عفونت گوش داخلی که در اثر حمله ویروس به مایع داخل گوش اتفاق می افتد، گوش داخلی را دچار التهاب کرده و فرد احساس سرگیجه، تهوع، و تعریق میکند.
ستاره | سرویس سلامت –حفظ تعادل در بدن انسان توسط چهار ارگان گوش، مخچه، چشم ها، و گیرنده های حسی پا صورت می گیرد. چشم ها که تحریکات بینایی مغز را دریافت و ارسال می کنند، موقعیت را آشکار می سازند؛ وضعیت فضایی که در آن حرکت می کنیم توسط گیرنده های حسی پا گزارش می شود؛ جهت سر و بدن توسط گوش مشخص می شود؛ مخچه نیز باعث حفظ تعادل بدن می شود. سرگیجه احساس حرکتی است که وجود دارد و وقتی فردی این علایم را دارد دچار احساس سرگیجه واقعی شده است. هر ضایعهای از گوش داخلی تا مغز به وجود آید باعث ایجاد سرگیجه می شود، بنابراین بیماریهای گوش داخلی، عصب شنوایی و مغزی موجب سرگیجه میشود که شایعترین علل سرگیجه، بیماریهای گوش داخلی است.
سرگیجه واقعی چیست؟
سرگیجه حرکتی است که وجود ندارد اما فرد آن را احساس میکند، و فردی که دچار سرگیجه شده است، احساس میکند خود یا محیط دور و برش میچرخد، همچنین ممکن است فرد حس کند که او را به سمت جلو یا عقب هل میدهند. بنابراین احساس سیاهی رفتن چشم، سرگیجه واقعی نیست، زیرا احساس حرکت در آن وجود ندارد. در این حالت فرد احساس سیاهی رفتن چشم یا احساس تاری دید گذرا یا منگی در سر دارد. در حالی که در سرگیجه واقعی فرد یک حالت ناخوشایند با احساس حرکت دورانی، همراه با تهوع ، استفراغ و تعریق دارد.
عواملی که باعث ایجاد سرگیجه می شود
اختلال در تعادل ارگانهایی همچون گوش داخلی
اختلال در بخشهایی از مغز (ساقه مغز و مخچه) یا مسیرهای عصبی حسی
عواملی که باعث عفونت گوش می شوند
سوراخ شدن پرده گوش و وجود لوزه سوم، همچنین عفونت حلق و گلو که در اثر سرماخوردگی در فرد ایجاد می شود، منجر به ورود مایع بیرونی، ویروس و میكروب به گوش میانی می گردد، تهویه را مختل و محیط رشد میکروب ها را فراهم می کند. در نتیجه التهاب و عفونت گوش میانی اتفاق میافتد كه باید به سرعت با بروز اولین علامتها تشخیص و به طور كامل درمان گردد.
عفونت گوش و سرگیجه
عفونت ویروسی مایع گوش داخلی، که در اثر حمله ویروس به مایع گوش داخلی رخ می دهد، شایع ترین بیماری گوش داخلی است که منجر به التهاب گوش داخلی و سرگیجه در فرد می شود. فرد در این حالت دچار سرگیجه حاد و ناگهانی و معمولاً همراه با احساس تهوع و استفراغ می شود که ممکن است موجب شود فرد تعادل خود را از دست داده و با زمین خوردن دچار عارضه های غیر قابل جبرانی چون ضربه مغزی و مرگ شود. سرگیجه هایی که علت آن نقص در سیستم شنوایی است، تکرار شونده هستند، در صورتی که بیشتر سرگیجه هایی که منشاء اختلالات شنوایی ندارند، پس از مدتی برطرف شده و دیگر تکرار نمی شوند. درمان خاصی برای سرگیجه حاد و ناگهانی وجود ندارد اما داروهایی برای کنترل تهوع، استفراغ و سرگیجه تجویز میشود تا سیر بیماری طی شود.
بيماري خود ايمني گوش داخلي، وقتي اتفاق مي افتد كه سيستم ايمني بدن به سلولهاي گوش داخلي كه با ويروس يا باكتري اشتباه گرفته شده اند حمله كند. در این حالت نیز التهاب و عفونت گوش رخ می دهد. از علائم این بیماری این است که كاهش ناگهاني شنوایی در يك گوش سريعاً به گوش دوم پيشرفت می كند و كاهش شنوائی در طول هفته ها يا ماه ها ادامه می يابد. همچنین احساس سنگینی گوش، سرگيجه ، وزوز و کاهش شنوایی از دیگر علایم همراه این بیماری می باشد.
رسوب بلورهای کلسیمی در مایع گوش داخلی، منجر به عفونت گوش داخلی می شود که با سرگیجه خوشخیم و وضعیتی همراه است. در این حالت وقتی فرد سرش را حرکت میدهد به دلیل اینکه مایع داخلی گوش به طور طبیعی حرکت میکند، بلورهایی که رسوب کردهاند نیز حرکت میکنند و موجب تحریک گیرندههای سرگیجه میشوند و هر بار فرد سرش را تکان میدهد دچار سرگیجه میشود که از چند ثانیه تا چند دقیقه طول میکشد و سپس برطرف میشود. این نوع سرگیجه خوشخیم است زیرا علت نگرانکننده و مهمی ندارد و وضعیتی خوانده میشود زیرا با تغییر وضعیت سر ایجاد میشود.
این نوع سرگیجه در زنان شایع تر از مردان است و معمولا افراد کهنسال را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است به دنبال شرایط زیر ایجاد شود:
آسیب به سر
کاهش جریان خون در ناحیه مشخصی از مغز (ایسکمی ورتبروباسیلار)
آماس گوش درونی
جراحی گوش
استراحت طولانی مدت در بستر
مسمومیت دارویی یا سیفیلیس، نیز ممکن است باعث ایجاد اختلال و عفونت در گوش داخلی شود. علل این بیماری عبارتند از:
فیستول پری لنف: پارگی در یک یا هر دو غشای جدا کننده گوش داخلی
خوردگی کلستئاتوم: رشد پوست در پشت پرده گوش
سندرم رامسی هانت و اتواسکلروز:رشد غیر طبیعی استخوان که موجب ناشنوایی میشود.