سوره بقره – صفحه ۳۹ قران

سوره بقره (صفحه ۳۹) 

ﭐلَّذِی یَتَخَبَّطُهُ ﭐلشَّیْطَانُ مِنَ ﭐلْمَسِّ ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ إِنَّمَا ﭐلْبَیْعُ مِثْلُ ﭐلرِّبَا وَأَحَلَّ ﭐللَّهُ ﭐلْبَیْعَ وَحَرَّمَ ﭐلرِّبَا فَمَن جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَـﭑنتَهَىٰ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى ﭐللَّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُوْلَـٰئِکَ أَصْحَابُ ﭐلنَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (۲۷۵)

بر اثر تماس شیطان (و نمى ‏تواند تعادل خود را حفظ کند؛ گاهى زمین مى ‏خورد، گاهى بپا مى‏ خیزد). این، به خاطر آن است که گفتند: «داد و ستد هم مانند ربا است (و تفاوتى میان آن دو نیست.)» در حالى که خدا بیع را حلال کرده، و ربا را حرام! (زیرا فرق میان این دو، بسیار است.) و اگر کسى اندرز الهى به او رسد، و (از رباخوارى) خوددارى کند، سودهایى که در سابق (قبل از نزول حکم تحریم) به دست آورده، مال اوست؛ (و این حکم، گذشته را شامل نمى‏ گردد؛) و کار او به خدا واگذار مى‏ شود؛ (و گذشته او را خواهد بخشید.)، اما کسانى که بازگردند (و بار دیگر مرتکب این گناه شوند)، اهل آتشند؛ و همیشه در آن مى ‏مانند. (۲۷۵)

❈❈❈

يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ

خداوند، ربا را نابود مى ‏کند؛ و صدقات را افزایش مى ‏دهد! و خداوند، هیچ انسان ناسپاس گنهکارى را دوست نمى‏ دارد. (۲۷۶)

❈❈❈

یَمْحَقُ ﭐللَّهُ ﭐلْرِّبَا وَیُرْبِی ﭐلصَّدَقَاتِ وَﭐللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ (۲۷۶) إِنَّ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ وَأَقَامُواْ ﭐلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ﭐلزَّکَوٰةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (۲۷۷)

کسانى که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و نماز را برپا داشتند و زکات را پرداختند، اجرشان نزد پروردگارشان است؛ و نه ترسى بر آنهاست، و نه غمگین مى ‏شوند. (۲۷۷)

❈❈❈

یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ ﭐتَّقُواْ ﭐللَّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِیَ مِنَ ﭐلرِّبَا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ (۲۷۸)

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، و آنچه از (مطالبات) ربا باقى مانده، رها کنید؛ اگر ایمان دارید! (۲۷۸)

❈❈❈

فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ ﭐللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُوسُ أَمْوَالِکُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ (۲۷۹)

اگر (چنین) نمى ‏کنید، بدانید خدا و رسولش، با شما پیکار خواهند کرد! و اگر توبه کنید، سرمایه‏ هاى شما، از آن شماست (اصل سرمایه، بدون سود)؛ نه ستم مى ‏کنید، و نه بر شما ستم وارد مى‏ شود. (۲۷۹)

❈❈❈

وَإِن کَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَیْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (۲۸۰)

و اگر (بدهکار) قدرت پرداخت نداشته باشد، او را تا هنگام توانایى، مهلت دهید! (و در صورتى که براستى قدرت پرداخت را ندارد) براى خدا به او ببخشید بهتر است؛ اگر (منافع این کار را) بدانید! (۲۸۰)

❈❈❈

وَﭐتَّقُواْ یَوْماً تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى ﭐللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّىٰ کُلُّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ (۲۸۱)

و از روزى بپرهیزید (و بترسید) که در آن روز، شما را به سوى خدا بازمى ‏گردانند؛ سپس به هر کس، آنچه انجام داده، به طور کامل باز پس داده مى ‏شود، و به آن‌ها ستم نخواهد شد. (چون هر چه مى‏ بینند، نتایج اعمال خودشان است.) (۲۸۱)

❈❈❈

یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَـﭑکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِـﭑلْعَدْلِ وَلَا یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ ﭐللَّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ ﭐلَّذِی عَلَیْهِ ﭐلْحَقُّ وَلْیَتَّقِ ﭐللَّهَ رَبَّهُ وَلَا یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئاً فَإِن کَانَ ﭐلَّذِی عَلَیْهِ ﭐلْحَقُّ

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید! هنگامى که بدهى مدت ‏دارى (به خاطر وام یا داد و ستد) به یکدیگر پیدا کنید، آن را بنویسید! و باید نویسنده ‏اى از روى عدالت، (سند را) در میان شما بنویسد! و کسى که قدرت بر نویسندگى دارد، نباید از نوشتن -همان طور که خدا به او تعلیم داده- خوددارى کند! پس باید بنویسد، و آن کس که حق بر عهده اوست، باید املا کند، و از خدا که پروردگار اوست بپرهیزد، و چیزى را فروگذار ننماید! و اگر کسى که حق بر ذمه اوست