عکاسی زیر آب و آموزش گرفتن عکس پرتره

ستاره | سرویس فرهنگ  هنر – جینا مارتین (Jenna Martin) یک عکاس زیر آب  و فاین آرت مستقر در بیلینگز، مونتاناست. او بعد از کسب مدرک کارشناسی ارشد در بازپروری روانی، به طور جدی به رشته عکاسی تغییر شغل داد و در طی ۲ سال گذشته مشغول ایجاد کردن تصاویر سورئال بوده است. در ادامه این مطلب  ۱۰ نکته از جینا برای عکاسی پرتره موفق زیر آب را برای شما عزیزان آماده کرده ایم.

• مغز من رسما زیر آب است البته از لحاظ عکاسی. من همه چیز را در زیر آب می بینم. دوستی یک لباس زیبای عروسی که انتخاب کرده است را به من نشان می دهد، و من با خودم فکر می کنم که آن لباس در زیر آب چطور به نظر می رسد. مادرشوهرم یک صندلی جدید که روکش آن را عوض کرده است به من نشان می دهد و من به این فکر می کنم که اگر خیس شود رنگ آن چقدر خوب می شود. حتی یک بار مرتکب اشتباه شدم و به یک مدل غریبه در جمله نخست گفتم: چقدر خوب زیر آب می روی؟
• عجیب و غریب است… خودم می‌دانم. هرچند من اعتراف می کنم، شروع عکاسی زیر آب (underwater photography) بسیار وحشتناک بود. من نمی توانستم از عهده هزینه محفظه یا کاور ضد آب برای عکاسی زیر آب خود بر آیم، بنابراین خودم محفظه ام را ساختم و راستش این کار در آغاز نسبتا خوب جواب داد.
• اگرچه من هنوز هم در تمام جنبه های دیگر تقلا می کردم، چون نمی توانستم هیچ اطلاعات مناسبی به صورت آنلاین پیدا کنم که اصولا در راستای عکاسی از ماهی یا زندگی گیاهی نباشد. بنابراین از اول شروع کردم و به آرامی کاوش در جهان پرتره‌های زیر آب را آغاز کردم… و در این راه مرتکب هرگونه اشتباهی شدم. اگر چیز هایی وجود داشته باشند که من آرزو می کردم در آغاز می دانستم (علاوه بر این واقعیت که هرگز از یک غریبه نپرسم که چقدر خوب در یک استخر زیر آبی می رود) موارد زیر خواهند بود.

 

۱. ذهنی باز داشته باشید

 

 

• همه چیز در زیر آب متفاوت است. به عنوان مثال، نورپردازی از اصول و الگوهای متفاوتی پیروی می کند. نور در زیر آب باید حدود ۶ برابر قوی تر از روی زمین باشد (تقریبا، بسته به عمق و فاصله تا سوژه شما) و از آنجا که سر و کار داشتن با سیگنال های رادیویی می تواند زیر آب حسابی چالش برانگیز باشد، نور شما باید نور ثابت، نور محیط یا فلاش هایی که مستقیما به دوربین شما متصل می شوند، باشد. هرچند این تمام ماجرا نیست.
  در این زمینه مطلب چگونه نوردهی دوربین را تنظیم کنیم؟ را بخوانید.
• شما و مدل هایتان باید خود را با عکاسی در محیطی با جاذبه نزدیک به صفر تطبیق دهید. تکیه گاه (پایه) و لباس ها نیز به صورت متفاوت عمل خواهند کرد – یک لباس مجلل موج دار بر روی زمین می تواند در زیر آب ژولیده و در هم و برهم و شفاف باشد؛ و یک تکیه گاه که فکر می کردید یک ایده فوق العاده خواهد بود ممکن است بعد از اینکه خیس شد کاملا خطرناک شود (من این نکته را با تجربه سخت یک کت خز و یک جفت اسکیت رولر یاد گرفتم).
• مهم نیست شما چه مدت عکاسی کرده باشید، شما دارید وارد زمینه ای می شوید که باعث خواهد شد دوباره احساسی مانند یک تازه کار داشته باشید – که به طرز فوق العاده ای هیجان انگیز است! اما اگر با یک ایده سفت و سخت (تغییر ناپذیر) در مورد اینکه عکاسی چگونه عمل می کند وارد این زمینه شوید، به سرعت ناامید و دلسرد خواهید شد. بنابراین ذهن خود را باز نگه دارید و خود را برای درک مسائل به شیوه ای کاملا جدید آماده کنید.

