سوره انعام – صفحه ۱۰۵ قران

آیات استخاره سوره انعام به همراه ترجمه

سوره انعام (صفحه ۱۰۵)

لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَیْهِم مَّا یَلْبِسُونَ (۹)

حتما وى را بصورت انسانى درمى‏ آوردیم؛ (باز به پندار آنان) کار را بر آن‌ها مشتبه مى‏ ساختیم؛ همان‏طور که آن‌ها کار را بر دیگران مشتبه مى‏ سازند! (۹)

❈❈❈

وَلَقَدِ ﭐسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِکَ فَحَاقَ بِـﭑلَّذِینَ سَخِرُواْ مِنْهُم مَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ (۱۰)

(با این حال، نگران نباش!) جمعى از پیامبران پیش از تو را استهزا کردند؛ اما سرانجام، آنچه را مسخره مى ‏کردند، دامانشان را مى ‏گرفت؛ (و عذاب الهى بر آن‌ها فرود آمد). (۱۰)

❈❈❈

قُلْ سِیرُواْ فِی ﭐلْأَرْضِ ثُمَّ ﭐنظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ ﭐلْمُکَذِّبِینَ (۱۱)

بگو: «روى زمین گردش کنید! سپس بنگرید سرانجام تکذیب‏ کنندگان آیات الهى چه شد؟! (۱۱)

❈❈❈

قُل لِّمَن مَّا فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ قُل لِلَّهِ کَتَبَ عَلَىٰ نَفْسِهِ ﭐلرَّحْمَةَ لَیَجْمَعَنَّکُمْ إِلَىٰ یَوْمِ ﭐلْقِیَامَةِ لَا رَیْبَ فِیهِ ﭐلَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ (۱۲)

بگو: «آنچه در آسمان‌ها و زمین است، از آن کیست؟» بگو: «از آن خداست؛ رحمت (و بخشش) را بر خود، حتم کرده؛ (و به همین دلیل) بطور قطع همه شما را در روز قیامت، که در آن شک و تردیدى نیست، گرد خواهد آورد. (آرى) فقط کسانى که سرمایه‏ هاى وجود خویش را از دست داده و گرفتار خسران شدند، ایمان نمى ‏آورند. (۱۲)

❈❈❈

وَلَهُ مَا سَکَنَ فِی ﭐللَّیْلِ وَﭐلنَّهَارِ وَهُوَ ﭐلسَّمِیعُ ﭐلْعَلِیمُ (۱۳)

و براى اوست آنچه در شب و روز قرار دارد؛ و او، شنوا و داناست. (۱۳)

❈❈❈

قُلْ أَغَیْرَ ﭐللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِیّاً فَاطِرِ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ وَهُوَ یُطْعِمُ وَلَا یُطْعَمُ قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلَا تَکُونَنَّ مِنَ ﭐلْمُشْرِکَینَ (۱۴)

بگو: «آیا غیر خدا را ولى خود انتخاب کنم؟! (خدایى) که آفریننده آسمان‌ها و زمین است؛ اوست که روزى مى ‏دهد، و از کسى روزى نمى‏ گیرد.» بگو: «من مامورم که نخستین مسلمان باشم؛ و (خداوند به من دستور داده که) از مشرکان نباش!» (۱۴)

❈❈❈

قُلْ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ (۱۵)

بگو: «من (نیز) اگر نافرمانى پروردگارم کنم، از عذاب روزى بزرگ (روز رستاخیز) مى‏ ترسم! (۱۵)

❈❈❈

مَّن یُصْرَفْ عَنْهُ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَالِکَ ﭐلْفَوْزُ ﭐلْمُبِینُ (۱۶)

آن کس که در آن روز، مجازات الهى به او نرسد، خداوند او را مشمول رحمت خویش ساخته؛ و این همان پیروزى آشکار است.» (۱۶)

❈❈❈

وَإِن یَمْسَسْکَ ﭐللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا کَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَإِن یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۱۷)

اگر خداوند زیانى به تو برساند، هیچ کس جز او نمى ‏تواند آن را برطرف سازد! و اگر خیرى به تو رساند، او بر همه چیز تواناست؛ (و از قدرت او، هرگونه نیکى ساخته است.) (۱۷)

❈❈❈

وَهُوَ ﭐلْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ ﭐلْحَکِیمُ ﭐلْخَبِیرُ (۱۸)

اوست که بر بندگان خود، قاهر و مسلط است؛ و اوست حکیم آگاه! (۱۸)

❈❈❈

قُلْ أَیُّ شَیْءٍ أَکْبَرُ شَهَادةً قُلِ ﭐللَّهُ شَهِیدٌ بِیْنِی وَبَیْنَکُمْ وَأُوحِیَ إِلَیَّ هَـٰذَا ﭐلْقُرْءَانُ لِأُنذِرَکُم بِهِ وَمَن بَلَغَ أَئِنَّکُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ ﭐللَّهِ ءَالِهَةً أُخْرَىٰ قُل لَّا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِکُونَ (۱۹)

بگو: «بالاترین گواهى، گواهى کیست؟» (و خودت پاسخ بده و) بگو: «خداوند، گواه میان من و شماست؛ و (بهترین دلیل آن این است که) این قرآن بر من وحى شده، تا شما و تمام کسانى را که این قرآن به آن‌ها مى‏رسد، بیم دهم (و از مخالفت فرمان خدا بترسانم). آیا براستى شما گواهى مى ‏دهید که معبودان دیگرى با خداست؟!» بگو: «من هرگز چنین گواهى نمى‏ دهم‏». بگو: «اوست تنها معبود یگانه؛ و من از آنچه براى او شریک قرارمى‏دهید، بیزارم!» (۱۹)

❈❈❈

ﭐلَّذِینَ ءَاتَیْنَاهُمُ ﭐلْکِتَابَ یَعْرِفُونَهُ

آنان که کتاب آسمانى به ایشان داده‏ایم، بخوبى او (پیامبر) را مى ‏شناسند