سوره اعراف - صفحه ۱۳۵ قران

این، ولى موقعى که بدى (و بلا) به آن‌ها مى ‏رسید، مى‏ گفتند: «از شومى موسى و کسان اوست‏»! آگاه باشید سرچشمه همه اینها، نزد خداست؛ ولى بیشتر آن‌ها نمى ‏دانند! (۱۳۱)

و گفتند: «هر زمان نشانه و معجزه‏ اى براى ما بیاورى که سحرمان کنى، ما به تو ایمان نمى ‏آوریم!» (۱۳۲)

سپس (بلا‌ها را پشت سر هم بر آن‌ها نازل کردیم:) طوفان و ملخ و آفت گیاهى و قورباغه ‏ها و خون را -که نشانه‏ هایى از هم جدا بودند- بر آن‌ها فرستادیم؛ (ولى باز بیدار نشدند، و) تکبر ورزیدند، و جمعیت گنهکارى بودند! (۱۳۳)

هنگامى که بلا بر آن‌ها مسلط مى ‏شد، مى ‏گفتند: «اى موسى! از خدایت براى ما بخواه به عهدى که با تو کرده، رفتار کند! اگر این بلا را از ما مرتفع سازى، قطعا به تو ایمان مى ‏آوریم، وبنى اسرائیل را با تو خواهیم فرستاد!» (۱۳۴).

اما هنگامى که بلا را، پس از مدت معینى که به آن مى ‏رسیدند، از آن‌ها برمى ‏داشتیم، پیمان خویش را مى‏ شکستند! (۱۳۵)

سرانجام از آن‌ها انتقام گرفتیم، و آنان را در دریا غرق کردیم؛ زیرا آیات ما را تکذیب کردند، و از آن غافل بودند. (۱۳۶)

و مشرق‌ها و مغرب هاى پر برکت زمین را به آن قوم به ضعف کشانده شده (زیر زنجیر ظلم و ستم)، واگذار کردیم؛ و وعده نیک پروردگارت بر بنى اسرائیل، بخاطر صبر و استقامتى که به خرج دادند، تحقق یافت؛ و آنچه فرعون و فرعونیان (از کاخهاى مجلل) مى‏ ساختند، و آنچه از باغهاى داربست‏ دار فراهم ساخته بودند، در هم کوبیدیم! (۱۳۷)

و بنى اسرائیل را (سالم) از دریا عبور دادیم؛ (ناگاه) در راه خود به گروهى رسیدند که اطراف بت هایشان، با تواضع و خضوع، گرد آمده بودند. (در این هنگام، بنى اسرائیل) به موسى گفتند: «تو هم براى ما معبودى قرار ده، همان‏گونه که آن‌ها معبودان (و خدایانى) دارند!» گفت: شما جمعیتى جاهل و نادان هستید! (۱۳۸)

این‌ها (را که مى ‏بینید)، سرانجام کارشان نابودى است؛ و آنچه انجام مى ‏دهند، باطل (و بیهوده) است. (۱۳۹)

(سپس) گفت: «آیا غیر از خداوند، مبعودى براى شما بطلبم؟!