 

۲. کاور ضد آب مناسب بخرید

 

 

• ببخشید که این را می گویم، اما کاور عکاسی زیر آب جایی برای صرفه جویی نیست. وقتی شما اسباب و لوازمی به ارزش هزاران دلار را در محیطی قرار می دهید که تنها با اندکی نشت می توانند به راحتی از بین بروند، باید بدانید که باید از آنها مراقبت شود.
• من فقط آرزو می کنم که کاش این مسئله را زودتر می دانستم. در آن زمان، من واقعا نمی دانستم این چیزی است که باید به طور جدی دنبال آن باشم، بنابراین نمی خواستم سرمایه گذاری بزرگی بکنم. هرچند بعد از استفاده از محفظه دست ساز خودم برای مدتی، متوجه شدم که به دام افتاده ام. بنابراین روند ارتقاء را در حالی که سعی داشتم کمترین حد پول ممکن را خرج کنم، آغاز کردم.
• اشتباه بزرگ: من سه برند مختلف از کیسه های زیر آب ارزان قیمت، کاورهای مخصوص ساخته شده برای فیلمبرداری در زیر آب و انواع کاورهای سخت را امتحان کردم. این کیسه ها همه در یک یا چند نقطه نشت می کردند، کاورهای فیلمبرداری در زیر آب برای عکاسی ایده آل نبودند و کاورهای سخت ارزان قیمت، بزرگ و دست و پا گیر بودند. آشفته بازاری بود. در حال حاضر، من از کاور زیر آب Ikelite  استفاده می کنم، و ای کاش که زودتر به سراغ آن رفته بودم. من می توانستم از تلف شدن کلی وقت، پول، استرس و دوربین  ۵ d  Mark II بیچاره جلوگیری کنم.
• توصیه من: اگر شما فقط به دنبال کمی سرگرمی هستید، اجاره برخی از تجهیزات یا خرید یک دوربین GoPro را مد نظر داشته باشید. چند عکس بگیرید و ببینید که چه احساسی دارید. اگر متوجه شدید که عکاسی زیر آب برای شما مناسب نیست، حداقل می توانید تجهیزات اجاره ای را برگردانید یا از GoPro برای هر چیز دیگری استفاده کنید؛ اگر متوجه شدید این چیزی است که می خواهید آن را دنبال کنید، بنشینید و یک نگاه صادقانه به نوع کار زیر آبی که می خواهید ایجاد کنید و لوازمی که برای ایجاد آن نیاز خواهید داشت، بیاندازید.

 

۳. بدانید که همه آب ها مثل هم نیستند

 

 

• دوربین های ما نور را بسیار متفاوت از آنچه که ما می بینیم، می بینند. یک استخر به شدت کلر زده شده ممکن است برای شما روشن به نظر برسد، اما برای دوربین شما یک در هم و برهمی نامعلوم و مبهم است. اگر شما دارید در استخری عکس می گیرید که روشن و واضح به نظر می رسد، اما تصاویر شما تیره و غیر قابل استفاده می شوند، ممکن است مقدار زیادی مواد شیمیایی در آب باشد که شما نمی بینید، اما دوربین شما می بیند.
• من طبق تجربه خودم، متوجه شده ام که واقعا هیچ چیزی بهتر از یک دریاچه آب شیرین روشن، و بعد از آن آب شور روشن، و بعد از آن یک استخر آب شور نیست. من به هیچ قیمتی حاضر به عکاسی در استخر کلر زده یک هتل نیستم.
• عوامل دیگری نیز وجود دارند که آنها نیز در این زمینه نقش دارند. اقیانوس ها جریان های آب و حیوانات خطرناک بالقوه، مانند ستاره دریایی دارند. دریاچه های آب شیرین اینجا در مونتانا به شدت شفاف و واضح هستند، اما آنها نیز به شدت سرد هستند. همیشه جوانب مثبت و منفی ای وجود دارند.

