چگونگی شهادت امام حسن عسکری (ع)

ستاره | سرویس مذهبی – امام یازدهم ما شیعیان حضرت حسن بن علی (ملقب به عسکری و زکی) فرزند امام دهم در سال ۲۳۲ هجری قمری متولد و شهادت امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۶۰ هجری قمری (بنا به بعضی از روایات شیعه) به دسیسه معتمد خلیفه عباسی مسموم و به شهادت رسیدند.

 

تاریخ شهادت امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری (ع) در روز جمعه هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری پس از شش سال امامت و در سن ۲۸ سالگی پس از طی چند روز بیماری ناشی از مسمومیت به شهادت رسیدند.

 

چگونگی شهادت امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری (ع) در زمان معتمد از خلفای عباسی و به دستور او و همراهی وزیرش عبیدالله بن خاقان و توسطغلامی به نام تحریر در پادگان نظامی سامرابعد از ملاقات سری امام با معتمد که در آن زمان خلیفه بود و به خشموی انجامید، مسموم شدند. در تاریخ علت شهادت آن حضرت را سمي مي دانند كه معتمد عباسي در غذا به آن حضرت خورانيد.

معتمد عنوان کرد که امام بیمار شده اند و اطبا را بر بالین ایشان فرستاد وگروهی موظف بودند مدام اخبار وضعیت امام را بهابنخاقان برسانند. با توجه به حالات امام در بستر بیماری و درمانی که انجام می گرفت (گیاه مصطکی) سمومی که برای امام حسن عسکری استفاده کردند از سموم بسیار تخصصیبا طبع سرد بوده است که در طولانی مدت (یک هفته)و به تدریج اعضای رئیسه بدن چون کبد را از کار می انداخت و از همین رو برای مردم تصور بیماری آن حضرت را نسبت به مسمومیت تقویت می کرده است!و می توان گفت پزشکان متخصصدربار نیز در شهادت امام (ع) دست داشته‌اند.

امام در اثر آن ، چند روز در بستر بیماری قرار گرفتند و در این ایام معتمد پیوسته پزشکان درباری را بر بالین امام می فرستاد تا مردم گمان کنند که حضرت از بیماری طبیعی رنج می برد. وی با این کار تلاش داشت ضمن به دست آوردن وجهه مثبت نزد مردم، اوضاع و شرایط را زیر نظر بگیرد و رفت و آمدها را نماید تا چنانچه صحنه مشکوکى در رابطه با جانشینى و امامت پس از امام حسن (ع) دیدند آن را گزارش کنند.

با این وجود امام عسکری شهادت خود را در سال۲۶۰ پیشگویی کرده بود و در شب شهادت بدور از دید ۲۰ نفرمزدور عباسی که در منزل او اتراق کرده بودندنامه های بسیاری به نقاط مختلف ممالک اسلامی ارسال کرد.

مدفن آن حضرت شهر سامرا عراق در کنار پدرشان حضرت امام هادی (ع) است.

 

زندگی نامه امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری (ع)، پس از درگذشت پدر بزرگوار خود به امر خدا و براساس تعیین پیشوایان گذشته به امامت رسید و هفت سالی که امامت کرد اکثر اوقات زندانی بود.

عمر ۲۹ ساله امام حسن عسکری (ع) به سه دوره تقسیم می شود، دوره اول ۱۳ سال که دوران کودکی حضرت بود و زندگیشان در مدینه گذشت .

دوره دوم ۱۰ سال در سامرا و قبل از امامت بود.

دوره سوم نزدیک ۶ سال امامت آن حضرت است .

دوره امامت حضرت عسکری (ع ) با قدرت ظاهری بنی عباس همزمان بود، خلفایی که به تقلید هارون در نشان دادن نیروی خود بلند پروازی های بسیاری داشتند .

امام حسن عسکری (ع) از شش سال دوران امامت خود سه سال را در زندان گذراند . در زندان نیز تمام اعمال و رفتار امام به شدت تحت مراقبت بود، اما دو غلامی که مراقبت شدید از امام گماشته شده بودند وقتی از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته، با آن حضرت خوش رفتار بودند . وقتی کسانی از این غلامان جویای حال امام می شدند می گفتند این زندانی روزها روزه دار است و شبها تا بامداد به عبادت و راز و نیاز با معبود خود سرگرم و با کسی سخن نمی گوید .

در زمان امام یازدهم تعلیمات عالیه قرآنی و نشر احکام الهی و مناظرات کلامی جنبش علمی خاصی تجدید کرد و فرهنگ شیعی در رشته های دیگر نیز مانند فلسفه و کلام باعث ظهور مردان بزرگی چون یعقوب بن اسحاق کندی شد که خود، معاصر امام حسن عسکری بود .

در حقیقت از آنجا که امام حسن عسکری (ع) از سوی دستگاه خلافت تحت مراقبت شدید و ممنوع از ملاقات با مردم بودند و جز با یاران خاص و کسانی که برای حل مشکلات زندگی مادی و دینی خود به آنها مراجعه می کردند کمتر معاشرت داشتند، به جهت آن بود که دوران غیبت حضرت مهدی (عج) نزدیک بود و مردم می بایست کم کم بدان خو گیرند و حل مشکلات خود را از اصحاب خاص که پرچمداران مرزهای مذهبی بودند بخواهند تا پیش آمدن دوران غیبت در نظر آنان عجیب نباشد .

 

منابع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه، ویکی شیعه، موسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر