سوره اعراف – صفحه ۱۳۱ قران

آیات استخاره سوره اعراف به همراه ترجمه

سوره اعراف (صفحه ۱۳۱)

ﭐلرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ ﭐلنِّسَاءِ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (۸۱)

از روى شهوت به سراغ مردان مى ‏روید، نه زنان؟! شما گروه اسرافکار (و منحرفى) هستید! (۸۱)

❈❈❈

وَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُواْ أَخْرِجُوهُم مِّن قَرْیَتِکُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ یَتَطَهَّرُونَ (۸۲)

ولى پاسخ قومش چیزى جز این نبود که گفتند: «این‌ها را از شهر و دیار خود بیرون کنید، که این‌ها مردمى هستند که پاکدامنى را مى ‏طلبند (و با ما هم صدا نیستند!)» (۸۲)

❈❈❈

فَأَنجَیْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا ﭐمْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ ﭐلْغَابِرِینَ (۸۳)

(چون کار به اینجا رسید) ما او و خاندانش را رهایى بخشیدیم؛ جز همسرش، که از بازماندگان (در شهر) بود. (۸۳)

❈❈❈

وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَراً فَـﭑنظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ ﭐلْمُجْرِمِینَ (۸۴)

و (سپس چنان) بارانى (از سنگ) بر آن‌ها فرستادیم؛ (که آن‌ها را در هم کوبید و نابود ساخت.) پس بنگر سرانجام کار مجرمان چه شد! (۸۴)

❈❈❈

وَإِلَىٰ مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْباً قَالَ یَا قَوْمِ ﭐعْبُدُواْ ﭐللَّهَ مَا لَکُم مِّنْ إِلَـٰهٍ غَیْرُهُ قَدْ جَاءَتْکُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ فَأَوْفُواْ ﭐلْکَیْلَ وَﭐلْمِیزَانَ وَلَا تَبْخَسُواْ ﭐلنَّاسَ أَشْیَاءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُواْ فِی ﭐلْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ذَالِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ (۸۵)

و به سوى مدین، برادرشان شعیب را (فرستادیم)؛ گفت: «اى قوم من! خدا را بپرستید، که جز او معبودى ندارید! دلیل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمده است؛ بنابر این، حق پیمانه و وزن را ادا کنید! و از اموال مردم چیزى نکاهید! و در روى زمین، بعد از آنکه (در پرتو ایمان و دعوت انبیاء) اصلاح شده است، فساد نکنید! این براى شما بهتر است اگر با ایمان هستید! (۸۵)

❈❈❈

وَلَا تَقْعُدُواْ بِکُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ ﭐللَّهِ مَنْ ءَامَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجاً وَﭐذْکُرُواْ إِذْ کُنتُمْ قَلِیلًا فَکَثَّرَکُمْ وَﭐنظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ ﭐلْمُفْسِدِینَ (۸۶)

و بر سر هر راه ننشینید که (مردم با ایمان را) تهدید کنید و مؤمنان را از راه خدا باز دارید، و با (القاى شبهات) آن را کج و معوج نشان دهید! و به خاطر بیاورید زمانى را که اندک بودید، و او شما را فزونى داد! و بنگرید سرانجام مفسدان چگونه بود! (۸۶)

❈❈❈

وَإِن کَانَ طَائِفَةٌ مِّنکُمْ ءَامَنُواْ بِـﭑلَّذِی أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَائِفَةٌ لَّمْ یْؤْمِنُواْ فَـﭑصْبِرُواْ حَتَّىٰ یَحْکُمَ ﭐللَّهُ بَیْنَنَا وَهُوَ خَیْرُ ﭐلْحَاکِمِینَ (۸۷)

و اگر گروهى از شما به آنچه من به آن فرستاده شده‏ ام ایمان آورده ‏اند، و گروهى ایمان نیاورده‏ا ند، صبر کنید تا خداوند میان ما داورى کند، که او بهترین داوران است! (۸۷)

❈❈❈

قَالَ ﭐلْمَلَأُ ﭐلَّذِینَ ﭐسْتَکْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّکَ یَا شُعَیْبُ وَﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَکَ مِن قَرْیَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنَا قَالَ أَوَلَوْ کُنَّا کَارِهِینَ (۸۸)

اشراف زورمند و متکبر از قوم او گفتند: «اى شعیب! به یقین، تو و کسانى را که به تو ایمان آورده ‏اند، از شهر و دیار خود بیرون خواهیم کرد، یا به آیین ما بازگردید!» گفت: آیا (مى ‏خواهید ما را بازگردانید) اگر چه مایل نباشیم؟! (۸۸)

❈❈❈

قَدِ ﭐفْتَرَیْنَا عَلَى ﭐللَّهِ کَذِباً إِنْ عُدْنَا فِی مِلَّتِکُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا ﭐللَّهُ مِنْهَا وَمَا یَکُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِیهَا إِلَّا أَن یَشَاءَ ﭐللَّهُ رَبُّنَا وَسِعَ

اگر ما به آیین شما بازگردیم، بعد از آن که خدا ما را از آن نجات بخشیده، به خدا دروغ بسته‏ ایم؛ و شایسته نیست که ما به آن بازگردیم مگر اینکه خدایى که پروردگار ماست بخواهد؛