 

۴. لنزهای واید را با آغوش باز بپذیرید

 

 

• شما برای کم کردن مقدار آب بین سوژه و دوربینتان، می خواهید تا حد امکان از نزدیک و با فاصله کم از سوژه خود عکاسی کنید. من اغلب با یک فاصله کانونی حدود ۲۵ میلیمتر عکس می گیرم. در فواصل بیشتراز این با نگه داشتن کامل سوژه در کادر مشکل دارم و مشکلاتی چون فوکوس و وضوح شروع می شوند. در فاصله های کانونی کم تر (عریض تر) هم اعوجاج تصویر زیادی وجود دارد.
• هرچند نمی گویم که نباید کمی قوانین را بشکنید! اگر من بدانم که دارم در محیطی عکاسی می کنم که در آن اعوجاج بیرونی مهم نیست (مثلا روی یک پس زمینه کاملا سیاه)، با چیزی به عرض ۸ میلی متر عکس می گیرم، و برای کار پرتره کلوزآپ، با فاصله کانونی نزدیک به ۴۰-۵۰ میلی متر عکس خواهم گرفت. من حتی لنز ۸۵ میلی مترم را هم به زیر آب برده ام، چرا که نه؟

 

۵. زیر آب ماندن را یاد بگیرید

 

 

• کلید ماندن در زیر آب نگه داشتن نفستان نیست، بلکه این است که اجازه دهید تمام هوای درون شما بیرون برود. هرچه هوای کمتری در ریه های شما باشد، کمتر شناور می مانید و مانور دادن آن پایین راحت تر است. این کار در ابتدا کاملا وحشتناک به نظر می رسد، اما خیلی زود خواهید آموخت که با هوای باقی مانده در ریه هایتان کار کنید، و هرچه بیشتر این کار را انجام دهید مدت بیشتری می توانید آن پایین بمانید. اکنون برای من خیلی عادی است که با هر زاویه ای که نیاز دارم، ۵ یا ۶ پایین بروم، در حالی که مدل چندین مدل ژست را امتحان می کند.
• هرچند برای برخی از مردم، فکر اینکه اجازه دهند تمام هوای درون آنها قبل از پایین رفتن در آب خارج شود، قابل تصور نیست و در این مورد شما می توانید از وزنه یا حتی تجهیزات غواصی استفاده کنید. اگر شما با این مسئله مشکل دارید، یک نکته عالی این است که یک وزنه دستی ۱۱ کیلویی بگیرید و آن را در یک بسته بندی حباب شکل و سپس در یک نمد سیاه قرار دهید (اگر شما در حال عکاسی در یک استخر هستید، این کار به محافظت از آستر کمک می کند)، سپس انگشت پای خود را در زیر آن قلاب کرده و خود را پایین بکشید. مدل نیز می تواند همین کار را بکند، اگر او نیز با پایین رفتن در آب مشکل دارد.

