بیوگرافی حسین یاری و همسر و فرزندانش

ستاره| سرویس چهره ها – حسین یاری در ۱۶ دی‌ماه ۱۳۴۶ در شهر ملایر به دنیا آمد. او فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۵۸ با نمایش (گندم‌های خونین) شروع کرد و دو سال بعد به گروه تئاتر حوزهٔ اندیشه و هنر اسلامی پیوست. (وارث) و (سرباز کوچک) ازجمله نخستین کار بازیگری او به شمار می‌رود.

 

 

بازی در ژانر دفاع مقدس اتفاقات خوشی را برای او رقم زد و با بازی در فیلم (شب دهم) به اوج شهرت و محبوبیت رسید.

شب دهم سریالی تلویزیونی به کارگردانی حسن فتحی است که در سال ۱۳۸۰ ساخته و به مناسبت ماه محرم در نوروز سال ۱۳۸۱ از شبکه ۱ صدا و سیما پخش شد.  حسین یاری در این سریال در کنار کتایون ریاحی،رویا تیموریان، اکرم محمدی و ثریا قاسمی به ایفای نقش پرداخت. هم‌چنین او علاوه بر بازیگری یک دوره دوساله را کار دوبلاژ اجرا کرد.

 

ازدواج و همسر حسین یاری و فرزندانش

حسین یاری در سال ۱۳۷۱ ازدواج کرد و همسر وی می‌گوید که تنها ۱۷ سال داشتم که با وی ازدواج کردم و زیاد با حرفهٔ بازیگری و مشکلاتش آشنا نبودم و بازیگر بودن حسین برایم جدی نبود و بیشتر او را به چشم یک کارمند بانک می‌دیدم. او می‌گوید که مهم‌ترین خصوصیت اخلاقی حسین صداقت و مهربانی اوست. حسین یاری اکنون دارای سه فرزند به نام‌های سروش، سارا و علی می‌باشد. و بازنشسته ی بانک است.

 

حسین یاری در کنار فرزندانش به ترتیب از راست به چپ: سروش یاری، علی یاری و سارا یاری

 

مصاحبه ای کوتاه با حسین یاری

چرا باوجود موفقیتتان در ژانر سینمای دفاع مقدس امروزه این‌قدر کم‌کار شدید؟

درواقع به خاطر شرایط نامطلوبی که امروزه به وجود آمده ترجیح می‌دهم در همین موقعیت بمانم و رزومه‌ای که فکر می‌کنم قابل دفاع است را حفظ کنم.

کارنامه شما نشان می‌دهد که اهل ریسک نیستید درسته؟

بخشی از این اتفاق به خاطر منزوی بودن من است. چون کارهایی که به من پیشنهاد می‌کنند کارهای خوبی نیستند و آزان دسته کارهایی پیشنهاد نشده که بتونم خروجی‌اش را حدس بزنم و ریسک کنم.

یعنی روابط عمومی ضعیفی دارید؟

امروزه تعریف روابط عمومی خیلی تغییر کرده.

 

 

سینمای امروز به یک باند تبدیل‌شده، شما اهل باندبازی هستید؟

نه به‌هیچ‌وجه. من آدم کاملاً مستقلی هستم و حتی تاوان این استقلال رو هم پس دادم. چون به نظر من اتفاق ویژه و خاصی در سینما نمی‌افتد که برای من حسرت‌آور باشد. شما در سنی هستید که برای خیلی‌ها شروع بازیگری است. ضمن اینکه چهره‌تان تغییر چندانی نکرده است. چون باکارهایی مثل ورزش کردن در این مهروموم‌ها تلاش کردم چهره و فیزیک بدنم را که از ابزارهای بازیگری است را به‌خوبی حفظ کنم؛ اما اینکه کار خوب به من پیشنهاد نمی‌شود موضوع جداگانه‌ای است.

