سوره آل عمران – صفحه ۴۹ قران

آیات استخاره سوره آل عمران به همراه ترجمه

سوره آل عمران (صفحه ۴۹)

ءَاخِرَهُ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ (۷۲)

در پایان روز! شاید آن‌ها (از آیین خود) بازگردند! (۷۲)

❈❈❈

وَلَا تُؤْمِنُواْ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِینَکُمْ قُلْ إِنَّ ﭐلْهُدَىٰ هُدَى ﭐللَّهِ أَن یُؤْتَىٰ أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِیتُمْ أَوْ یُحَاجُّوکُمْ عِندَ رَبِّکُمْ قُلْ إِنَّ ﭐلْفَضْلَ بِیَدِ ﭐللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَﭐللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ (۷۳)

و جز به کسى که از آیین شما پیروى مى‏ کند، (واقعا) ایمان نیاورید!» بگو: «هدایت، هدایت الهى است! (و این توطئه شما، در برابر آن بى اثر است)»! (سپس اضافه کردند: «تصور نکنید) به کسى همانند شما (کتاب آسمانى) داده مى ‏شود، یا اینکه مى ‏توانند در پیشگاه پروردگارتان، با شما بحث و گفتگو کنند، (بلکه نبوت و منطق، هر دو نزد شماست!)» بگو: «فضل (و موهبت نبوت و عقل و منطق، در انحصار کسى نیست؛ بلکه) به دست خداست؛ و به هر کس بخواهد (و شایسته بداند) مى ‏دهد؛ و خداوند، واسع (داراى مواهب گسترده) و آگاه (از موارد شایسته آن) است. (۷۳)

❈❈❈

یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاءُ وَﭐللَّهُ ذُو ﭐلْفَضْلِ ﭐلْعَظِیمِ (۷۴)

هر کس را بخواهد، ویژه رحمت خود مى‏ کند؛ و خداوند، داراى مواهب عظیم است.» (۷۴)

❈❈❈

وَمِنْ أَهْلِ ﭐلْکِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لَّا یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَائِماً ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَیْسَ عَلَیْنَا فِی ﭐلْأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَى ﭐللَّهِ ﭐلْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ (۷۵)

و در میان اهل کتاب، کسانى هستند که اگر ثروت زیادى به رسم امانت به آن‌ها بسپارى، به تو باز مى ‏گردانند؛ و کسانى هستند که اگر یک دینار هم به آنان بسپارى، به تو باز نمى ‏گردانند؛ مگر تا زمانى که بالاى سر آن‌ها ایستاده (و بر آن‌ها مسلط) باشى! این بخاطر آن است که مى ‏گویند: «ما در برابر امیین (غیر یهود)، مسؤول نیستیم.» و بر خدا دروغ مى‏ بندند؛ در حالى که مى ‏دانند (این سخن دروغ است). (۷۵)

❈❈❈

بَلَىٰ مَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ وَﭐتَّقَىٰ فَإِنَّ ﭐللَّهَ یُحِبُّ ﭐلْمُتَّقِینَ (۷۶)

آرى، کسى که به پیمان خود وفا کند و پرهیزگارى پیشه نماید، (خدا او را دوست مى ‏دارد؛ زیرا) خداوند پرهیزگاران را دوست دارد. (۷۶)

❈❈❈

إِنَّ ﭐلَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ ﭐللَّهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَناً قَلِیلًا أُوْلَـٰئِکَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِی ﭐلْئَاخِرَةِ وَلَا یُکَلِّمُهُمُ ﭐللَّهُ وَلَا یَنظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ ﭐلْقِیَامَةِ وَلَا یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ (۷۷)

کسانى که پیمان الهى و سوگندهاى خود (به نام مقدس او) را به بهاى ناچیزى مى ‏فروشند، آن‌ها بهره‏ اى در آخرت نخواهند داشت؛ و خداوند با آن‌ها سخن نمى ‏گوید و به آنان در قیامت نمى‏ نگرد و آن‌ها را (از گناه) پاک نمى ‏سازد؛ و عذاب دردناکى براى آنهاست. (۷۷)

❈❈❈

وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقاً یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُم بِـﭑلْکِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ ﭐلْکِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ ﭐلْکِتَابِ وَیَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ ﭐللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِندِ ﭐللَّهِ وَیَقُولُونَ عَلَى ﭐللَّهِ ﭐلْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ (۷۸)

در میان آن‌ها (یهود) کسانى هستند که به هنگام تلاوت کتاب (خدا)، زبان خود را چنان مى‏ گردانند که گمان کنید (آنچه را مى‏خوانند) از کتاب (خدا) است؛ در حالى که از کتاب (خدا) نیست! (و با صراحت) مى‏ گویند: «آن از طرف خداست!» با اینکه از طرف خدا نیست، و به خدا دروغ مى ‏بندند در حالى که مى ‏دانند! (۷۸)

❈❈❈

مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُؤْتِیَهُ ﭐللَّهُ ﭐلْکِتَابَ وَﭐلْحُکْمَ وَﭐلنُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُواْ عِبَاداً لِّی مِن دُونِ ﭐللَّهِ وَلَـٰکِن کُونُواْ رَبَّانِیِّینَ بِمَا کُنتُمْ تُعَلِّمُونَ ﭐلْکِتَابَ وَبِمَا کُنتُمْ تَدْرُسُونَ (۷۹)

براى هیچ بشرى سزاوار نیست که خداوند، کتاب آسمانى و حکم و نبوت به او دهد سپس او به مردم بگوید: «غیر از خدا، مرا پرستش کنید!» بلکه (سزاوار مقام او، این است که بگوید:) مردمى الهى باشید، آن‏گونه که کتاب خدا را مى ‏آموختید و درس مى ‏خواندید! (و غیر از خدا را پرستش نکنید!) (۷۹