مونته نگرو؛ کشوری در جنوب قاره اروپا

ستاره | سرویس گردشگری – مونته‌ نگرو (Montenegro) کشوری در جنوب خاوری اروپا به پایتختی پودگوریتسا است و در کرانه دریای آدریاتیک قرار دارد. مونته نگرو از مقاصد پر طرفدار و زیبای قاره ی اروپا است که در بین ایرانیان چندان شناخته شده نیست. کشوری که به قطعه ای از بهشت معروف است و تنوع گیاهی و جانوری بالایی دارد. کشور مونته نگرو با سواحل دیدنی، چشم اندازهای طبیعی بی نظیر و تنوع بالای غذایی، هر ساله گردشگران بسیاری را به خود جذب می کند.

موقعیت جغرافیایی مونته نگرو بر روی نقشه

 

تاریخچه مونته نگرو

«مونته نگرو» از قرن هجدهم در زمان امپراطوری عثمانی، حکومت امیر نشینی مستقل بود که در سال ۱۸۷۸ میلادی به استقلال دست یافت و بعد از آن به نظام پادشاهی تبدیل شد. این کشور تا قبل از سال ۲۰۰۶ میلادی بخشی از پادشاهی صربستان به شمار می آمد و بعد از آن در سال ۲۰۰۶ میلادی اعلام استقلال کرد. حکومت این کشور در حال حاظر جمهوری و دارای نظام تک پارلمانی است. امروزه شهر «ستینیه» به عنوان پایتخت تاریخی این کشور شناخته می‌شود.

 

دین اصلی این کشور مسیحیت است و مونته نگرویی ها از گذشته متعلق به کلیسای ارتدوکس صربی بوده اند. بعد از آن، دومین دین بزرگ این کشور با بیش از ۱۱۸ هزار نفر مسلمان، دین اسلام به شمار می آید.این مسلمانان بر اساس زبان مادری، به دو دسته مسلمانان بوسنیایی و مونته نگرویی تقسیم می شوند. بعد از دین اسلام نیز، سومین دین غالب این کشور متعلق به کاتولیک ها است.

زبان رسمی این کشور مونته‌ نگرویی است. با وجود این، مردم به زبان‌های صربی، بوسنیایی، آلبانی و کرواتی نیز صحبت می‌کنند. طبق یک سرشماری در سال ۲۰۱۱ بیشتر مردم صربی را زبان مادری خود می‌دانند در حالی که ۳۷ درصد افراد، مونته نگرویی را زبان اصلی خود اعلام کردند. این دو زبان از جهات بسیاری به هم شبیه هستند. همچنین، به دلیل اقامت عده ی کمی از ایتالیایی ها در خلیج کوتور، در این منطقه زبان ایتالیایی نیز رایج است.

 

غذاهای مونته نگرو تحت تاثیر اقوام مختلفی بوده است و تنوع بسیار زیادی دارد. به صورتی که غذاهای شمال این کشور با بخش مرکزی آن کاملا متفاوت است. غذاهای مونته نگرو به طور کلی از ایتالیا، ترکیه، صربستان، عراق، مجارستان و اروپای مرکزی الهام گرفته اند. در این میان، غذاهای ترکی بیشترین تاثیر را در ذائقه ی غذایی این کشور گذاشته است. در حالی که در پخت نان های خانگی، ایتالیا بیشترین تاثیر گذاری را در مونته نگرو داشته است.

 

با وجود اینکه کشور مونته نگرو مساحت کمی دارد ولی جاذبه های گردشگری فراوانی را در دل خود جای داده است که در زیر اشاره‌ای به مهم‌ترین آن‌ها می‌کنیم.

۱. صومعه استراگ

صومعه استراگ (Ostrog) در بالای صخره‌ای عظیم بنا شده است و غیرعادی‌ترین بنای مونته‌نگرو محسوب می‌شود. این صومعه از جمله اصلی‌ترین زیارتگاه‌های مسیحیان است. تمام این بنا در دل یک غار کنده‌کاری شده است و از بیرون تنها یک نمای سفید از آن قابل دیدن است. این صومعه در قرن ۱۷ به عنوان پناهگاهی در برابر امپراتور عثمانی ساخته شده است.جسم بی‌جان سازنده این بنا، یعنی اسوتی واسیله (Sveti Vasilje) از سال ۱۶۷۱ در این مکان آرمیده است. این صومعه دو کلیسا درون خود دارد که با نقاشی‌های دیواری که بعضی از آن‌ها مستقیما روی دیوار کشیده شده‌اند، آراسته شده‌اند.

 

 

۲. شهر پراست

شهر پراست (Perast) با چشم‌انداز آبدره‌مانند زیبای خود در شمال غرب شهر کوتور واقع شده است. این شهر زیبا به دلیل ویلاهای سنگی و کلیساهای تاریخی خود شهرت دارد. پراست دو کلیسای زیبا دارد که بر روی جزایر کوچک بنا شده‌اند. با بالا رفتن از برج ناقوس کلیسای نیکولا (Nikola) می توان چشم‌اندازی دیدنی از خلیج و شهر را دید.از آنجایی‌که در این شهر خلیجی هیچ ساحلی یافت نمی‌شود، برای استراحت کردن و حمام آفتاب گرفتن می‌توان از باراندازهای سنگی لب آب کمک گرفت.

 

 

۳. کوه لاوسن

کوه لاوسن (Lovcen) یکی از جالب‌ترین جاذبه‌های طبیعی در مونته‌نگرو است که دو قله گرانیتی عظیم در بالای آن دیده می‌شود. مونته‌نگرو نام خود را از این کوه گرفته است و به نوعی این کوه، سمبل ملی آن محسوب می‌شود. از بالای این کوه می‌توان تصویر پانارومایی از شهر کوتور (Kotor)، تپه‌های اطراف آن و خلیج کوتور را دید. در نزدیکی این کوه هم مقبره‌ی یکی از شاعران مونته‌نگرو به نام Njegos قرار دارد که سرود ملی این کشور را سروده است.

 

 

۴. شهر ستینه

شهر ستینه (Cetinje) در قرن پانزدهم تاسیس شد و در بین اروپایی‌ها به عنوان پایتخت مونته‌نگرو شهرت دارد. این شهر در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تبدیل به نقطه‌ای استراتژیک برای امپراتوری عثمانی شد. امروزه قصرهای زیبای ستینه با سبک معماری اقلیمی خود تبدیل به موزه، آکادمی‌ها و ساختمان‌های اداری شده‌اند. از دیدنی‌های جالب دیگر این شهر می‌توان به کلیسای ولا (ٰVlah) که نرده‌های آن را تفنگ‌های عثمانی‌ها تشکیل داده‌اند و صومعه ستینه با مجموعه‌ای از آثار دوران ابتدایی مسیحیت اشاره کرد.