 

۶. با مدل هایتان صبور باشید

 

 

• مدلینگ زیر آب فوق العاده دشوار است. آنها در شرایط کاملا جدید، که اغلب اوقات آب تقریبا تا بالای بینی آنها می رسد، مدل می شوند. آنها همچنین به سختی می توانند دوربین را ببینند – دوربین اغلب برای آنها به شکل یک لکه سیاه و تار است. به علاوه، از آنجا که شما نمی توانید در زیر آب صحبت کنید، آنها حتی نمی دانند آنچه که انجام می دهند همان چیزی است که شما به دنبال آن هستید یا نه.
• بنابراین مقدار زمان زیادی برای فهمیدن تمام این موارد به آنها بدهید. اکثر مدل ها، اول از همه باید خارج کردن هوا از بدن خود و فرو رفتن در آب را تمرین کنند. هنگامی که آنها راه درست انجام این کارها را یاد گرفتند، تمرکز خود را بر حالات چهره معطوف کنید. اکثر افراد طبیعتا انواع ژست های غیر جذاب صورت را در زیر آب می گیرند، مانند چشم های لوچ و سوراخ های بینی بزرگ، لپ های باد کرده یا لب های به شکل ماهی (چیزی که من آن را نسخه زیر آب «صورت اردکی» می نامم). بعد از اینکه آنها یاد گرفتند چطور صورت خود را طبیعی و آرام نگه دارند، به سراغ ژست های بدن بروید. حالت دست های نرم، انگشتان پای تیز و یک گردن بلند را تکرار کنید.
• من سعی می کنم قبل از عکاسی لیستی از ژست های عکاسی را به مدل هایم بدهم تا بتوانند قبل از رفتن زیر آب آنها را روی زمین تمرین کنند و سپس در طول عکاسی من به آرامی آنها را طبق روند کار جلو می برم و در هر زمان تغییرات حرکت کوچکی را به آنها پیشنهاد می کنم.
• همچنین مهم است که از شرایطی که مدل های شما در آن قرار دارند، کاملا آگاه باشید. من شخصا هرگز لباس غواصی نمی پوشم. من قطعا می توانم این کار را بکنم، با توجه به اینکه آب مونتانا سردتر از آن است که کسی را ضمانت کند، اما بعد از آن هیچ ایده ای در مورد اینکه مدل من چه احساسی پیدا می کند نخواهم داشت. من با بودن در شرایط دقیقا یکسان با آنچه که مدل هایم در آن قرار دارند، بهتر قادر به سنجش آنچه که با توجه به شرایط فعلی برای درخواست از آنها مناسب است، خواهم بود.

 

۷. یاد بگیرید سریع عکس بگیرید

 

• حتی اگر آب آنقدرها هم سرد نباشد، یک روز طولانی عکاسی به سرعت هر دوی شما را عصبی خواهد کرد. آب بالاتر از بینی مدل شما خواهد رفت و همینطور در گوش هایش، همانطور که سعی می کند ژست های جدید بگیرد و شما از تلاش برای مانور دوربین در زیر آب خسته خواهید شد. هر دوی شما مقدار زیادی آب خواهید خورد و هر دو بعضی اوقات احساس ناخوشی (تهوع) خواهید کرد (من دوست دارم چند بطری آب تازه، و نیز یک جعبه بیسکوییت برای غلبه بر آب زدگی در آن نزدیکی نگه دارم).
• هرچند از نقطه نظر عکاسی، عکسبرداری سریع مهم است چون همه چیز در زیر آب تغییر می کند، در درجه اول آرایش و بافت پوست. انگشت ها چروک می شوند، آرایش پخش و کم رنگ می شود و پوست یک بافت مرده غیر جذاب گود پیدا می کند، که قطعا شما آن را نمی خواهید … مگر اینکه به دنبال یک قیافه زامبی شکل یا چیزی مانند این باشید.
• بنابراین اینجاست که برنامه ریزی خوب به کار می آید. اگر همه بدانند که شما قبل از اینکه حتی وارد آب شوید دقیقا چه می خواهید، کارها به طور طبیعی بسیار سریعتر پیش خواهند رفت. اگر قرار است عکس بزرگی با یک مدل جدید بگیرید، چند روز قبل او را ملاقات کرده و نوعی عکاسی تمرینی انجام دهید تا او بتواند تمرین کند. بعضی از مدل ها سریع یاد می گیرند؛ برخی از آنها لازم است ۳ یا ۴ عکس بگیرند تا تازه بتوانند تا حدودی در آب راحت به نظر برسند.

