ستاره | سرویس مذهبی – وقتی به اخبار سیاسی گوش میدهید یا روزنامهها را ورق میزنید مسلماً به کلمهای تحت عنوان «اپوزیسیون» بر خواهید خورد. آیا میدانید اپوزیسیون چیست؟ یا این که اپوزیسیون یعنی چه؟ و این که آیا اپوزیسیون یک فعالیت قانونی دارد؟ ستاره در این مقاله به ابهامات شما درباره اپوزیسیون پاسخ میدهد.
معنای لغوی اپوزیسیون
اپوزیسیون چیست؟
انواع اپوزیسیون
اپوزیسیون قانونی یا پارلمانی
در بعضی از حکومتهای پارلمانی اپوزیسیون به موجب قانون اساسی آن کشور به رسمیت شناخته شده است. در این کشورها اپوزیسیون گروهی را در پارلمان تشکیل میدهد که از دولت یا حکومت حکایت نمیکند ولی مثل دولت به قانون اساسی پایبند است. گروه اپوزیسیون میتواند بر اساس شرایطی که قانون اساسی تعیین کرده در کار حکومت نظارت مستقیم داشته باشد و افکار عمومی را در جریان اتفاقات کشور و جهان قرار دهد.
گروه اپوزیسیون در کشورهای سنتی لیبرال مانند انگلستان، فرانسه و سوئد که معمولاً از دو حزب اصلی تشکیل شدهاند مظهر حکومت احتمالی آینده است.
اپوزیسیون غیرقانونی
اپوزیسیون در کشورهای جهان سوم
ملاکهای اپوزیسیون در کشورهای دموکراتیک
گاهی اپوزیسیون در سازمانهای ائتلافی قرار دارد مثل انگلستان و آمریکا و گاهی در میان چند حزب قرار گرفته است مثل استرالیا و فرانسه
گاهی گروههای اپوزیسیونی آنقدر زیادند که نمیتوانند رقابتی با قدرت روی کار داشته باشند و گاهی وحدت سازمانی اپوزیسیون به شکلی است که رقابت بر سر قدرت را تشدید میکند.
نظامهای دموکراتیک معمولاً به اپوزیسیون اجازه میدهند تا از طریق تأثیر بر افکار عمومی، کاربرد رسانههای گروهی و شرکت در مبارزات انتخاباتی منابع لازم برای پیشبرد اهداف خود را بسیج کنند که البته اهمیت و میزان استفاده از هر یک از این حوزهها در رژیمهای مختلف متفاوت است.
در دموکراسیهای غربی بر اساس ساختار حاکم بر نظام، اپوزیسیون ساختاری یا انقلابی رو به زوال رفته و با توجه به گسترش امکان شمارکت مسالمتآمیز در حیات سیاسی به اپوزیسیون اصلاحطلب تبدیل شدهاند.
روش کار اپوزیسیون تابع اهداف آن است و به همین دلیل روشهای رایج فعالیتهای سیاسی آنها شامل مبارزات انتخاباتی، ائتلافات حزبی، اعمال فشار و نفوذ در نهادها میشود.