خوبه اگه توی سختی ها، مصیبت ها و دشواری ها با حرکت هایی این چنینی به همه این ها که منشاشون غم و اندوهه بخندیم شاید روشون کم شه و برن! توی این وضعیت شاد بودن هنره و کسی که دیگرانو حتی کمی شاد کنه هنرمنده مخصوصا بچه هایی رو که واقعا معصوم اند و نیاز به توجه بیشتری دارن.
حبیب رضایی نوشته:
«مکان این واقعه ناب هرجا که باشد و بهانه اش هرچه که باشد باید دستان پدیداورنده اش را غرقه بوسه کرد،این سقف پارچه ای در آن شب همه بلایا و غصه ها را به مبارزه طلبیده و پیشاپیش برنده این کارزار است..آن بادکنک های رویایی را با غمهای کمرشکن خود پر کرده اند و با جان خود، جهانشان را آذین بستند…رنگ زندگی را به آن سامان برگردانیم… .عکاس را نمی شناسم .اما ممنون از اقای باستانی عزیز که این عکس را به امانت دادند همین.
#همشانه
#زلزله
#امید
https://t.me/HabibRezaee»