شاید به خاطر این است که دغدغه مالی نداشتید؟

بله ممکن است. من با سختی کار در بانک را نگه داشتم چون حرفه بازیگری نه حمایت میشه و نه امنیت شغلی دارد و کار عاقلانه این بود که شغلم را در بانک حفظ کنم.

در بانک مانعی برای کار بازیگری‌تان به وجود نمی‌آمد؟

به‌سختی مرخصی بدون حقوق می‌گرفتم… ولی بااین‌وجود شغلم را حفظ کردم. چون می‌دانستم هیچ جا از من حمایت نخواهد شد. من نمی‌توانستم به خاطر علاقه شخصی‌ام با آینده خودم و خانواده‌ام بازی کنم. شرط انصاف این است که ابتدایی‌ترین امکانات را برای خانواده‌ام فراهم کنم. ما نمی‌توانیم در خلأ زندگی کنیم. آقای سام قریبیان می‌گفت من بچه بودم شما بازی می‌کردید والان هم با همان طراوت در فیلم من بازی می‌کنید. پس بهتر است به کسی که خودش را حفظ کرده و به خاطر ارمان گرایی های نادرست خودش را اسیر توهم‌های غلط و نابجا نکرده اهمیت داد.

چرا دیگر کارتان را در سینمای دفاع مقدس ادامه ندادید؟

زمانی یک نفر بازیگر حرفه‌ای می‌شود که بتواند نقش‌های متنوعی را بازی کند. باور من این است که اگر بنا باشد دوباره بازی خودم را تکرار کنم من را راضی نمی‌کند. و این اصلاً صرفاً یک شعار نیست. من از جایی به بعد احساس کردم باید زاویه بگیرم اما اگر قرار است بازهم فیلم جنگی بازی کنم آن را باکمال میل انجام می‌دهم اما نه از همان جنس!

نقطه عطف بازیگری شما می‌توانست «چای تلخ» ناصر تقوایی باشد. تحلیلتان از این بدشانسی و توقف فیلم چیست؟

باورها و اعتقاداتم به من ثابت کرد که به‌جای کلمه شانس از قسمت استفاده کنم. البته آن زمان که کار تعطیل شد خیلی ناراحت شدم چون فرصت خوبی برای من بود تا در کنار آقای تقوایی حضورداشته باشم؛ اما خب حتماً قسمت نبود که آن کار به اتمام برسد.

چرا در نقش افسر تکریتی گریم‌هایتان فاقد سبیل بودید؟

چون در آنجا من نقش افسر وظیفه را داشتم کسی که دوران سربازی‌اش را می‌گذراند.

نقشتان در فیلم «مزار شریف» چه سختی‌هایی برایتان داشت؟

من با آقای برزیده فیلم و سریال‌های زیادی کارکردم و این نکته در تصمیم‌گیری من خیلی مهم بود؛ و به خاطر لطفی که آقای برزیده به من دارند معمولاً در فهرست انتخاب‌هایشان هستم. آن زمان که فهمیدم قرار است فیلم مزار شریف را بسازند خدا خدا می‌کردم که از من دعوت به کار نکند اما وقتی فیلم‌نامه را خواندم نظرم به‌کل عوض شد و با اشتیاق از آن کار استقبال کردم.

 

 

دلیل محبوبیت مجموعه شب دهم را چه می‌دانید؟

به نظر من نیروهایی که در آن کار بودند همگی در رشتهٔ خود متخصص بودند اما نیرویی ماورایی در آن کار دخیل بود چون من کارهای زیادی انجام دادم اما حسین یاری در شب دهم برای مردم چیز دیگری است. به نظرم جدای از توانایی عوامل آن کار مرهون نگاه امام حسین به مجموعه بودیم حضور و نگاه ایشان بسیار تعیین‌کننده بود؛ و عاشق این تیتر هستم که در نشریه‌ای زده بود: «حسین یاری به یاری حسین شتافت».

