ظلم و ستم)، واگذار کردیم؛ و وعده نیک پروردگارت بر بنى اسرائیل، بخاطر صبر و استقامتى که به خرج دادند، تحقق یافت؛ و آنچه فرعون و فرعونیان (از کاخهاى مجلل) مى‏ ساختند، و آنچه از باغهاى داربست‏ دار فراهم ساخته بودند، در هم کوبیدیم! (۱۳۷)

❈❈❈

وَجَاوَزْنَا بِبَنِی إِسْرَائِیلَ ﭐلْبَحْرَ فَأَتَوْاْ عَلَىٰ قَوْمٍ یَعْکُفُونَ عَلَىٰ أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُواْ یَا مُوسَى ﭐجْعَل لَّنَا إِلَـٰهاً کَمَا لَهُمْ ءَالِهَةٌ قَالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (۱۳۸)

و بنى اسرائیل را (سالم) از دریا عبور دادیم؛ (ناگاه) در راه خود به گروهى رسیدند که اطراف بت هایشان، با تواضع و خضوع، گرد آمده بودند. (در این هنگام، بنى اسرائیل) به موسى گفتند: «تو هم براى ما معبودى قرار ده، همان‏گونه که آن‌ها معبودان (و خدایانى) دارند!» گفت: شما جمعیتى جاهل و نادان هستید! (۱۳۸)

❈❈❈

إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ مُتَبَّرٌ مَّا هُمْ فِیهِ وَبَاطِلٌ مَّا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (۱۳۹)

این‌ها (را که مى ‏بینید)، سرانجام کارشان نابودى است؛ و آنچه انجام مى ‏دهند، باطل (و بیهوده) است. (۱۳۹)

❈❈❈

قَالَ أَغَیْرَ ﭐللَّهِ أَبْغِیکُمْ

(سپس) گفت: «آیا غیر از خداوند، مبعودى براى شما بطلبم؟!