حرز ائمه اطهار علیهم السلام (بخش اول)

ستاره | سرویس مذهبی –  با حرز ائمه اطهار چیست؟ حرز (کسر حرف اول و سکون حرف دوم)، (ج احراز) در لغت به معنی جایی امن و مطمئن است که اگر کسی یا چیزی وارد آن شود از هر خطر، گزند و صدمه ای مصون است. با این تعریف به عنوان مثال گاوصندوق برای پول و طلا و جواهر «حرز» محسوب می شود. حتی گفته شده که زمینی که در آن طلا دفن شده تا محفوظ بماند، حرز طلا محسوب می شود. حرز یکی از شاخه‌های علوم غریبه دسته بندی می‌شود.

اما در فرهنگ اسلامی حرز به معنای دعایی است که به جهت دفع بلا، بیماری، چشم زخم، سحر و جادو، خطر دزد، ایمنی از اجنه و شیاطین و به طور کلی ایمنی از کلیه بلایا بر روی کاغذ، پوست آهو، سنگ انگشتر و …. نوشته می شود و معمولاً به صورت بستن به بازو و یا آویختن استفاده می شود.

در این نوشتار حرزهایی از ۱۴ معصوم (ع) در اختیار خوانندگان محترم قرار خواهد گرفت، که به علت حجم بالای مطلب در سه بخش تدوین شده است. لازم به ذکر است از برخی از ائمه چندین حرز نقل شده که ما معتبرترین آنها را ذکر کرده ایم.

 

۱. حرز رسول اکرم (ص)

ابی دجانه به حضرت رسول الله (ص) شکایت کرد که شب ها چیزی به نظرم می آید به غایت هولناک و برای او صدایی است زنبور عسل. گاهی مانند برق می درخشد و گاهی تیره می شود و گاه دراز و گاه کوتاه می گردد. شبی مضطرب برخاستم، دستم بر او خورد، او را در شب مانند خارپشت یافتم، مشاهده کردم که از او آتش بر من بارید.

حضرت فرمود: ای ابودجانه او عامر خانه تو است. بعد از حضرت علی (ع) را طلبید و این حرز را بر او املا کرد و آن حضرت نوشت. ابودجانه آن نوشته را گرفته و به خانه رفت.

ابودجانه گوید؛ هنگام خواب آن نوشته را بر زیر سر خود نهادم، ناگاه به خاطر صدای ناله و گریه و زاری از خواب بیدار شدم. شنیدم که شخصی می گفت:

ای ابودجانه امان امان. این نوشته را از خود دور کن که هلاک دیم و عهد می کنیم که دیگر به خانه ی تو نیاییم و در مکانی که این دعا و نوشته را در آنجا گذارند، نرویم.

ابودجانه گوید: بعد از آن جریان دیگر آن حالت بر من واقع نشد. و دعا این است:

«بسم الله الرحمن الرحیم. هذا کتابٌ من محمدٍ رسول ِربِّ العالمین الی من طُرُق الدار من العمّار و الزَّرار الاَطارِ فاََیطَرَقُ بخیرٍ اَمَا بَعدَ فاِنَّ لنا و لکُم فی الحیوهِ سَعَهٌ فَاِن یکُن عاشقا موُلِعا اَو مُقتَحِماً فَهذا کِتابُ الله ینطِقٌ عَلَینا و عَلَیکم بالحَقِّ اِنّا کُنّا نستنسِخُ ما کنتم تعلمونً و رُسُلَنا یکتبونَ ما تَمکرونَ اُترُکُوا صاحبَ کتابی هذا و انطَلِقُوا الی عبَدَه الاَوثانِ و الی مَن یزعم أنَّ مع الله الهاً آخَرَ لا اله الا هو کلُّ شیءٍ هالِکٌ الّا وجههُ لهُ الحُکمُ و الیهِ ترجعونَ حم لا ینصُرونَ حمعسق تَفَرّقتُ اَعداءَ الله و بَلَّغتُ حُجه الله و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم فَسَیکفیکَهُمُ الله و هو سمیعُ العلیم.» [۱]