چشم‌انداز بازیگری سینمای ایران را چگونه می‌بینید؟

من واقعاً هیچ چشم‌اندازی نمی‌بینم. انجمن بازیگران خانه سینمای ایران مجمع عمومی برگزار می‌کند اما متأسفانه برای انتخاب هیئت‌مدیره به حدنصاب نمی‌رسد. خودمان برای خودمان احترام قائل نیستیم آن‌وقت از نداشتن امنیت شغلی گله‌مندیم. البته من امیدوارم که شرایط رو به بهبودی برود و این کار سیاست‌گذاران است که عزمی جزم تلاشی اساسی را خواستار است.

 

 

کارنامه هنری حسین یاری

فیلم‌های تلویزیونی

• فراسوی شک (۱۳۷۷)
• مردان آنجلس (۱۳۷۷)
• روشن‌تر از خاموشی (۱۳۷۹)
• شب دهم (۱۳۸۰)
• فرستاده (۱۳۸۱)
• سرزمین پدری‌ام (۱۳۸۲)
• نذر (۱۳۸۳)
• اوای زمین (۱۳۸۴)
• فراموشی (۱۳۸۶)
• تاریکی (۱۳۸۶)
• مهمان‌خانه‌ای در برف (۱۳۸۶)
• گیلعاد (۱۳۸۶)
• زمانی برای درنگ (۱۳۸۷)
• بازگشت (۱۳۸۷)
• مثل هیچ‌کس (۱۳۸۷)
• هوش سیاه ۱ (۱۳۸۸)
• قلب یخی ۱ (۱۳۸۹)
• قلب یخی ۲ (۱۳۹۰)
• قلب یخی ۳ (۱۳۹۲)
• هوش سیاه ۲ (۱۳۹۲)
• عالی‌جناب (۱۳۹۴)
• برادر (۱۳۹۵)
• از یادها رفته (۱۳۹۶)
• عاشقانه (۱۳۹۶)

فعالیت‌های سینمایی

• وارث (۱۳۶۲)
• سرباز کوچک (۱۳۶۳)
• او منفی (۱۳۶۸)
• در مسلخ عشق (۱۳۶۹)
• آتش در خرمن (۱۳۶۹)
• هور در آتش (۱۳۷۰)
• گریز (۱۳۷۱)
• جای امن بازیگر (۱۳۷۲)
• منطقه ممنوعه (۱۳۷۳)
• حمله به اچ ۳ (۱۳۷۳)
• سرعت (۱۳۷۴)
• دنیای وارونه (۱۳۷۶)
• پرواز خاموش (۱۳۷۷)
• بلوغ (۱۳۷۸)
• مریم مقدس (۱۳۷۹)
• نغمه (۱۳۸۱)
• معادله (۱۳۸۲)
• عروس افغان (۱۳۸۲)
• چای تلخ (۱۳۸۲)
• دم‌صبح (۱۳۸۳)
• شهر آشوب (۱۳۸۴)
• میم مثل مادر (۱۳۸۵)
• اقلیما (۱۳۸۵)
• آن مرد آمد (۱۳۸۶)
• کتونی سفید (۱۳۸۶)
• کیمیا و خاک (۱۳۸۷)
• پرنده‌باز (۱۳۸۸)
• سعادت‌آباد (۱۳۸۹)
• پاریس تا پاریس (۱۳۹۰)
• یک سطر واقعیت (۱۳۹۰)
• ابرهای ارغوانی (۱۳۹۰)
• تراژدی (۱۳۹۱)
• اوا (۱۳۹۱)
• مزار شریف (۱۳۹۳)
• پدر آن دیگری (۱۳۹۳)
• یادم تو را فراموش (۱۳۹۴)
• آتش و قداره (۱۳۹۶)

 

جوایز و افتخارات حسین یاری

• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (آخرین مرحله) چهاردهمین جشنواره فیلم فجر
• کسب دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد (بلوغ) هجدهمین جشنواره فیلم فجر