یلدای بی بخار!

ستاره | سرویس عمومی –  خدا را شکر انسان‌ها زندگی را از همه لحاظ آسان‌تر از قبل کرده‌اند. آن‌ها برای تمام کارهای سخت و طاقت‌فرسایشان یک مدل ماشین اختراع کرده‌اند تا زندگی در کمال رفاه پیش برود.

انسان‌ها آن‌قدر به فکر خودشان هستند که حتی نمی‌گذارند حسرت خوردنی‌هایی که دوست دارند چند ماه طول بکشد. نسل‌های گذشته انسان‌ها اصطلاحی داشتند با نام «میوه فصل»؛ آن‌ها در هر فصل از سال با توجه به شرایط آب و هوایی آن فصل، یک سری میوه در دسترسشان بود. مثلاً توی تابستان هندوانه داشتند و تا پاییز سال بعد رنگ هندوانه را نمی‌دیدند. یا به عنوان مثال سیب و پرتقال، دو میوه‌ای بود که وقتی از پاییز تا اواسط زمستان مهمان کسی می‌شدی در کنار هم توی پیش‌دستی قرار می‌گرفتند.

نسل جدید انسان‌ها تحمل ناز کردن میوه‌های فصلی را نداشت. آن‌ها شروع کردند به دستکاری درختان برای خارج کردن «ژن ناز» از آن‌ها! حتی اگر موفق نمی‌شدند درخت‌های میوه را با فصل غیر موسم شان آشتی بدهند به دورترین نقاطی می‌رفتند که آن میوه در آنجا وجود داشت تا بتوانند آن میوه را روبروی مهمان‌هایشان بگذارند. حقیقتش را بخواهید دلم تنگ‌شده برای این که دم مغازه‌ای بروم و بپرسم: «آقا پرتقال دارید؟» و او هم جواب بدهد: «هنوز فصلش نرسیده!».

به نظر من مردترین میوه دنیا گلابی است! گلابی یکی از معدود میوه‌هایی است که تن به این قانون ساخته دست انسان‌ها نداده. گلابی را فقط می‌توانید در فصلش بخورید. گلابی نه توی بهار گیرتان می‌آید نه توی زمستان و نه حتی یک ماه بعد از این که فصلش تمام شد. برای همین است که گاهی آرزو می‌کنم کاشکی همه میوه‌ها گلابی بودند!

دلم برای دلتنگی های قدیم تنگ شده و از این همه وجود داشتن همه چیز دل‌زده شده‌ام. کاش مثل قدیم طعم میوه‌ها برایمان خاطره ساز بودند. کاشکی هنوز هم یک برگ برنده برای سفره تنقلات شب یلدایمان کنار گذاشته بودیم. کاشکی دستمان برای یلدا رو نشده بود تا وقتی نشستیم سر سفره همه چیز برایمان تکراری نباشد. شب یلدای ما رنگ و لعاب قدیم را ندارد. شما قرار است در شب یلدا سر سفره‌ای بنشینید که همان میوه‌های همیشگی و همان تنقلات هر روزه در آن وجود دارد و تنها تفاوتش در این است که باید حجم بیشتری از آن‌ها را در زمان کمتری ببلعید. من نمی‌توانم با شوق، منتظر آمدن چنین یلدایی بمانم.

یادداشت ویژه ستاره