 

۱-منهاج العارفین و معراج العابدین، ص ۲۴۹

 

۲. حرز حضرت زهرا (س)

۲-۱-حرز حضرت فاطمه (س)

«بسم الله الرحمن الرحیم. برحمتکَ اَستغیثُ فَاَغثنی و لاتَکِلنی الی نَفسی طَرقَهَ عَینٍ وَ اَصلَحَ لی شانی کُلَّهُ.» [۲]

۲-زادالعماد، ص ۳۷۵

۲-۲-حرز حضرت فاطمه (س) برای رفع تب

«بِسْمِ اللَّهِ النُّورِ، بِسْمِ اللَّهِ نُورِ النُّورِ، بِسْمِ اللَّهِ نُورٌ عَلى‏ نُورٍ، بِسْمِ اللَّهِ‏ الَّذى‏ هُوَ مُدَبِّرُ الْاُمُورِ، بِسْمِ اللَّهِ الَّذى‏ خَلَقَ النُّورَ مِنَ ‏ْالنُّورِ، اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذى‏ خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ، وَ اَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ، فى‏ كِتابٍ‏ مَسْطُورٍ، فى‏ رَقٍّ مَنْشُورٍ، بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ، عَلى‏ نَبِىٍّ مَحْبُورٍ، اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ هُوَ بِالْعِزِّ مَذْكُورٌ، وَبِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ، وَعَلَى السَّرَّآءِ وَالضَّرَّآءِ مَشْكُورٌ، وَصَلَّی اللَّهُ عَلى‏ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرينَ.» [۳]

 

۳-بحارالانوار، ج۹۵، ص ۳۷

 

۳. حرز حضرت علی (ع)

حضرت امیر المومنین این حرز را جهت حفظ و باطل سحر نوشته و بر بازوى راست مبارك خود مى ‏بست:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ اى كنوش (کنويش‏) اى كنوش اره شش عطيطسفيخ يا مظظرون قرتاليون ما و ماسوماس ما طيطسالوس خيطوس مسفقلس مساصعوس الطيعوس لطيفوس اقرطيعوش لطفيكس هذا هذا وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنا إِلى‏ مُوسَى الْأَمْرَ وَ ما كُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ اخْرُجْ بِقُدْرَةِ اللَّهِ مِنْهَا أَيُّهَا اللَّعِينُ بِقُوَّةِ (بِعِزَّةِ) رَبِّ الْعَالَمِينَ اخْرُجْ مِنْهَا وَ إِلَّا كُنْتَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ اخْرُجْ مِنْها فَما يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيها فَاخْرُجْ‏ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً مَلْعُوناً كَما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا اخْرُجْ يَا ذَا الْمَخْزُونِ اخْرُجْ يَا سورا يَا سوراسور بِالاسْمِ الْمَخْزُونِ يا ططرون طرعون مراعون تَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ باهيا شراهيا حَيّاً قَيُّوماً بِالاسْمِ الْمَكْتُوبِ عَلَى جَبْهَةِ إِسْرَافِيلَ اطْرُدُوا عَنْ صَاحِبِ هَذَا الْكِتَابِ كُلَّ جِنِّيٍّ وَ جِنِّيَّةٍ وَ شَيْطَانٍ وَ شَيْطَانَةٍ وَ تَابِعٍ وَ تَابِعَةٍ وَ سَاحِرٍ وَ سَاحِرَةٍ وَ غُولٍ وَ غُولَةٍ وَ كُلِّ مُتَعَبِّثٍ وَ عَابِثٍ يَعْبَثُ بِابْنِ آدَمَ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ‏.»

