سوره اعراف – صفحه ۱۲۵ قران

 

آیات استخاره سوره اعراف به همراه ترجمه

سوره اعراف (صفحه ۱۲۵)

وَإِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَیْهَا ءَابَاءَنَا وَﭐللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ ﭐللَّهَ لَا یَأْمُرُ بِـﭑلْفَحْشَاءِ أَتَقُولُونَ عَلَى ﭐللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (۲۸)

و هنگامى که کار زشتى انجام مى ‏دهند مى ‏گویند: «پدران خود را بر این عمل یافتیم؛ و خداوند ما را به آن دستور داده است!» بگو: «خداوند (هرگز) به کار زشت فرمان نمى‏ دهد! آیا چیزى به خدا نسبت مى ‏دهید که نمى‏ دانید؟!» (۲۸)

❈❈❈

قُلْ أَمَرَ رَبِّی بِـﭑلْقِسْطِ وَأَقِیمُواْ وُجُوهَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَﭐدْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ ﭐلدِّینَ کَمَا بَدَأَکُمْ تَعُودُونَ (۲۹)

بگو: «پروردگارم امر به عدالت کرده است؛ و توجه خویش را در هر مسجد (و به هنگام عبادت) به سوى او کنید! و او را بخوانید، در حالى که دین (خود) را براى او خالص گردانید! (و بدانید) همان گونه که در آغاز شما را آفرید، (بار دیگر در رستاخیز) بازمى ‏گردید! (۲۹)

❈❈❈

فَرِیقاً هَدَىٰ وَفَرِیقاً حَقَّ عَلَیْهِمُ ﭐلضَّلَالَةُ إِنَّهُمُ ﭐتَّخَذُواْ ﭐلشَّیَاطِینَ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِ ﭐللَّهِ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (۳۰)

جمعى را هدایت کرده؛ و جمعى (که شایستگى نداشته‏ اند) گمراهى بر آن‌ها مسلم شده است. آن‌ها (کسانى هستند که) شیاطین را به جاى خداوند، اولیاى خود انتخاب کردند؛ و گمان مى ‏کنند هدایت یافته‏ اند! (۳۰)

❈❈❈

یَا بَنِی ءَادَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وکُلُواْ وَﭐشْرَبُواْ وَلَا تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ ﭐلْمُسْرِفِینَ (۳۱)

اى فرزندان آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود بردارید! و (از نعمتهاى الهى) بخورید و بیاشامید، ولى اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمى ‏دارد! (۳۱)

❈❈❈

قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ ﭐللَّهِ ﭐلَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَﭐلطَّیِّبَاتِ مِنَ ﭐلرِّزْقِ قُلْ هِیَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ فِی ﭐلْحَیَاةِ ﭐلدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ ﭐلْقِیَامَةِ کَذَالِکَ نُفَصِّلُ ﭐلْئَایَاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (۳۲)

بگو: «چه کسى زینت هاى الهى را که براى بندگان خود آفریده، و روزی هاى پاکیزه را حرام کرده است؟!» بگو: «این‌ها در زندگى دنیا، براى کسانى است که ایمان آورده ‏اند؛ (اگر چه دیگران نیز با آن‌ها مشارکت دارند؛ ولى) در قیامت، خالص (براى مؤمنان) خواهد بود.» این گونه آیات (خود) را براى کسانى که آگاهند، شرح مى‏ دهیم! (۳۲)

❈❈❈

قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ ﭐلْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَﭐلْإِثْمَ وَﭐلْبَغْیَ بِغَیْرِ ﭐلْحَقِّ وَأَن تُشْرِکُواْ بِـﭑللَّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَاناً وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ﭐللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (۳۳)

بگو: «خداوند، تنها اعمال زشت را، چه آشکار باشد چه پنهان، حرام کرده است؛ و (همچنین) گناه و ستم بناحق را؛ و اینکه چیزى را که خداوند دلیلى براى آن نازل نکرده، شریک او قرار دهید؛ و به خدا مطلبى نسبت دهید که نمى‏ دانید.» (۳۳)

❈❈❈

وَلِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا یَسْتَقْدِمُونَ (۳۴)

براى هر قوم و جمعیتى، زمان و سرآمد (معینى) است؛ و هنگامى که سرآمد آن‌ها فرا رسد، نه ساعتى از آن تاخیر مى ‏کنند، و نه بر آن پیشى مى‏ گیرند. (۳۴)

❈❈❈

یَا بَنِی ءَادَمَ إِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ ءَایَاتِی فَمَنِ ﭐتَّقَىٰ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (۳۵)

اى فرزندان آدم! اگر رسولانى از خود شما به سراغتان بیایند که آیات مرا براى شما بازگو کنند، (از آن‌ها پیروى کنید؛) کسانى که پرهیزگارى پیشه کنند و عمل صالح انجام دهند (و در اصلاح خویش و دیگران بکوشند)، نه ترسى بر آنهاست و نه غمناک مى شوند. (۳۵)

❈❈❈

وَﭐلَّذِینَ کَذَّبُواْ بِئَایَاتِنا وَﭐسْتَکْبَرُواْ عَنْهَا أُوْلَـٰئِکَ أَصْحَابُ ﭐلنَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (۳۶)

و آن‌ها که آیات ما را تکذیب کنند، و در برابر آن تکبر ورزند، اهل دوزخند؛ جاودانه در آن خواهند ماند. (۳۶)

❈❈❈

فَمَنْ أَظْلَمُ

چه کسى ستمکارتر است