 

۸. تعداد زیادی دستیار داشته باشید

 

 

• هر دست اضافی در یک عکاسی زیر آب بدون استفاده نخواهد ماند. به عنوان مثال، اگر تجهیزات نورپردازی یا تجهیزات دیگری دارید که روی زمین و دور از دسترس است، خیلی راحت تر است که یک دستیار داشته باشید تا در حالی که شما دارید عکاسی آزمایشی انجام می دهید آن را برای شما تنظیم کند، تا اینکه مجبور باشید از استخر بیرون بروید و خودتان آن را جابه جا کنید تا بالاخره به آن دیدی که به دنبالش هستید برسید.
• به علاوه، عکاسی زیر آب گاهی اوقات می تواند کمی خطرناک باشد، به خصوص وقتی که مدل چیزی که به طور معمول می پوشد را در زیر آب نپوشیده باشد. لباس های بلند می توانند پیچ بخورند، تکیه گاه می تواند سنگین شود یا مدل می تواند در حین تلاش برای گرفتن ژست های خاص گیج شود. دست های اضافی بر روی خشکی به ساده تر کردن شغل شما کمک می کنند درحالیکه ایمنی همه را حفظ می کنند.

 

۹. ویرایش عکس ها را با آغوش باز بپذیرید

 

 

• آب یک واسطه است، و هر زمان که شما از میان یک واسطه عکس بگیرید، با برخی از مسائل مواجه می شوید. تمام آن عکس های درخشان زیر آب که شما در اینترنت می بینید، حتی آنهایی که توسط بروس موزرت (Bruce Mozert) گرفته شده اند، مستقیما از دوربین بیرون نیامده اند.
• عکاسی در آب وضوح و شارپنس تصویر را از بین می برد، چیزهای زیادی را در پس زمینه اضافه می کند که باید تمیز شوند (حباب ها، انحراف اشعه ها، بازتاب های نور) و نیازی به اشاره به سایه ناخواسته آبی نیست (شما می توانید از فیلتر برای مبارزه با ته رنگ آبی استفاده کنید، اما من شخصا احساس می کنم که فیلترها حتی بیشتر باعث دردسر می شوند.) برای افزایش کیفیت عکس هایتان می توانید مطلب تکنیک بالا بردن کیفیت عکس در فتوشاپ در سایت ستاره را مطالعه کنید.
• اگر عکس های شما که مستقیما از دوربین بیرون می آیند عالی به نظر نمی رسند، ناامید نشوید. لازم نیست بیرون بروید و چندین هزار دلار تجهیزات نورپردازی بخرید؛ شما به احتمال زیاد هنوز تکنیک های پس پردازش مناسب را بر روی آنها اعمال نکرده اید.

 

۱۰. درک کنید که این کار زمان می برد

 

 

• بی پرده بگویم: عکاسی زیر آب کار آسانی نیست. این کار از نظر جسمی خسته کننده، وقت گیر و بسیار پر هزینه است. وقتی که من برای اولین بار این کار را شروع کردم، داشتم خیس آب و مریض به خانه می آمدم، با چشم های قرمزی که خارش داشت، گوش هایی که زنگ می زد و حدود ۱۰۰۰۰ عکس که باید آنها را مرتب می کردم… و تنها ۲ تا از آنها آنقدر خوب بودند که حذف نشوند.
• اما به رغم آنچه که اتفاق افتاده بود، من کاملا به این کار معتاد شدم.
• در ابتدای کار زیاد به خودتان سخت نگیرید. مولفه های زیادی وجود دارند که برای ایجاد یک عکس موفقیت آمیز باید گرد هم آیند و برای رسیدن به آن نقطه تمرین زیادی لازم است. یک روز در آینده را برای رسیدن به هدف خود در نظر بگیرید و قبل از اینکه متوجه شوید به آنجا خواهید رسید.