نحوه آموزش و آشنایی با نینجوتسو

نینجوتسو (Ninjutsu) به مجموعه مهارت های رزمی گفته میشود که از سلاح های نامتعارف برای مبارزات مخفیانه، جاسوسی یا نفوذ بهره می گیرد. یادگیری و اجرای تکنیک های نینجوتسو به چابکی، سرعت، قدرت تمرکز و تصمیم گیری بستگی دارد.

تاریخچه و پیدایش نینجوتسو

نینجوتسو یک سیستم نظامی- جنگی در ژاپن بوده است که برای اهداف خاصی مانند جاسوسی، قتل، نفوذ توسط افرادی به نام شینوبی یا نینجا انجام می گرفته است. منشا پیدایش نینجوتسو همانند رفتار نینجاها محرمانه باقی مانده است. اما احتمال می رود که کلمه شیوبی یا نینجا حدود قرن چهارده میلادی بوجود آمده باشد. یک روایت از پیدایش نینجوتسو، ریشه های این هنر رزمی را در امپراطوری تانگ چین پیدا کرده است. در آن زمان نینجاهای چینی بیشتر تمرینات خود را در جنگل های شمال چین انجام می داده اند. در این دوره تاریخی، نسل های امپراطوری کره مانند گوگوریو و شیلا حکومت را در دست داشتند. امپراوطری تانگ چین با ارسال نینجاها و با پشتیبانی نظامی از شیلا، در مبارزه با دشمنان کره به خصوص ژاپن نقش زیادی داشته است. 
 
 تاریخچه نینجوتسو و نینجا
 
پس از سقوط امپراطوری تانگ در چین، جمعی از کارشناسان نظامی چین به ژاپن آمدند. این افراد تاکتیک ها و فنون آمورزش رزمی متنوعی را به همراه خود به این جزیره منتقل کردند. دایسوکه توگاکوره و کاین دوشی اولین استادان نینجوتسو در ژاپن لقب دارند. در ابتدای پیدایش نینجوتسو در ژاپن، این هنر نظامی یک رقیب به نام بوشیدو سامورایی داشت. بوشیدو هنری مستحکم و با نظم سامورایی است و هشت قانون اصلی و اخلاقی دارد. فنون جنگ بوشیدو بیشتر موارد با شکست مواجه می شد چراکه شرافت، اخلاق، ادب، متانت و … از مبانی بوشیدو هستند. اما از طرف دیگر، نینجوتسو از هر روشی برای پیروزی استفاده می کرد. هر نینجا اجزاه مسموم کردن، جاسوسی، نفوذ و فریب داشت و این با اصول سامورایی در تناقض بود.
 با این حال، نینجوتسو در زمان حکومت فئودالی ژاپن پیشرفت زیادی داشت. ابداع کنندگان این رشته آموزشگاه های متعددی برای گسترش این هنر رزمی بوجود آوردند. تمرینات نینجوتسو شامل دویدن، فرار کردن، پنهان شدن، کار با سلاح، فریب و جاسوسی و آشنایی با دارو می شد. نینجوتسو شامل لگد زدن، چنگ زدن و تای یوزسو (مهارت های خالی دست خطی و دایره ای) می شود. همچنین بر استفاده از سلاح های سنتی مانند شمشیر، خنجر، دارت، زنجیره وزن و شوریکن (ستاره نینجا) تاکید دارد. آموزش مدرن مهارت های نینجا با الهام گرفتن از گذشته شامل اسب سواری، مواد منفجره و سم می شود.
 