 

 

۴. حرز امام حسن مجتبی (ع)

«بسم الله الرحمن الرحیم اللهُمَ اِنّی اَسئَلُکَ بمکانِکَ و مَعاقِدِ عِزِّکَ و سُکانِ سَمواتِکَ و أنبیائِکَ و رُسُلِکَ أن تَستَجیبَ لی فَقَد رَهقَنی مِن أمری عُسراً اَللهُمَّ اِنّی تُصَلّی علی محمد و آل محمدٍ و أن تَجعَلَ لی مَن عُسری یُسراً» [۴]

 

 

۴-بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۲۶۵

 

۵. حرز امام حسین (ع)

«بسم الله الرحمن الرحیم یا دائِمُ یا دَیمُومُ یا حَیَّ یا قَیومُ یا کاشِفَ الغَمِّ یا فارِجَ الهَّمِّ یا باعِثَ الُّرسُلِ یا صادِقَ الوَعدِ اللّهُمَّ اِن کانَ لی عِندَکَ رِضوانٌ و وُدٌ فَاغفِرلی و مَن اتَّبَعَنی مِن اِخوانی وَ شیعَتی و طَیِّب ما فی صُلبی بِرَحمَتِکَ با اَرحَمَ الراحِمینَ وَ صَلّی اللهُ عَلی سَیِّدنا مُحمَدٍ و الِهِ اجمَعینَ.» [۵]

 

 

۵-موسوعه کلمات الامام الحسین، ص ۸۰۶

 

۶. حرز امام سجاد (ع)

سيّد بن طاوُس در دو موضع از مُهَج اين حرز شريف را از حضرت امام زين العابدين عليه السلام نقل كرده:

«بسم الله الرحمن الرحیم يا اَسْمَعَ السّامِعينَ يا اَبْصَرَ النّاظِرينَ يا اَسْرَعَ الحاسِبينَ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ يا خالِقَ الْمَخْلُوقينَ يا رازِقَ الْمَرْزُوقينَ يا ناصِرَ المَنْصُورينَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ يا دَليلَ الْمُتَحَيِّرينَ يا غِياثَ الْمُسْتَغيثينَ اَغِثْنى يا مالِكَ يَوْمِ الدّينِ اِيّاكَ نَعْبُدُ وَاِيّاكَ نَسْتَعينُ يا صَريخَ الْمَكْرُوبينَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ المُضْطَرينَ اَنْتَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمينَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ الْكِبْرِياَّءُ رِداَّءُكَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفى وَعَلى عَلِي الْمُرْتَضى وَ فاطِمَةَ الزَّهْراَّءِ وَ خَدِيجَةَ الْكُبْرى وَ الْحَسَنِ الْمُجْتَبى وَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ بِكَرْبَلاَّءَ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلي الْباقِرِ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمِّدٍ الصّادِقِ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْكاظِمِ وَ عَلىِّ بِْن مُوسَى الرِّضا وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلي التَّقِىِّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّقِىِّ وَ الْحَسَنِ [بْنِ عَلي] الْعَسْكَرِىِّ وَ الْحُجَّةِ الْقاَّئِمِ الْمَهْدِىِّ الاِْمامِ المُنْتَظَرِ صَلَوتُ اللّهِ عَلَيْهِمْ اَجَمَعينَ اَللّهُمَّ والِ مَنْ والاهُمْ وَعادِ مَنْ عاداهُمْ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُمْ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُمْ وَ الْعَنْ مَنْ ظَلَمَهُمْ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اْنصُرْ شيعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنى رُؤْيَةَ قاَّئِمِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنى مِنْ اَتْباعِهِ وَ اَشْياعِهِ وَ الرّاضينَ بِفِعْلِهِ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.» [۶]

 

 

۶-مهج الدعوات

ادامه دارد . . .

ادامه این مطلب را در مقاله حرز ائمه اطهار (بخش دوم) و حرز ائمه اطهار (بخش سوم) دنبال کنید