سوره مائده – صفحه ۱۰۱ قران

 

آیات استخاره سوره مائده به همراه ترجمه

سوره مائده (صفحه ۱۰۱)

وَﭐللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَکْتُمُونَ (۹۹)

و خداوند آنچه را آشکار، و آنچه را پنهان مى‏دارید مى‏داند. (۹۹)

❈❈❈

قُل لَّا یَسْتَوِی ﭐلْخَبِیثُ وَﭐلطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ ﭐلْخَبِیثِ فَـﭑتَّقُواْ ﭐللَّهَ یَا أُوْلِی ﭐلْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (۱۰۰)

بگو: «(هیچ‏گاه) ناپاک و پاک مساوى نیستند؛ هر چند فزونى ناپاکها، تو را به شگفتى اندازد! از (مخالفت) خدا بپرهیزید اى صاحبان خرد، شاید رستگار شوید! (۱۰۰)

❈❈❈

یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَسْأَلُواْ عَنْ أَشْیَاءَ إِن تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ وَإِن تَسْأَلُواْ عَنْهَا حِینَ یُنَزَّلُ ﭐلْقُرْءَانُ تُبْدَ لَکُمْ عَفَا ﭐللَّهُ عَنْهَا وَﭐللَّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ (۱۰۱)

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! از چیزهایى نپرسید که اگر براى شما آشکار گردد، شما را ناراحت مى‏ کند! و اگر به هنگام نزول قرآن، از آن‌ها سؤال کنید، براى شما آشکار مى ‏شود؛ خداوند آن‌ها را بخشیده (و نادیده گرفته) است؛ و خداوند، آمرزنده و بردبار است. (۱۰۱)

❈❈❈

قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِکُمْ ثُمَّ أَصْبَحُواْ بِهَا کَافِرِینَ (۱۰۲)

جمعى از پیشینیان شما، از آن سوال کردند؛ و سپس با آن به مخالفت برخاستند. (ممکن است شما هم چنین سرنوشتى پیدا کنید.) (۱۰۲)

❈❈❈

مَا جَعَلَ ﭐللَّهُ مِن بَحِیرَةٍ وَلَا سَائِبَةٍ وَلَا وَصِیلَةٍ وَلَا حَامٍ وَلَـٰکِنَّ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ یَفْتَرُونَ عَلَى ﭐللَّهِ ﭐلْکَذِبَ وَأَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ (۱۰۳)

خداوند هیچ‏گونه «بحیره‏» و «سائبه‏» و «وصیله‏» و «حام‏» قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حیوانات اهلى است که در زمان جاهلیت، استفاده از آن‌ها را بعللى حرام مى‏ دانستند؛ و این بدعت، در اسلام ممنوع شد.) ولى کسانى که کافر شدند، بر خدا دروغ مى ‏بندند؛ و بیشتر آن‌ها نمى‏ فهمند! (۱۰۳)

❈❈❈

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَىٰ مَا أَنزَلَ ﭐللَّهُ وَإِلَى ﭐلرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ ءَابَاءَنَا أَوَلَوْ کَانَ ءَابَاؤُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ شَیْئاً وَلَا یَهْتَدُونَ (۱۰۴)

و هنگامى که به آن‌ها گفته شود: «به سوى آنچه خدا نازل کرده، و به سوى پیامبر بیایید!»، مى ‏گویند: «آنچه از پدران خود یافته‏ ایم، ما را بس است!»؛ آیا اگر پدران آن‌ها چیزى نمى‏ دانستند، و هدایت نیافته بودند (باز از آن‌ها پیروى مى ‏کنند)؟! (۱۰۴)

❈❈❈

یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ عَلَیْکُمْ أَنفُسَکُمْ لَا یَضُرُّکُم مَّن ضَلَّ إِذَا ﭐهْتَدَیْتُمْ إِلَى ﭐللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعاً فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ (۱۰۵)

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید! مراقب خود باشید! اگر شما هدایت یافته ‏اید، گمراهى کسانى که گمراه شده‏ اند، به شما زیانى نمى‏ رساند. بازگشت همه شما به سوى خداست؛ و شما را از آنچه عمل مى‏ کردید، آگاه مى ‏سازد. (۱۰۵)

❈❈❈

یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ شَهَادَةُ بَیْنِکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ ﭐلْمَوْتُ حِینَ ﭐلْوَصِیَّةِ ﭐثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنکُمْ أَوْ ءَاخَرَانِ مِنْ غَیْرِکُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِی ﭐلْأَرْضِ فَأَصَابَتْکُم مُّصِیبَةُ ﭐلْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ ﭐلصَّلَوٰةِ فَیُقْسِمَانِ بِـﭑللَّهِ إِنِ ﭐرْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِی بِهِ ثَمَناً وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَىٰ وَلَا نَکْتُمُ شَهَادَةَ ﭐللَّهِ إِنَّا إِذاً

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! هنگامى که مرگ یکى از شما فرا رسد، در موقع وصیت باید از میان شما، دو نفر عادل را به شهادت بطلبد؛ یا اگر مسافرت کردید، و مصیبت مرگ شما فرا رسید، (و در آن جا مسلمانى نیافتید) دو نفر از غیر خودتان را به گواهى بطلبید، و اگر به هنگام اداى شهادت، در صدق آن‌ها شک کردید، آن‌ها را بعد از نماز نگاه مى‏دارید تا سوگند یاد کنند که: ما حاضر نیستیم حق را به چیزى بفروشیم، هر چند در مورد خویشاوندان ما باشد! و شهادت الهى را کتمان نمى‏کنیم، که ما از