شوریکن یا ستاره نینجا

مهارت های آموزشی نینجوتسو

اولین مدرسه نینجوتسو توسط شاگردان دایسوکه توگاکوره تاسیس شد. ۱۸ مهارت متنوع و کارآمد زیر در نوشته ها و آموزه های این مدرسه جای گرفته است.
۱. سِیشین تِکی کیویو – Seishin Teki Kyoyo – فرهنگ یا پالایش روحی
۲. تای جوتسو – Tai Jutsu – مبارزه بدون سلاح 
۳. نینجاتو – Ninjato – مبارزه با شمشیر 
۴. بوجوتسو – Bo Jutsu – مبارزه با چوب 
۵. شوریکِن جوتسو – Shuriken Jutsu – هنر استفاده از تیغه‌های چندپر (ستاره) 
۶. سو جوتسو – So Jutsu – مبارزه با نیزه 
۷. ناگیناتا جوتسو – Naginata Jutsu – مبارزه با تبرزین 
۸. کوساری کاما جوتسو – Kusarigama Jutsu – داس و زنجیر
۹. کایاکو جوتسو – Kayaku Jutsu – هنر آتش و انفجار 
۱۰. هِنسو جوتسو – Henso Jutsu – هنر تغییر چهره و جعل هویت
۱۱. شینوبی ایری – Shinobi Iri – نفوذ به مکان یا منطقه هدف
۱۲. با جوتسو – Ba Jutsu – هنر سوارکاری
۱۳. سوئیرِن جوتسو – Suiren jutsu – مبارزه در آب و نفوذ از طریق رودخانه ها، برکه ها و دریاچه 
۱۴. بوری یاکو – Boryaku – تاکتیک و استراتژی 
۱۵. چوهو – Choho – جاسوسی و کسب اطلاع 
۱۶. اینتون جوتسو – Inton Jutsu – هنر فرار و مخفی شدن
۱۷. تِن مُن- Ten mon – شناخت وضعیت آب و هوا 
۱۸. چی مُن – chi mon – جغرافیا و جهت شناسی 
 

سه عنصر اصلی در آموزش نینجوتسو

اصول آموزش نینجوتسو
 
۱) Nagare – ناگاره: در معنای لغوی به عنوان “جریان” ترجمه شده، و مفهوم تحرک آرام، زیبا و با طمانینه قسمت های مختلف بدن یک نینجا از آن برداشت می شود. این حرکات تنها مختص نینجا نیست، بلکه هنگام درگیری با فرد مهاجم نیز باید رعایت شود. به جای اجرای حرکات با وقفه که دارای یک نقطه آغاز و یک نقطه پایان هستند، سبکی که امروزه، تقریبا در بسیاری از هنرهای رزمی دیده می شود، نینجوتسو نینجا “هنر بدن” است و شامل ایجاد یک جریان پیوسته در حرکات بدن می شود.
۲) Ritsudo – ریتسودو: این عنصر زمان بندی یا “ریتم” مبارزه است. سه جنبه درباره یک سناریوی دفاع شخصی در مبارزات نینجوتسو وجود دارد. در سطح شخصی، این زمان بندی حرکت بخش های بدن نینجا است که باید به صورت دقیق تنظیم شود تا تمام طول حرکات به درستی و به موقع اجرا شود. این ویژگی شرط لازم برای یک مبارزه کارآمد نینجوتسو است. همچنین، سرعت عکس العمل نینجا برای برابری یا غلبه بر حرکات حریف نکته قابل توجهی است. در نینجوتسو ریتم مبارزه باید تنظیم شود، بهتر است به موقع عقب نشینی کرد و با ذخیره انرژی دوباره حمله را از سر گرفت.
۳) Kotsu – کوتسو: در ریشه هر گونه روش یا مدل رزمی معتبر برای پاسخ مؤثر به خطر، یک استراتژی اصلی یا “طبیعت ضروری” وجود دارد. هنگام تمرین و مبارزه، قبل از مشت زدن، ضربه زدن، قفل کردن حریف، و پرتاب به سوال: “این حرکت چه تاثیری بر رقیب دارد؟” پاسخ دهید. به جای محدود کردن درک خود از نینجوتسو، به عنوان یک مبتدی که ضربه زدن را فقط راهی برای آسیب و غلبه بر حریف می داند، باید بدانید که یک نینجای حرفه ای به فکر اجرای حرکاتی است که حرکات بعدی رقیب را محدود می کند، تکنیک های او را آنالیز کرده و به موقع ضربه تمام کننده را وارد می کند.
یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید